0

Renklerini Sev



Gecen yildan, bir Proje'de yazdigim mektubum:

"Merhaba güzel cocuk,

Ben Viyana'da yasayan bir ablan, sana mektup yazmak ve seninle biraz sohbet etmek istedim. Bunun icin seni taniyor olmam gerekmez, seni hayal ediyorum ve yaziyorum :) Bu mektup ikimizin de hayat yoluna renk katacak biliyorum :) Renk katar dedim cünkü hayat herzaman öyle renkli ki: Bazen mutlu oluruz rengimiz gökyüzü gibi parlar masmavi olur, bazen hüzün cöker rengimiz gri bir bulut gibi olur icimize yagar, bazen heyecanlaniriz rengimiz günes gibi sapsari olur cosar...Tüm bu renklerin bütünlügü hayati güzel yapandir. Düsünsene hergün sadece mutlu olsaydik, mutluluk artik siradan olurdu...Yani hayatin sevmedigimiz renklerini de yasayinca "niye bu renk var ki, keske olmasa" dememeliyiz, cünkü her rengin bize ögrettigi birseyler mutlaka var. Hicbirsey tesadüf degil hayatta, suan benim sana yaziyor olmam bile :) Allah bu hayati sanki bizler icin süslemis, cok özenmis bu Dünya'yi yaparken, ne kadar sansliyiz degil mi, hersey tek cesit ve birbirinin ayni gibi olsaydi, günler birbirinin ayni yasansaydi cok sıkıcı olurdu. 
Bazen benim rengim gri oldugunda kendimi öyle karamsar hissediyorum ki hicbirsey yapasim gelmiyor, o gün hic gecmeyecek saniyorum...Senin de bunu hissettigin oldu mu? Öyle anlarda ben neler yapiyorum bilmek istersin diye düsünyorum:) Kitap okuyorum mesela, cünkü kitaplar insanlari icine ceker alir götürür baska dünyalara, cok iyi gelir :) Ya da konusmayi sevdigim bir arkadasim varsa onunla paylasiyorum yasadigim sikintiyi, paylasinca azaliyor hüznüm. Paylasacak kimse yoksa ellerimi acip Allah'a anlatiyorum, O nasilsa bizi herzaman dinliyor, Dua ediyorum ve sonunda cok rahatladigimi hissediyorum:) Sonra baska neler yapiyorum mesela: Temiz havada yürümek, günlük gibi birseyler yazmak, Ney üflemek, arkadaslarimla bulusmak, dogayi incelemek de cok hosuma gidiyor. Ayrica tam bir cicek hayraniyim, Allah ne büyük bir Sanatci diyorum baktikca sekillerine...Sen hic cicek yetistirdin mi? Kesinlikle tavsiye ederim, cünkü ciceklerin büyüdügünü gözlemlemek insana hem keyif hem heyecan veriyor. 
Olumsuz durum ne olursa olsun bir gün geliyor ve geciyor, yani rengimiz hep gri kalmiyor, yine yesilleniyoruz, turunculasiyoruz, pembelesiyoruz :) Önemli olan bizim kötü anlarimizi yasarken hep pozitif kalmaya calismamiz, sabirli olmamiz. Düsünsene geceden sonra sabah varsa eger, her karanlik durumun da sonu mutlaka aydinliktir! Bu dediklerimi hic unutma olur mu :) Özellikle rengin gri, siyah oldugunda hep hatirla ve hafif gülümseme yerlessin o güzel yüzüne :) Gülemezsen de "gececek" kelimesini kocaman yaz zihnine.


Derslerle aran nasil? Benim okuldayken bazi derslere ilgim azdi, bazilarina ise cok iyiydi. Insan her derste iyi olmak zorunda degildir zaten ;) Hem ögrenmekte okul hayati bitince bitmiyor ki, tüm yasam boyu ögrenmek gerekiyor, cünkü bu bizi gelistiriyor. Hayali olarak düsünürsek gittikce büyüyen bir bilgi depomuz oluyor, icine sürekli yeni bilgiler geldikce zenginlesiyoruz:) Kim zengin olmak istemez ki, hele böylesini ^^ Ögrenmeye merakli ol, bir böcegin hayatini ögrenmek bile olsa bu, ögren :) Baskalari senin ögrendigini sacma bulsa bile, o onun yolu onun düsüncesi, bu senin yolun :) Kendi yolunu bilgilerle süsle, bir gün geriye baktiginda ne güzel ögrenmisim yaa diyebil kendine :) Insan kendini de takdir etmeli bazen. Mesela ben aynaya gülümseyip, "gülmek yakisiyor aferin kiz" diyorum, bunu sen de denedin mi? Eminim sana da cok yakisiyordur, "nereden biliyorsun" dersen eger, ben gülümsemenin yakismadigi bir kisi görmedim hayatimda ^^
Canim cocuk, hayatin simdiye dek nasildi bilmiyorum ama bundan sonrasi icin cok güzel olacagini ümit ediyorum. Sen de ümit et! Hep iyi hayaller kur, hayal kurmak öyle güzel ki :) Bazen hayal ettigin gibi devam etmeyebilir hersey ama onda da bir hayir vardir! Allah bizim bilmediklerimizi de bilir ve bize daha iyisi nasip olsun diye bizim istedigimizi kismet etmeyebilir. Biliyor musun bunu hayatta cok kez yasadim: Mesela cok begendigim birseyi satin alacaktim, o gün alamayinca moralim bozuldu. Günler gecti ve bana daha iyisi daha uygun fiyata nasip oldu. Yani bosuna üzülmüstüm, sadece "bunda mutlaka benim icin bir hayir vardir" diye düsünmeliymisim :) Artik hep böyle düsünüyorum.

