4

COK Mutsuzum


"Heyy cok mutsuzum, neler oldu neler.."diye baslayan bir cümle ile "Heyy okuyucum cok mutluyum, cünkü...." diye baslayan cümle arasinda fark var degil mi? O farklardan biri bence mesela ilkinin daha ilgi cekecegi!

Insanlar üzüntü haberlerine miknatis gibi daha hizli ve cabuk yaklasirken mutlulugu paylasmada gayet gevsek hatta takip etse bile ortak olmak yerine icten kiskancliklar kurabiliyorlar.
Biz ne zaman bu hale geldik?
Elimizde son bir ekmegimiz kalsa hic düsünmeden onu paylasir miyiz?
Beklentiler, cikarlar, pohpohlamalar, samimiyetsizlikler...
Bunu basimdan bir olay gectigi icin yazmiyorum suan, son senelerden gözlemlerim böyle.
Insan iliskileri sosyal aglar ile beraber daha da ölüyor gibi. Bir o kadar daha cok iletisim gibi gözükse de öyle degil. O iletisimdekilerin cogu zor bir gününde yaninda mi olacak zannediyorsun sen? Ben %5 diyorum en cok.
Adam diyelim ki kan ariyor, paylasiyor, listesindeki en yakin akrabalarindan sikayetci. Birakin kan bulmayi o paylasimi bile paylasmiyorlar destek olalim diye mesela...Zir yabanci yardim ediyor, o da iyi kalbini korumus insanlardan biri iste. Allah razi olsun, böyle insanlar hic tükenmesin, yoksa bu dünya nasil bir yer olur...Düsene bir tekme de sen vur!
Bana da vuruldu o tekmelerden zamaninda! Affediyorsun ama unutmuyorsun bunlari...
"Cocugumun okulda dersleri zayif, kayinvalidemle kötüyüz, islerim hep ters gidiyor, ev alacaktik olmadi, cantami kaybettim, esimle fena tartistik, sinavim berbat gecti..." desen kac kisi senin üzüntüne yürekten ortak olacak bir düsün? Iste o insanlari hic kaybetme, degerini sevgini göster.

Özel günün geliyor biri yaziyor ki "mutlu yillar", tamam cok güzel tebrik ettin ama bunun ici bos sanki, hani sevgi, ilgi, özen? Yani sirf yapmis olmak icin yapmak yapmaciklik degil de ne...Mutlu yillarin yanina birkac kelime daha eklesen, belki bir fotograf bulup Google'dan koysan daha önemsemis olmaz misin? Yapmak zorunda degilsin elbet ama o zaman "ben buralardayim, varim!" deme. Zoraki varlik yok gibidir.

Ne yaparsan yap sevgiyle yap, yüreginden geliyorsa yap.
Birine katacagin  ufak tebessüm bile belki eline verilecek hayat kitabinda birkac güzel sayfa doldurur belli mi olur? Ee hep ben mi, demeden...Evet "sen"! Kimse bilmese de anlamasa da iyiligi gören Allah var.
Birak karsiliklar beklemeyi...Verdigin cogalip sana geri dönecek, cünkü Rabbimiz'den cömerti yok.



2

Bitmeyen 30 ^^


Bu özel günler olsa bir türlü olmasa baska türlü, insan ister istemez beklentili oluyor ^^
Ben mesela sabah hazir kahvaltiya kalkip sonrasi biraz daha uyuma gibi lükse sahip olmak istedim, istedim yaniiii :P Devaminda böyle bir kupon ya da cek "git istedigin kamerayi lensi al " falan yazan bisey gelebilirdi :D Hayaller ve gercekler farkli tabi ^^
Herzaman en cok istedigim seyler degismiyor: Degerli oldugumu görmek, sevgiyi hissetmek, güvenmek. Bunlarsiz verilen hediyeler maddiyati az ya da cok önemsiz.

