Bonibon, Gofret ve Gurbet

Benim cocuklugum köyde gecti 8 yasina dek. O yüzden midir bilmiyorum ayri seviyorum köyleri, havasini, suyunu..Dalindan koparilmis meyvelerini, taze toplanip pisirilmis yemegini, sütünü-yogurdunu...Herseyini ayri seviyorum ben köylerin..Ama yasamak denirse sehir icinde yasamayi tercih ediyorum suan, gezmeyi cok sevdigim icin galiba. Belki yasliligimda fena olmaz bir köyde yasamak!

Aklima neler geliyor neler eskiye dair..Eski diyorum ama onlar bende hic eskimiyorki!

Mesela en sevdigim abur cuburlarim vardi. Bonibonlara ve dedemin bana bazen aldigi dokuz katli gofret..Hep dokuz katli gofret derdim ben ona, gercektende simdi saydimda dokuz katliymis icindeki gofret:) Demekki o zamanda öyle saymisimda isim vermisim:)

Dedem babaennem bronsit oldugu icin ona cok bakar, o zamanlarda ona meyvesini bisküvisini falan alirdi hep. Hani bilindik kareli bisküviler varya onlardan alirdi. Bende dedmin bakkala gittigini görünce balkondan beri bagirirdim: '' Dedeeeee bana babaannemin bisküvisinden aaal birde dokuz katli gofret aal '' diye. Dedem bu söyleyi$ tarzimi hala beni gördügünde söyler, onunda hosuna gidiyormus demek:)

Icim tuhaf oluyor bunlari yazarken, cünkü artik hicbirsey gecmis gibi degil! Ben onlardan o kadar uzagimki! Senede bir kez yetmiyor sanki sevdiklerimi görmeye :(

Bosuna yapilmamis bu gurbet sarkilari...bosuna cok duygusal degil gurbette yasayanlar...bosuna dökülmemis onca gözyaslari...
Nereye gitsen vatanin olmuyor sanki bazen!
Türkiye'de '' alamanci, viyanali..vs.'' diyorlar, buraya geliyosun ''Ausländer'' yabanci diyorlar. Peki ya biz nerede bulacagiz kendimizi...
Yaramiza yara bandimizi sarip yola devam edecegiz mecburen, arada kanasada gene inadina yapisacak o yara bandi sol tarafimiza...

Neyse ben cocuklugumdan birseyler yazmakti amacim ama icimde olan özlem beni buralara sürükledi..