RuH Yorgunu

Haftasonlarimiz birlikte geciyor son zamanlar.. Soguk havalara inat sicak aile tadinda :)

Dün ama dokunulsa aglayacak gibiydim nedensiz..

Aslinda nedenini tahmin ediyorum... Icimde dolmus yigilmis seyler yeni yeni disari cikmak istiyorlar. Bayagi doldurdum beklettim belkide.

Uyumaya gitmeden önce bir sekilde basladim aglamaya, sonra bogazim daraldi sanki, böyle ciddi birsey geldi yigildi yukari bogazima dogru... Sonra aglamami durduramayacak hale geldim, hickiriklar geliyordu. Ama bunu kontrol edemedim, o an mecburmusum gibiydim aglamaya...

Yataktan kalkip mutfaga gitmistim, kizim uyanmasin hickirigima diye. Esimde yanimda beni sakinlestirmeye calisiyor kucakliyordu. Belki beni öyle görünce ne kadar canimin yanmis oldugunu anlamistir... Üzülmüstür tabiki.

2010 yilinin yaz mevsimi gecen 5 ay ayriligimiz süresince yasanilanlarin birikintisini atmaya calisiyor bedenim...

Iki cesit danismaya gidiyoruz demistim. Aile danismani bir iki seanstan sonra "ne kadar güclü bir kariniz var" dedi esime.

Güclü olmayi ben secmedim aslinda! Olmak zorundaydim... Yanimda bir minik kiz ve önümde gelecegime cok faydasi olacak bir okul vardi, herseyi birakip ailemin yanina da gidebilirdim evet... Ama kizimi ve gelecegimi düsünmeliydim, güclü olmaliydim! Belki beni en zorlayan bu dönemde cok yalniz birakilmamdi cevremden... Hele de ayrilsinlar diye de bakinanlari görünce, hic görüsmedigin hic bir zararimin olmadigi insanlardan...
Allah'a havale ediyorum ve hakkimda ne düsünürlerse 10 kati onlari olsun.

Vücudum aksamki gibi sinyallerini veriyor...

Birkac aydir sag gözüm seyiriyor. Önceden de olurdu ama birkac günde gecerdi. Bu defa aylarca gecmeyince doktora gittim ve ilk sorusu " Stresli bir isin mi var?".

Okulum yeterince stresli evet. Cünkü almancam tam degil ve herseyi yarim bilinen bir dilden ögrenmek öyle zorki...Üstelik grup seviyesi olarak tek ön bilgisiz buraya giren benim.

Ama beni yikan bu degil özel hayatim oldu bence. Doktor B1, B2 vbe B12 vitamini iceren bir hap verdi. Birde stresin yogun oldugu dönemlere özel sakinlestirici gibi bir hap verdi ama onu almadim. Okulla birlikte konsantrasyonumu etkiler diye düsündüm, saflastirir gibi...

Son zamanlar ensemdeki agrilar ve bunun basima dogru vurmasi...

Bazen aniden gelen mutsuzluk hissi, sinir, hassaslik...

Ve aksam aglarken bir yandan esime defalarca dedigim tek sey, " cok yorgunum canim, cok yorgunuuum ".

Bu beden degil ruh yorgunlugu...

Aglaya aglaya yavastan sakinlesip yataga geri gidip, hani bir cocuk aglar aglar yorgun düser uykuya dalar ya, o sekil uyumusum arkamda beni saran sacimi oksayan, simdilerde herseyi telafi etmeye cabalayan, iste benim yillar önce sevdigim o adamla.
Biraz rahatlamis hissettim kendimi uykuya dalarken.

Hersey iyi gidiyor, iyiyim, sadece birikenler bir sekilde cikmaya calisiyor artik tam bogazima direnmisler megerse...