Günümün en degerli hediyesini oglum verdi, bir ara kollarini acip acip bana dogru sarilip güldü, ben güldüm o güldü, o güldü ben güldüm derken dakikalarca eglendik, göbegim dansetti gülerken, kalbimin ici isindi, gözlerim kisila kisila kayboldu, agzim yirtilacak kadar acildi...iste öyle de bir hediye bu :) Hangi parayla bunu satin alabilirim ki! Elhamdülillah.
Sonra devaminda elinde Güllüoglu'nun sevdigim pastasiyla okuldan gelen kizim eve girdi babasiyla :) Duygularini herzaman dile getirmez, bugün bana öyle güzel kelimeler söyledi ki "iyiki varsin annecim, ya sen olmasaydin...Seni bu kadaaar cok seviyorum (derken kollarini taaa geri aciyordu) :)
Ellerinde ciceklerle gelen esim, o ki zaten daha biri solmadan bir baskasini alir bana. Ciceksiz kalmaz bu ev hic hamdolsun. Hatta gecenlerde hic beklemedigim birsey yapmisti: Trafikte kirmizi yandi bekliyoruz arabada, o an hizlica indi ve karsi kaldirimda kenardaki güllerden bir tane koparip geldi :D Neye ugradigimi sasirdim yani ^^ Beni hep böyle sasirtman dilegimle hayat arkadasim, iyiki varsin :)
Sizler ile bu hayatin anlami ve tadi var, yoksa kac yasina girmisim girmemisim yasamisim gezmisim tozmusum önemsiz, bombos. Rabbim bize beraberce nice nice saglikli, huzurdolu, bereketli, keyifli ve hayirli ömür versin.

Yasimi soran herkese ayni cevabi veriyorum artik: 30, önceki yillar orada takili kaldi, sayac bozuldu :P

Blogcunuz geri mi döndü ne ^^
Dogumgünümde hediye cekilisi baslattim, katilmak isteyenler olursa beklerim: 

Not: Suan esim eve girdi, elinde kendi hazirladigi istedigin bir Canon lens alabilirsin kuponu ile :D 
Hayaller demekki gercek olabiliyor samimi ve cok isteyince ^^ 


9

10 Yıllık Blogcu

https://www.facebook.com/Photolog.Sltn/?ref=bookmarks
 Blogumun yildönümünü unutmusum, gerci oglum hayatimiza gireli biz evlilik yildönümümüzü bile hatirlayamaz olduk iki yildir, nasil unuttuk diye suratimiza bakindik saskin ve biraz da gülümseyerek, olsun nasilsa unutturan harika ötesi birsey olunca ^^ :)

Sizlere kisaca yazamadigim dönemdeki önemli birkac husustan bahsetmek isterim:  

*Kizim artik 9 yasinda 4. sinifa gidiyor, ne istedigini daha da bilen, bizim kadar yemek yiyebilen, kardesini her gecen gün daha cok seven, annesiyle didismekten kacinmayan, yerine göre patavatsiz ama hep güzel yüreklim, ilk göz agrim o benim :)

*Oglum 1 yasini gecti, delikanli 11 ayliktan sonra hayati hizlica adimlamaya baslayarak ne var ne yok ortaya dökmekte rekorlar kitabina girmeye aday ^^ Cana yakinim, cesurum, güleryüzlüm o benim :) 

*Fotograf sayfamin ismini degistirdim, Photolog SU suan icin :) Aslinda sadece Photolog yapmakti amacim, alinmis...Fotograf cekimleri sonbaharda birkac tane yaptim yeniden, görmek isterseniz bazilarindan ekledigim oldu sayfama buyrunuz :)

*Herseye ara verebiliyorum ama cuma kartlarina veremiyorum, bagimliyim itiraf ediyorum ^^ Cuma kartlarina özel bir Instagram hesabi actim, "Cumagram". Her Cuma dualarda bulusmak isteyenleri mutlaka bekliyorum :) Dua etmezsek nasil yasardik degil mi? Ne büyük nimet...Hamdolsun.

Ve geri en basa bloga dönüyorum simdi :) Blogum tam 10 yili doldurmus, 11'e adimlarini atmis bile :) 10 yillik blogcular kimler var icinizde?
Bunca yildir begenisini, sevgisini, vaktini, samimiyetini ve yorumunu esirgememis olan tüm okuyucularima cok tesekkür ederim, Rabbim hepimizin karsisina iyi insanlar cikarsin sanal alemde bile olsa.

