14

Merhaba 12 - Güle güle Viyana



11 yil ayni yastiga bas koymusuz, aslinda bunu 365 güne carparsan bayagi bir uzun geliyor insana :)
Biraz düsündügümde evlilige ait ne kadar duygu varsa yasadik gibime geliyor...
Bazen mutlulugumuzun yansimasini hissetmis takipcilerimden sorular geliyor, "Mutlu yuvanizin formülü ne?" gibi... Biz her daim toz pembe yasayan bir aile degiliz elbette bizimde oluyor tuzlu-biberli günlerimiz :) Ayrica bu zamana gelmemiz icin ugrasmamiz gerekti; agladik, sabrettik, üzüldük, küstük, baristik, özledik, üzdük ama hep sevdik! Yani oturdugumuz yerden mutluluk bizi bulmuyor öyle, biz onu aramaliyiz ve ararken sabir-sükür-umut 3lüsünü kusanmaliyiz. Yikici degil yapici olabilmeliyiz. Yikmak isin kolayina kacmaktir, kalip savasmaktir aslinda zor olan...

Bu konuda fikirlerimi de belirttikten sonra geleyim yine asil konuya :) Cok sükür Allah'a, bu günümüze, cünkü ben mutluyum. Suan Playstation oynayan esime bakarken icime güzel hisler doluyorsa bu da mutlu oldugumun kanitidir degil mi ^^ Güne özel ne yaptik derseniz, sabah iyi bir kahvalti hazirladim aksama ise ailece yemek yemege gittik hepsi bu :)

Bu yilki Evlilik Yildönümü hediyemiz Umre yolculugumuz olacak insallah :)
Yolculuk demisken birkac gün kaldi, cok yakinda buralarda gözükmezsem bilinizki oralardayim kismetse, o hep gördügüm ama birgün kendimin gidecegini hayal bile edemedigim kutsal topraklarda...Peygamberimizin ayak bastigi topraklarda...Gözlerimle görünce orada olacagima inanacagim sanirim :)
Neler hissedecegim, ne degisiklikler olacak icimde bilemiyorum tek bildigim istedigim...Istiyorum, bu yolda yürümek, hissetmek O'nun sevgisini, gözyaslari akitmak, bosvermek O'ndan gayrisini, temizlenmek, hayatima yeni yön cizmek... Biz istedik Rabbim nasip etti bu yollari, izin verdi bizim O'na yakin olmamiza, basli basina bu bile ne kadar mutlu edici...
Bir kücük defter aliyorum yanima, günlük yazmayi planliyorum insallah. Geri geldigimde sizlerle bu notlarimdan paylasmayida istiyorum tabiki :)

Daha önce Salavat okuyup göndermek isteyen olursa bana yazabilir ismiyle birlikte dualarimda yer vermek isterim insallah diye yazmistim, varsa okumus olanlar sali gününe dek bana iletsinler lütfen...
Bu arada geri dönüste 3-4 günlügüne bir Istanbul ziyareti yapmayi planliyoruz, belki birkac blog dostuylada yüzyüze görüsme imkani bulacagim :)

Simdiye dek herhangi birinize bilerek ya da bilmeyerek bir kusurum olduysa affedin ve hakkinizi helal edin. Benim hakkim varsa her birinize helali hos olsun :)

Sizleri seviyorum, Allah'a emanet olun :)


Not: Bir önceki evlilik yildönümü yazisini okumak isteyenler: 10 yilin hikayesi


18

Banane, ben daha çok...



