"HI HIII" kabul ediyorum

Merhaba, oglumun yemek masasinin tepesinde oldugu ve bilgisayarimla beni basbasa birakmamak icin elinden geleni yaptigi bir andayim ama blog yazasim geldiyse engel tanimam :P

Ne yazacaksin bu kadar önemli derseniz, tabiki herzamanki gibi icimden gecenleri yazacagim :)

Sosyal medyada bile huzur yok bunu farkettiniz mi? Birileri baska birileri hakkinda atip tutuyor, digeri onu inkar ediyor fln...Birbiri özel hayatlarina kadar iniliyor. Prim yapiliyor sanki bunlarla...Cünkü biz insanlari siradan seyler cekmiyor, nerde entrika, macera, olay...

Cok siradan bir etkinligim olan Hatim etkinligini bile devam ettiremedik maalesef. Sadece ayda bir Cüz okuyabilecek 30 gönüllü kisiyi bir araya toplamak meger hic kolay degilmis! Cünkü entrika yok, pek cazip gelmiyor tabii nefsimize.

Nefsimiz demisken benimki de bugün mutfakta is yaparken telefonumdan bir diziyi acmistim oradaki nikahi görünce hemen sikayet etmeye basladi. Nikahimda bir resmi kuruma gidilecek isimiz var onu halledecegiz seklinde gitmistim, düsünün yaa :D Yani evlendigimin farkinda degilmisim ben. Adam orda soruyor bir de ayaküstü "kabul ediyor musunuz?" Ee isimiz hallolsun diye gittik "hayir" mi diyim ettim gitti :D  Hem de o an soruya cevabim "HII HIII" oldu. Yani "Evet" bile diyemedim:P

Ee hani ayaga basmalar falan da eksik... Bir Allah'in kulu da bu kizi süsleyelim bugüne ait bir fotograf cektirelim de dememis, vahh kendi halime. Sonra o isteme fasli falan hatirlamiyorum kahve pisirdigimi...O aci kahveyi hatrim icin icirememisim icimde kaldi gercekten :P

Yaa siz deyin salak ben diyeyim avanak o hesap benim evlilik. Esim ne isle mesguldu haberim var miydi? Cevap veriyorum, yoktu! Evlenince kalacagim odadaki esyalarin hazirligi konusunda hicbir fikir beyan ettim mi, neler severdim, ne renk olsundu...Hayir hersey neyse o kabulumdu ama size birsey diyeyim, bu tür herseye cok uyumlu kabul edilenlerin degeri bilinmiyor! Az yaygara cikaranlar daha el üstünde kiymetli oluyor bu bir gercek.

Ayy sosyal medya diyorduk dimi biz, evlilige nerden gittik :P Hee dogru dizi izlerkenden...

Neyse ben bir pizza hamuru yogurasim var onu yapmaya koyulayim, cocuklara etkinlik olur hem :)

Foto: Haftasonundan :)

Tozlandim

Son zamanlar birikmis olan kirginliklarimin benim enerjimi düsürdügünü hissediyorum: Insan söyleyemediklerinin yükünü tasiyormus...

Söylesen bi dert söylemezsen ayri... Konusmak zor ama susmak daha zor...

Hayattan istediklerim aslinda ortadaydi hep, hic karmasik bir kisi olmadim: 

Mesela yakinlarim tarafindan yanlis anlasilmak en nefret ettigim seylerdendir. Yahu beni taniyorsunuz ama siz, yoksa tanimiyor musunuz? Ya da taniyor gibi mi yapiyordunuz?

Yani ben neden yakinimdakilere kendimi ifade etmeye, böyle demek istemistim demek zorunda kaliyorum!

Mesela güvenmek, huzur bulmak istiyorum sevdiklerimin yaninda ama hep en yakin zannettiklerim yoruyor beni. Yani samimi bir itiraf bu, suan cok üzgün olsam gidip kucaginda aglayabilecegim kimse yok. Ufacik Mahir'imin kafama dokunup "ciciiis ciciiiis" yapip beni teselli etmesi en büyük zenginligim oldu. Yani tabiki birileri cikar teselli eder ama onlarin tesellisi kuru kaliyor iste. 

Sonra diyorum kendi kendime, ahh be hayat zaten böyleydi, sen yas oldu 35 yeni actin gözlerini. Önceden pembe görmeye calistigindan görememissin. Belki artik yoruldugundan pembe gözlükleri de cikarir olmussun...

Ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin. Iste gidemedigimden gütmeye calisiyorum.

Bunlari hissetmeme sebep olan herkese kirginim.