Ben de 10. yil hatrina bir silip süpüreyim bu aralar, headeri yenileyeyim, tozunu alayim blogun ^^ 

Nice nice 10 yillarimiz olsun, nine olunca da yazabilelim insallah :)



Biraz Nostalji :
 
 
2

Annelik ve Uyku

Merhaba blogum, yine uzun oldu yazmayali degil mi.."Kimse var miii?" diye bir sorasim geldi takip eden :)
Yazmayali neler oldu, ilk aklima gelen araba ile Türkiye'ye yolculuk etmemizdi. Hep ucakla giderdik, bu deneyim heyecanli, yorucu ve güzeldi :) Aslinda sadece bu bile basli basina uzun bir yazi konusu olurdu da suan her gecen dakika gece uyuyacagim uykumdan gidiyor hesabi yapinca parmaklarim daha bir hizlaniyor ^^
Sizlere daha önce uyku egitimi ile ilgili yazi yazmistim, malum iki kez Türkiye ziyareti sonrasi bizde düzen falan kurulamadi, hep erteledim durdum, cocugun fizyolojisine biraktim ama baktimki bizimki annesini kendini uykuya daldiran emzik olarak kullaniyor...
Haftada bir iki gece iyi uyusam yeterdi belki ama hergece nerdeyse bol uyanmaliydi ve benim sinirlerime bile yansidi artik uzun vadeli birikmis uykusuzluk. Cocuk gece gündüz zaten uykuya dalamadikca agliyor ee bari uyku egitimi verirken 3-5 gün aglar biraz neden baslamiyorsunki dedim kendime. Hem o da uykusu alip daha mutlu olur, hem ben biraz dinlenip daha verimli bir anne olabilirim. 
Hee bu arada uzman uyku egitimi danismanina da yazdim ama fiyatini görünce bu isi kendim de yapabilirim, cocugumu en iyi taniyan benim sonucta diye düsündüm.
Önce uyudugu vakitleri not almak icin bir haftalik tabela cizdim ve kapiya astim, hedefim bir haftada degisiklik olmasiydi ama inanin o kadar sürmüyor, 3 gün sonra ektiginizi bicmeye basliyorsunuz :) Bir sabah uyaninca saati görünce sasirdim, "vayy 5 saat araliksiz uyku hosgeldin hayatima cok olmustu özlettin kendini^^" Ne yaptigim aslinda cok basit, gece emmeyecegini bilmesini saglamak. Uyandikca emzirmeyince bana kizdi biraz ama yaninda olup oksadim, pispisladim, dokundum taa ki o dalana dek..3 gün sonrasi artik kendi uyansa da emmek icin aglamadi ve geri uyudu. Tabii bazen ummadik gece de uyanip dalamadigi da oldu yine yanina gittim hafif bir iki dokunmama daldi. 
Kisacasi ilk günlerki gibi zor olmuyor sonrasi.
Uyku egitimi sart mi, ne gerek var? diye düsünen olabilir ama dogum yaptigimdan bu yana hatta öncesinden dinlenmemis bir yüzün artik surat ifadesi bile degisiyor. Ee cocuklar icin katlanacagiz? Ama bir yöntemi varken neden kullanmayalim ki bunu ;) Hem o iyi uyudukca daha dinlenmis olacak :) Ayrica gündüzleri kendisi istemeden de doyuruyorum, geceki acigi kapatmaya calisiyorum.
Benim icin en önemlisi geceydi, daha bir yasina girecek ama sadece ögleyin bir kez uyumasini az buluyorum.
Ayni sekil doyurup uyanikken yataga birakiyorum ve uyuyana dek yataginin yanlarinda durup kitap okuyarak vakit geciriyorum o esnada...
Tabi yatma öncesi rutini de gerekli...Bu konuda aklima gelenler bunlardi, bu aralar hasta oldugu icin uyku düzeni dagildi, gece emzirdim sifa niyetine ama iyilesince yine eski sisteme daha hizli gececegimizi düsünüyorum.
Saglikli, bol dinlenmeli uykular dilerim tüm anne ve bebeklerine :)
6