Yazasim geldi, tam bulasik makinasini bosaltirken seni düsündügümde karar verdim buna. Üst kismini bosaltmis alt kisma gecmistimki öylece biraktim geldim, yaziyorum. O is bitince yazsam olmazdi, suandi hissetigim duygular, ertelemek istemedim. Hayat ertelemeye gelmeyecek kadar kisa bunu bugün bir kez daha yasadim aldigim bir haberle...
Ilk dis cekimin 12.12.12 tarihinde olmustu, bazilari icin özel olan bir tarihti bu bizim icinde böyle bir hatira birakti, iki disin birden cekildi ve yari baygin (narkozlu) sekilde.. O halini görünce nasil zor dayandim bir ben bir Allah bir de "aman sende bayilma sakin" diyen gözlerle bana bakan baban bilir :) Uzandim yanina bayilmamak icin, seninle birlikte bende agladim. Sonra o anki yasadiklarini hatirlamadin bile, zaten cocuklarin disini bu sekilde almalarinin sebebide buydu, olumsuz hatiralar kalmasin diye...
Biz suanki doktorlarin normal yollarlada cok güzel bu isi yaptigini bildigimiz icin, hem de gecenki birkac saatlik o halini bir kez daha yasamamak icin bugün normal yöntemle disini aldirmaya gittik. Annen vidi vidi  nasil sana teselli olsam diye hic susmadi degil mi :P Babansa herzamanki sakinligi ve suskunluguyla en cok seyretti :) Kendimle gurur duyuyorum, hem öyle yerlere zor gittigim halde kizim icin cesur durmaya calisabildigim icin. Allah'im yardim ediyor desem daha dogru olur. Anne olmak iste zayif oldugun durumlarda dahi cocugun icin ayakta durabilmekmis.
Doktor disine ilac koyarken 15'e kadar saydim ve bitecek demistim, öylede oldu. Sonra disini alirkende simdi yine sayiyoruz 15'e kadar dedim ve basladim yine saymaya. Sayiyorum bir yandanda doktora bakarak sayilari söylemeyi yavaslatiyorum uzun sürecek gibiyse.. Bana güvenerek, benden destek alarak bunu kabul edip cesur durdugun icin kocaman bir aferin yavrum. Disin uyusurken biraz agladin, agzin sisiyor, birseyler oluyor zannettin ama inan bana bunu hayatinda ilk kez yasayan koskoca insanlar bile senin gibi aglarlar ama bazisi kendini tutuyor...Cocuk oldugunu her daim belli ediyorsun bize, mesela disin uyusmasini beklerken hasta koltugunu kayacak yaparak oynaman gibi :))
Bazende büyüdügünü vurguluyorsun..."Abla gibi etek-elbise" giyinmek istemelerin falan...
Hee birde agzinda duran kanli pamukla eve gelirken yolda gördügün pembe arabayi gösterip zar zor "iste ben büyüyünce bunu alicam" diyorsun. Seninle gelecegi konusmak, hayaller kurmak öyle güzelki. Hepsi bir an önce olsun diye sabirsizlaniyorum... Bazende acaba o kadar vaktimiz olacak mi diyorum...Rabbim'den diliyorumki, gelecegini, mutlu günlerini, hayirli bir insan olarak büyüdügünü görmeyi...
Artik o kadar büyüdünki seninle bazen tartisiyoruz bile ve sonra bir güzelde dayanamayip barisiyoruz, "anne-kiz hic küs kalmamali" diyoruz :)

Okuldaki derslerine hic deginmiyorum, cok iyi gidiyor sükürler olsunki, tam senden bekledigim gibi :) Bakalim cocuk doktoru olma hayalin degisecekmi ilerleyen yillar icinde, bence harika bir meslek :) Eminim bircok cocuk sana severek gelecektir, bir de o hayal ettigimiz gibi bekleme odasi ve cocuklara ikram etmek istedigin yiyecekler olursa yaninda en sevdikleri doktor ablalari olabilirsin :) Hayirlisini diliyorum.

Aslinda daha cok yazasim var ama bir baska ummadik zamana kalsinlar :) Simdi firinda pisen hazir yufka böregi yanmadan mutfaga kacmaliyim ve bulasik makinasinin alt kismini bosaltmaya devam etmeliyim. Babanin gelmesi yakindir, ona bir de cay demlersem eminim cok sevinir :) 

Seni ifade edemeyecegim kadar cok seviyorum kizim (simdi sen uyumuyor degilde yanimda olsan "ben seni daha coook" derdin bende devaminda "banane iste ben seni daha cooooook", inatlasirdik...


4

Instagram Post-1

Bu bol görselli bir yazi olacak, Instagram kullanmayanlar icin orada paylastiklarimdan buraya da eklemeyi düsündüm :)Simdilik bir 10 paylasimi ekliyorum...(Instagram'dan takip icin: http://instagram.com/su_ergin)


1- Camasir günü kizim ben görmeden aralara kendi bebeklerinden kiyafetleri de eklemis, mis gibi oldular minik minik ^^

2- Viyana metro haritali bu fincani cok seviyorum, kendisi uzun süredir dis fircalarina ev sahipligi yapiyor :P


3- Kizimla taaa Mevlid Kandili'nde yapmistik


4- Ailece brokoli+makarna+besamel sos+kasar peyniri seviyoruz :)


5- Cizi'nin yeni karelisi cikmis, bu bisküvi cocuklugumu hatirlatiyor...


6- Bu cikolatayi sirf dis görüntüsü icin aldim ve belki birine hediye ederim diye düsündüm ^^


7- Bizim evde bol bol yapilanlardan :)


8- Kizimin sihirli degnegi :P Okulda yaptiklari kostüm partilerinde yanina almisti... :)


9- Smiley fanatigi biri olarak bu yara bantlarini almadan olmazdi :) Hediye icin de kullanirim, yarayi sarip mutlu ederki bunlar ^^


10- Son olarak Ney'imden de bir görüntü olsun :)


Back to Top