Mutlulukla gülerkenleri yorgun gözlerimi farketmediniz mi yoksa? Gözlerimin taa icinin feri sönmüs bi kere...Ya da soluk bir cicek misali iste. Yakinima gelip gelip seyretmek yerine, biri dibimdeki otlari koparsa, biri az sulasa, digeri sadece konussa sevse...belki yeniden canlanirdim? Ama siz benim soldugumu bile farkedemediniz dogru ya! Bendeki de laf iste. Bosverelim, sizler nasilsiniz?

#BugündeBöyle

Okul Basladi

Ve blogcu sabah gözlerini actiginda bakar ki kizinin okul saati gelmis. Usulca kizini okula götürecek olan tüm gece battaniyeye dolanip duran ve yanindakinin üstünü acan (!) baba kisisini cagirir. Zaten son zamanlar yataktan yavas kalkmalarina sinir olmaktadir ve cagirmalara tahammülü yoktur. Hele de odada uyuyan Mahir prens varsa o odada cit cikarsa gözler ayri bir irice bakar ses yapan kisilere. 

Eee hadi adam kalkti, sen kalkmiycak misin? diye sorar kendine...Kizin ortaokul 2. sinifa bir kez baslayacak (insallah yani) :P Bu ani kacirma, hayat gidiyor zaten hizlica, ne ani biriktirdiysen kardir deyiverir blogcu kisisi ve bir hisimla oldugu gibi sessizligini de korumada usta sekilde odadan cikar. Henüz gitmemis olduklarini görünce sevinir, cünkü güzel dilekler esliginde bir sarilma anisi biriktirebilecektir :) 

Ee gittiler simdi nolcak diye kalir ortada, uykusu da kacmistir. Bari bloga yazayim der Mahir prenste uyuyorken. Kahvalti arkadasi da zaten okula baslamistir, bundan sonra daha cok ogluyla kahvalti edecektir cünkü esi sabaha dogru isten geldigi icin ogleden sonra kahvalti etmektedir ki o da malum (blogcunun iyi günüyse...). 

Hee tabi bu konuda da dertleri vardir. Neden yilin 363 günü sanki kahvalti hazirlamak onun görevidir, neden! 350 olsa ici daha mutlu olacaktir halbuki :P Hadi 15 kez de disarida yenildigini sayarsak, 335 kaldi o daha süper, ee misafirlige de gidilir fln derken o kahvalti 300'e düser. Ama yani tamam kahvalti hazirlamayi da sever kendisi en sevdigi ögündür de buna ragmen o masaya oturulup eli ayagi tutmuyorcasina beklenmesi gicigina gitmektedir ki neden birkac yil öncesi böyle bekleyis yoktu da artik var? Tamam bu sorunun cevabini biliyordur...Iste tam bu kisimda okuyucuyu hayal kirikligina ugratip neyse deyip simdi karnindan gelen sesi dinlemek istiyor, mutfaga gidiyordur blogcumuz. 

Hee bayramin son günü oldugunu da unutmamis, büyüklerin ellerinden kücüklerin yanaklarindan öpüyor :)

Dertleselim

Merhaba sevgili okuyucu, hadi gel biraz dertleselim seninle?

Dertlesmek deyince olumsuz birseyler ortaya dökülecekmis gibi sanki degil mi? 

Önce birkac hafta geriye dönüs yapacagim günümüzdeki dizilerin yaptigi gizem gibi ^^

Türkiye'ye gittik, ilk kez önceden planlanmis bir tatil yapacagimiz icin ayri heyecan vardi...Ilk kez deyince belki sasiran olacaktir ama cidden hic tatil yapmadim öyle otelde kalmali falan...

Sonrasi kayinbabamin ölüm haberini aldik yolda, bu biraz ani oldu tabi ama ölüm haber mi veriyordu ki...(Lütfen ruhuna birer Fatiha okur musunuz?)
Yillar olmustu bir cenazede bulunmayali. Insan ölüme yaklastikca daha bir duygu karmasasi yasiyor, gidenin tam olarak gittigine inanamiyor bir süre...Ve gercekle yüzlesiyor vakit gectikce, cünkü koskoca bir : "Hayat Devam Ediyor" var.

Bu konunun haricinde anladigim birsey vardi ki bazi yakinlar aslinda yakin degiller. Kalbinin ritminin ayni ritmlerde attigi kisiler var ve bir de o ritmi bozanlar. Tatsizlik olmasin diye sustuklarin. Akil yasta, basta, diplomada, endamda, statüde degil sadece insanlikta...

Ve düsündüm de cevremde ne kadar gücsüz kisiler var, yani birini örnek almam gerekse kimi alabilirim diye düsündüm, yok! Aksi gibi benim örnek olmam gerekenler, alttan almam gerekenler cok...Demek bazen üzerimdeki yorgunlugun cevabi da bunda gizliydi. Güclü olmasi gereken konumuna itilmisim ve mecburi görevimmis gibi kalmisim oralarda. Bundan demek bazen koyverip aglama isteklerim, daglara tirmanip bagirma isteklerim, cit kirildim'ligim,...