Cuma Postasi 6

Blogum ve degerli takipcilerim, sizi coook ihmal ediyorum farkindayim da, kaca bölünecegimi sasiriyorum bazen :P Her daim uykusuz anne, kipir kipir 10 aylik bir bebe, önceki gibi ilgi bekleyen alamadikca bunaltan Ece kiz...
Cuma gecesi en azindan blogu güncellemek adina, Photo SU'da sayfayi actigimdan beri her cuma tasarladigim dua kartlarimdan eklemek istiyorum :)
Bu kartlar artik Instagram'a da uyumlu olsunlar diye kare forma girdiler, hersey zamana ayak uyduruyor onlar uymasalar miydi :P :) Artik dua kartlarinin devamli takipcileri olmasi beni pek mutlu ediyor, fotograflarimdan cok tutuldu bu kartlar, hatta evinin duvarini süsleyen oldu...Paylasmak icin izin isteyenler oluyor yahut tam tersi kendininmis gibi rahatca paylasim yapan bol takipcili sayfalar! Emege saygili olanlara cok tesekkür ediyorum, insan anne olunca hele vakti birkac kat daha degerli oluyor. 
Ee sözü daha fazla uzatmadan dualarimiza gecelim:









 *Daha önceki blogta paylastigim kartlari görmek icin Cuma Postasi-1, Cuma Postasi-2, Cuma Postasi-3, Cuma Postasi-4, Cuma Postasi-5'e bakabilirsiniz.


0

Uyusunda Büyüsün



Oglusu uyutmayi basardiktan sonra bir yandan elmami yerken hemencecik yazi ekleyesim geldi :)
Bundan birkac ay önce uykusu gelince bize aglama seanslari veren oglumun tek cüzümünün uyku egitimi oldugunu farketmistim. Bazilari bu tip egitimlere karsi, bazilari okudugu birinin yöntemini uyguluyor...vs. Uyku egitimi verirken bebegin birkac gün biraz aglamasi beklendik birsey tabii hicbir anne aglamasini istemez yavrusunun ama nasilsa hergün uykusu gelince aglayan bir bebek egitim esnasinda bikac gün aglayacak olmasi ileriki aglamalarindan tasarruftur diye mantikli geldi hem.
Alti temiz, karni tok, saglik sorunu yok, uykusu gelmis bir adet bebegi güzelce alip yatagina koyuyoruz, bolca oksayip seviyoruz, rahatlatici ses tonu (ya da muzik) ilavesi ve belki bir uyku oyuncagi katkisi..Sonra fazla uzatmadan "iyi uykular" dileyip bi minik öpücük kondurup iceri kaciyoruz :P Ilk gün bu bebe tabi "ne oluyor neden burda uyanigim ve annem yanimda yok, sallayarak ya da emerek uyuycaktimmm" gibi aglamaya basliyor, cok normal tabi. Baktim aglama hafif seviyesi düsecek gibiyse biraz bekliyoruz, yanina hemen ucarak gitmiyoruz.
Ilk günler aglamanin bikac dakikada kesilmesi imkansiz zaten, yani yanina gitmek gerekiyor.
Yanina gidip sakinlestirmeye calisiyoruz, kucaga almadim ben, olasi "daha geri yatma istememe" aglamasi olusabilir diye...Saclarini oksamak, ninni söylemek, bir oyuncagini göstermek...Bunu yaparken stresli ve gergin olmamaliyiz, oldukca relax ve sakin. Zaten anne kendini bu egitime hazir halde sabirli bulmuyorsa baslamasin derim, baslayip yarim birakmak iyi etki vermeyebilir.
Bebegin yanina belki bikac kez gidip yeniden aynilarini yapmaniz gerekecek taa ki artik oradan alinmayacagini anlayip uykuya dalmaya calismasina dek ve belki bazen yarim saat bazen 1 saat sonrasi uyumus olacaktir. Yalniz bir hafta sonrasi bu kadar sürmüyor. Bazen ayni sekil yatirip birakirdim baslardi uyumaya calismaya, bazen de bir kez yanina gitmem gerekirdi mizirdanirdi falan..Ama sonuc olarak 5-10dk.lara düsüyor.
Iste oglumun böyle kurulu uyku düzeni bozulmus oldu Türkiye yolculugumuzdan sonrasi, bir cuval incir bosa gitmis gibi (incir cok severim:P) :P Disarida rahat uyuyan cocuk artik uykusu gelse de pusette bile uyuyamiyor, cünkü gördügüm kadariyla uykuya gecisi bilmedigi icin ve emzik emmeyen bir bebek oldugu icin...Emzik emmeyen cocuk cidden emene göre bikac kat daha zor :P Kizim emen bir bebekti oradan kiyasla bunu rahatlikla karsilastirabildim.
Oglumun düzen bozuk olunca ve bu aralar uykusu geldiginde sadece beni emerek uyudugu icin onda da bazen yataga koyunca uyandigi icin, disarilarda her an aninda uyutmak icin emziremeyecegim icin bozulmus uyku egitimine yeniden baslamaya karar verdim. Bugün birinci gündü ve uyumasi 40dk. sürdü. 3 kez yanina gittim, baktim git-gel pek olmayacak yaninda kaldim, oksadim, pispisladim derken daldi. Diger günler icin kendime kolayliklar diliyorum :P Cocugunun uyku düzeni bozuk olan, uyku basli basina sorun olan annelere Allah yardim etsin. Ben bu yazdigimi sadece gündüz yapiyorum, gece ztn cogunlukla emerek uyuyor ve uyaninca yine emiyor geri daliyor.
Uyku egitimine baslamis annelerden de yazilar okudum ve kendimce sentezleyip en uygununu olusturdum. Sizlerde bebeginizi taniyip onun sevecegi ve sizin icin en uygun olanini tercih ediniz, yoksa hem bebek hem siz yipranirsiniz. Gidip bilmem A kisisi öyle yapmis diye kendimizi kaliplara sokamayiz bu konularda, her birey farklidir!