Bir de sana bir abla tavsiyesi, hergün uyumadan önce o güne dair 3 tane sükür sebebi düsün, bunu aliskanlik haline getir. Benim ufak bir not defterim var, her gün degil ama aklima geldikce birkac sükür sebebi yaziyorum o günkü tarihi de ekleyerek :) Mesela suan sana mektup yazabildigim icin Allah'a tesekkür ediyorum. Yazabilecek parmaklarim oldugu icin, kalemim kagidim oldugu icin, mektubumu ulastirabilecegim postahane oldugu icin de sükrediyorum...Biraz düsünürsek eminim sayfalar dolusu bile tesekkür sebebi bulabiliriz :)
Mektubumu burada bitirirken sana kelimelerimle sariliyorum...Umarim severek okumussundur, ben cok severek yazdim :) 

Allah'a emanet ol."

~Sultan


6

Şükür Defteri




Merhabalar sevgili okuyucum :)
Uzun bir aradan sonra buralarda isem, sen de buralarda isen, ne mutlu bize. Demekki daha hayatta seninle paylasacaklarimiz bitmemis.
Dedim: -Yeni yil girdi, yeni baslangiclar icin güzel bir firsat. Hem blogumu da özlemisken.. :)
Bugün yeni not defteri aldim, ee kendime hayrim olur belki ama niye baskalarina da olmasin ki diye yilin ilk yazisinda uygulamak istedigim konuyu ele alacagim. 
Hemen konuya gecis yapalim o halde.

Günümüzde en cok yaptigimiz seylerin basinda, sikayet etmek var. Sence de öyle degil mi? Uyanir uyanmaz basliyoruz: Uykumu tam alamadim, off hava da niye böyle, kahvaltida bu da olsaydi keske, vaktim yok, bu ne trafik yaa, hayat amma zor, bitmiyor bu ev isleri, ödevlerden kafayi yiyecegim, hep mi beni bulur terslikler...vs. 
Gecen yil özellikle dikkatimi cekti bunlar, gittikce karamsarlasmaya meyilli insanlar olduk. Ve hayatta bize tam özenle ögretilmemis ama ne kadar önemli birsey oldugunu farkettim: ŞÜKÜR. 

Sükür nimeti artirir, nimet sükrü görmezse gider! Yani birseyler bizi bulmuyorsa ya da elimizdeki de gidiyorsa orada bir eksigimiz olabilir. Gercekten layikiyla sükrediyor muyuz? Günde kac dakikamiz sükür icinde geciyor? 5dk-10dk? Hatta bu kadari bile degil...
Bu not defteri fikrim de bu konuyu hayata gecirmek icin ilk adim oldu. Artik gün sonunda 2-3 tane sükredecek cümleler yazacagim, bunu hergün yapmam da sart degil veya sayiya bagli kalmak zorunda degilim. Burada mühim olan sükretmeye önem vermek. Böylece kafamizi sikayet etmenin tersi yöne odaklamis olacagiz.

Mesela: Bugün annemin elinden harika bir manti yedim. Babamla sohbet etme firsati buldum. Cocugum güne baslarken beni öptü. Ögretmenimden iltifat aldim. Arkadasim bana cicek almis. Koltukta uyuya kalinca esim üstümü örtmüs....vs. gibi ayrinti iceren net cümleler ile hem hatira da biriktirmis olacagiz.
Mesela ben bugün uzun aradan sonra bloguma yazdigim icin de sükredebilirim :)

Ne dersiniz beraber uygulaya gecelim mi? :)

Hepimize sükür dolu bir yil olsun. 
Sevgilerimle :)
Back to Top