Özledim Anne

Gurbetin ışikları gönlümü aydınlatmıyor anne

Toprağı buram buram mis gibi kokmuyor anne

Gurbetin hiçbir nimeti beni mutlu etmiyor anne

Gözlerimin önünden yurdumun hiçbir şeyi gitmiyor anne

Duygularım kördüğüm olmuş gözyaşım gelmiyor anne

Şakır şakır konuşan dilim şimdi konuşmuyor anne

Ne geceler nede gündüzler geçmiyor durmuş sanki anne

Sevdiklerim aklıma geliyor adlarını söyleyemiyorum anne

Nereden çıktı gurbette yaşamak bilemiyorum anne

Ölüme yavaş yavaş gidiyorum sanki anne

İnsanlar somurtmuş telaşlı hep izdiham içinde anne

Ne olacak benim bu halim şaşırdım kaldım anne

Kuru ekmeğimi çorbaya doğradığım günleri özledim anne

Taptaze yogurttan yapılmış buz gibi ayranı kana kana içmeyi özledim anne

Gurbetin albenisi güzel ama içimi güldürmüyor anne

Buranın rüzgarları bir hoş esmiyor serinletmiyor beni anne

İnsanların bakışları ürkütüyor beni küstürüyor anne

Ne yersem yiyeyim lezzet alamıyorum anne

Adım çıktı zengine mutlu fakirliğimi arıyorum anne

HELAL kazanılmış lokmaları arar oldum anne

Bu genç yaşımda kamburlaştı belim yüzüm asık anne

Manevi zenginliğimi kaybedeceğime üzülüyorum anne

Soframdaki bereketi evimdeki eski huzurumu özledim anne

Büyüklere saygılı küçüklere sevgili olmayı arıyorum anne

Ahde vefayı ihlası ve bir lokmayı birlikte paylaşmayı özledim anne

Maheretli ve nasırlı ellerinden öpmeyi özledim anne

Süzülmüş mercimek çorbasını kaşıklarken buharındaki mutluluğu özledim anne

İnsanların canı gönülden birbirlerine gidip gelmelerini özledim anne

Mevlana nın dediği gibi ya göründüğün gibi yada olduğun gibi görün olanları özledim anne

Yapmacık hareketler kendine iyi bak cümlesi bana yavan geliyor anne

Dostça kucaklaşmayı kucaklaşırkende samimiyeti özledim anne

İçi boş olan görüşelim tamam mı cümlesini sevmiyorum anne

Erkekçe el sıkışmayı sevdiğini asla yarı yolda koymamayı özledim anne

Komşuların dayanışmasını birbirlerine yemek göndermesini özledim anne

Herkesin kendi kapısının önünü yıkayıp temizlemesini özledim anne

İnce uzun sokakların güzelliğini özledim anne

Gurbette ölmek hoşuma gitmiyor korkuyorum anne

Bir Fatihanın okunup okunmayacağını düşünüyorum anne

Mezarımın üstünde kuşların cıvıldaştığı bir ağaç istiyorum anne

Bunları hep tasavvur etmekten gurbet hayatı beni uyutmuyor anne

Kırlarda kor ateşte demlenen kaçak çayın tavşan kanına benzemesini özledim anne

Başımı dizlerine koyup şekerlemeyi özledim anne

Kim ne derse desin ben patika yolların tozunu özledim anne

Ben bir bağcının her geçen yolcuya salkımlarca üzüm vermesini özledim anne

Ben insanların selamlaşmasını kolay gelsin bereketli olsun demelerini özledim anne

Ve ben kuşların insanlardan ürkmeden özgürce uçmalarını özledim anne

Bu hayata alışamadım soluğum kesildi

Takatim tükendi anne

Yarını karanlık geleceği meçhullerden oldum anne

Başka annelerin şefkati beni tatmin etmiyor yorgunluğumu gidermiyor anne

Babamın yorgun argın işten gelirken gözlerindeki mutluluğu ve sevinci özledim anne

Yıldızları bir bir saymaya çalışırken derin uykuya dalmayı özledim anne

Bahar gelince gül bahçelerinden gül toplamayı özledim anne

Not: Siirin kendime uymayan misralarini kaldirdim. Siir netten alintidir.

Bizim tek bir sorunumuz oldu bu zamana dek, ara ara. Bu da Kumar!

Bilmeyenler icin yazdim.