Dinlendirici, tatli rüyali, saglikli ve huzurlu uykulu zamanlar dilerim ^^

Not: Fotoda ne minikmis oglum daha :) Kendisine "uykusuzlar diyarinin baskani" derdim hep :P


Yarım Yaş



4 günlük Istanbul ziyareti sonrasi yeniden evdeyiz :) Kizimdan ilk kez bu kadar ayri kaldik, normalde babaannesinde kaldigi iki üc kezi gecmezdi cünkü biz nereye o oraya...Onun icin de farkli bir deneyim oldu ve kendisi gayet mutlu görünüyordu babaanne ile gec saate kadar oturmalardan, dizi keyiflerinden, bolca misafirlige gitmelerden...Hatta asansörde kalmislar o da ayri macera :P Yani hayattan deneyim kazaniyor ki bizsiz de bir yasam oldugunu görüyor. Tek cocuk olarak büyüdügü icin hep bizi yanibaslarinda ister, bir konuda zorlanmadan yardim istemeye aliskin...Cünkü hep düsünce kaldirdik, kendi kalkmasina müsade etmedik. Aile olarak ilk cocuk acemilige denk geliyor bunun daha iyi farkindayiz.

Neyse efenim sonuc olarak, kücük hanim arada yine babaannesinde kalacakmis ^^
Kardesimin nikahi sebebiyle gittik Istanbul'a, mutluluguna sahit olmak istedim, yaza dügün var ama yine de o zamana dek sabredemedim. Ayrica kendisinin fotografcisi olmak ayri güzeldi :) Rabbim onlari ve tüm yuva kuranlari hep mutlu etsin, yuvalar hic yikilmasin insallah. 

Bir orada bir burada bebekle hic kolay degilmis bunu anladim..Kizimla da bebekken yolculuk etmistik ama Istanbul gibi yormamisti bizi memleket. Bir de emzik farki var tabi aralarinda. Oglumun ilk ucak yolculugu gerceklesmis oldu bu sayede, sanirim esim de ben de unutamayiz ne terler akittigimizi :P 2 saat durmadan aglayan bir ucak bebesini hayal edin, emzirmekte cözüm olmayinca geriye pek birseyde kalmadi, arada bir iki dakika gazete kagitlara susar gibi oldu hepsi...Dört gözle yolculuk bitsin diye bakarken yarim saat gec inise gecildi, artik karayollari dolu degil sadece hava da dolmus :P Neyseki geri donusumuz cok daha az aglamaliydi, kucagimda yeterki uyusun diye kolum ve ayagim uyustu bir saat, ee eski kücük ogulcuk degil kendisi artik büyüdü biraz ve anne kollari pes etmeye basliyor bazen :P

Oglumla 6 ay geldi gecti, kimi zaman yorgunluk tavan yapti agladim hüngür hüngür, kimi zaman epeydir hic gülmedigim kadar icten kahkahalar attim, kimi zaman nasil daha iyi anne olurum üzerinde düsünüp durdum, kimi zaman sükrettim daha fazla etmeliydim, kimi zaman degil herzaman önce cocuklarim rahat olsun diye planlar yaptim, kimi zaman...


Not: Oglum bu ayki cekim icin kaytan biyiklar birakmaya karar vermisti :P


Instagram Post-5


Hem Instagram hem Facebook derken insan bloga birsey birakmiyor paylasacak :P Halbuki digerleri yokken blog vardi önceden sadece. Aslinda blogun o zamanlarini özlemiyor degilim...

Simdi baba-ogul disarida, kiz okulda iken ben de hemen bir post eklemek istedim, malum annelerin yapacak her daim binbir türlü isleri mevcuttur degerlendirmek gerek :S

Özellikle Instagram takip etmeyenler icin son paylasimlardan eklemek istiyorum:

https://instagram.com/su_ergin/
Canim ailem...
Oglumla daha bir tamamlandik diyorum her defasinda, hamdolsun Rabbime :)
Gecenlerde evliligimizin 13. yilini da bitirdik, iki cihan saadetine insallah...


Cicekleri ve bahari cook seven benim icin bayram sevincidir bu aralar :)


Son okunanlardan birer görüntü :)


https://instagram.com/su_ergin/
Bebegimden arda kalan zamanlarda kendime terapi olarak örgüyü secmistim...

Umarim bu görseller size keyif vermistir, sevgilerimle :)


3

Oğul


Cocuklari severdim ama nedense hep kiz cocuklari sanki gözüme hos gelirdi, daha sevimli, sirin... Erkek cocuklari hic ama hic dikkatimi cekmezdi.
Bu düsünce ve bakis acim taa ki kendim erkek annesi olana dek böyleymis, bunu yeni farkettim :P
Simdi tüm erkek cocuklari da en az kiz cocuklari kadar ilgimi cekiyor.
Meger ne güzel birseymis bu minik adamlar ^^
Kizlarin yapmadigi birseyi yapiyorlar, annelerine asikmis gibi davraniyorlar...Bakislar daha derin, uzun uzuun, sanki karsisinda dünyanin en güzel prensesi hissediyorsunuz kendinizi tüm paspal daginik sacli halinizle dursanizda :P Hele o bakislarin devaminda gülücük ve mutluluk gösterisi hareketler...Dudaklarinizi isirip duruyorsunuz onu isirmamak icin kendinizi zor tutup :P Eller pamuk gibi dokunuyor, tutuyor, hissediyor, ögreniyor...Yüzünüze geliyor bazen o eller, inceliyor sizi "bu anne yüzü evet". Dünyadaki herkes icin siradan bir kadin ve annesiniz belki ama minik adaminiz icin essizsiniz. Esiniz bile aranizdaki bu bagi görüp kiskanabilir ^^ 
Oglum yakinda 5 aylik olacak, buyudukce paylasimlarimiz arttikca sevgimiz de o derece artiyor, ayni kizimda oldugu gibi bekliyorum onun da yemek yiyecegi, oturacagi, yürüyecegi, konusacagi zamanlari...
Her cocuk ayri heyecan ve ayri maceraymis gercekten.
Ve anne olmak hic kolay degil, bir o kadar da paha bicilemez.
Rabbime sükürler olsun bu duygulari yasattigi icin, dileyen herkese de nasip etsin.

------
Oglumun egzama sorunu var (biraz), ama bu konuyla ilgili yazmak ve okumak istemiyorum, cünkü ilk zamanlar cok arastirdim ettim, olumsuz yazilara da rastladim, ayrica herkesinki tipatip ayni olmayabiliyor, bosuna evhamlanip moral bozabiliyor insan etkileniyor psikolojikmen. Tedavi sürecindeyiz, Rabbim sifa verir insallah.

*Bu yaziyi da epey aradan sonra uykumdan fedakarlik yapip yaziyorum, bir de fena grip oldum ama sagligin degerini hatirlatici oluyor. Sükredecek ne cok seye sahibiz, oturup düsünsek sükürsüzlügümüze üzülürüz...

-Daha fazla konudan konuya ziplamadan burada son, papatya cayimi yudumlayip dogru yataga :)
Allah'a emanet olunuz.

7

Ahh O Gaz Sancıları



Oglum dogdu ve benden ses seda kesildi biraz (zaten kafasi estikce yazan bir blogcuydum)..
Insan kendisini bazen makina gibi hissediyor, günler birbirine benziyor, uykusuzluk cöktükce huysuzlasiyor, sosyal hayat kalmiyor...falan filan, ama hicbirinin önemi yok o cezbeden gülücük karsisinda :) Sanki hayatimizin tek amaci onu nasil daha rahat ettiririz, nasil daha az gazi olur, nasil daha fazla gülümsetebiliriz'den ibaret :P
'Cocuk-lar' cogulunu bile söylerken esimle gülümsüyoruz birbirimize, ne de hos geliyor kulagimiza :)
Ve biz kizimizdan sonra oglumuzla daha bir tam "Aile" olduk sanki :)

Öyle böyle derken tam 2 bucuk aylik oldu bile. Bu dönemde en zor kisim tabiki o cikmak bilemeyen gazlar. Cocugumuz gaz cikarsa sanki zil takip oynayacak hale geliyoruz, o rahat biz rahat ^^
Rabbimize sonsuz sükürler olsunki sadece bu gibi gecici basit problemler yasiyoruz...

"Peki biz neler yaptik bu dönemi kolaylastirmak icin?" 
Annelere fikir olsun diye biraz deginmek istiyorum:
*Bebegimiz aglama krizindeyken hep kucaga aldik, özellikle babasinda daha cabuk sakinlesiyordu ki babalarin vücut isisi daha sicakmis annelerden ve kalp atis ritmleri daha hizli...
*Her bez degisimi esnasinda bir iki dakika karnina masaj yaptik. (Youtube'da Ayse Öner'di sanirim, onun videosunu izlemistim...) Bu masaj gercekten oldukca faydali ;)
*Rezene cayi icirmeyi denedim defalarca ama oglum maalesef sevmedi..
*Kimyon cok faydali diye okudum her yerde ve kendi yedigim yemeklere kimyon kullanmayi aliskanlik haline getirdim...Isteyen kaynatip birkac cay kasigi cocuguna da icirebilirmis.
*Bezleme esnasinda bazen zeytinyagi sürdüm gaz cikarmasinda az da olsa faydasi olabilir diye..
*Kiraz cekirdegi torbasini isitip karin bölgesine oyun oynar sekilde masaj yapmaya calistim.
*Babasi tek kolu üzerine yatirip evde gezdirdi (bir koalanin agacta durus sekli gibi :P)
*Ortam degisikligi, herzaman oturulan odadan baska odaya gecmek ya da arabada gezdirmek...
*Anne karnindaki seslere benzer sesler var Youtube'da onlardan dinletebilirsiniz, bizde ise yaramadi pek.
*Kendiniz bir ninni söyleyebilirsiniz, ben kendim söyleyip kendim dinledim genelde :D

Aklima gelenleri yazdim, umarim birilerinin de isine yarar. Insan bebegine kiyamiyor öyle görünce ve elinden birsey gelmedikce, hic kolay bir dönem degil ama haftalar gectikce azaliyor ve bir gün kaybolacak insallah :) Gececegini düsünüp, elimizden geleni yapip dua ederek sabirli olmaya calismaliyiz. Özellikle babalarin ya da ailenin destegi cok önemli! Allah razi olsun esimden ve esine elinden gelen destegi gösterenlerden.

Simdilik bizden yine bu kadar.
Sevgiyle, saglicakla ve mutlulukla kaliniz :)
Back to Top