35 yas psikolojisi mi bu, artik sadece huzur verenler olsun cevremde istiyorum. (Yasimi da söylemis oldum, güya hep 30dum :P)

Neyse sevgili okuyucum, bu kadar yeter bugünlük, geriden basladim ama bugüne gelemeden bitti yazim, ayni gecmis ve gelecek yüzünden gününü yasamayi kaciranlar gibi hissettim kendimi suan...

Biraz da sen anlat? Ne olursa olsun gececek, kiymetini bil eger suan güzel bir gündeysen.

Ve tesekkürler beni okuyup hissettigin icin...

Blogumu bazen cok özlüyorum demistim degil mi^^
Yeniden basliyordum ki yine uzak kaldim birkac ay :)

2017 gireli en önemli konu oglumun sünnet olmasiydi sanki :) Sünneti yapan Viyana'da bir cocuk cerrahiydi, eger lazim olursa ismini verebilirim.
Ikinci bir önemli baslik ise kizimin gecen gün 11 yasina girmesi :) Biz anneler hep cocuklar ufakken en zor zamanlari zannederiz özellikle ilk cocukta. Ama yasadikca ögreniriz ki tersine...Kizimla son yil icinde fazla didisir olduk galiba ondan böyle duygusala gectim :P Detaylara girmek istemiyorum ama bunlar gecici seyler eminim ki.

Yine sosyal aglardan sikayetciyim, insanin yazmasini da okumasini da engelliyor. Haftada bir gün en azindan hic internetsiz olmali insan...Eminim o gün cok daha verimli gececektir her yönden. Sizler ne düsünüyorsunuz?

Ailemden gurbette olunca mesela Whatsapp uygulamasi yemek ekmek gibi günlük ihtiyac oldu, büyük kolaylik. Tabii diger gruplara da cevap vereyim ona buna da yazayim derken bir bakiyor insan ohooo :S Eskiden jeton ya da kart alip arardim annemleri :) Kisa genel konusmalardan ibaretti bu...Simdi bu aksama iftara menümüz ne onlari da dahil olmak üzere detaya da girebilmek güzel imkan ^^ Yani internet güzel birsey de dogru ve gereken kisiler icin vakit ayirildigi sürece :) Yoksa bazen öyle bos yerlere/kisilere vakit gidiyor ki ben iste onlara yazik oldugunu düsünüyorum en cok... 

Suan oglumu okuldan gelmis kizima postaladim, hadi biraz oynayin güzelce deyiverdim ama biliyorum ki uzun sürmeyecek yine ben yanlarina ugramak durumunda kalacagim :D 

Canlarim benim, simdi mutfaga gectiler oynamaya ki cocuk odasinda oynayin derim hep. O oda icin tasindik gecen yil bu zamanlar...Cevreye alistim mi bilemiyorum henüz, orta sekerli duygulardayim, az da önyargiliyim belki de Türklere karsi tutumlardan dolayi... Ama zamanla tatlanmasini isterim tabiki. En azindan "Hallo"dan bi iki tik ötesi komsu edinmeyi :P
Derken an itibariyle masamin üzerinde bahceden kopardigim bir tane erengülün kokusu burnuma gelmekte. Bir tane de gönüllü türkce kitap okuyuculugu yaptigim ilkokulun müdürüne götürdüm gecen gün, birinin yüzünü güldürmek güzel sey bence, ister yabanci olsun, ister baska dinden...

Bugünlük bu kadar, merak ettiginiz konular varsa o konularda da yazabilirim
(yazilacak birseyse) ^^

Ve Ramazan'in 5. günündeyiz, kavusturan Rabbime hamdolsun :) Devaminin saglikla, huzurdolu ve agiz tadiyla gecmesini diliyorum. 

Sonrasi Temmuz'daki Türkiye tatilimizi sabirsizlikla bekliyorum, özledigim ne varsa kavusmayi istiyorum insallah...

Sevgiler

Yeni Yila Yeni Renkler Gerek

Merhabalar, eski yil bitmeden bir yazi daha yazilmali dedim, özellikle de yenilik arayanlar icin fikir verici olabilmesini isterim :) Bu arada Aralik ayi icinde bir yasima daha girdim, hatta bir sair yolun yarisi diyor :O Ama ben bikac yildir hep 30 anlastik mi :P Yaa o degil de dün epey aradan sonra tartildim ki hayatimda hamilelik harici ilk kez 59 kiloya merdiven dayamisim :S 57yi gecmesem iyiydi...

Gelelim asil konuya :) Bir yil daha bitiyor ve bu bitiste genel muhasebe yapan var mi? Ya da benim gibi 2017'de acaba hayatima ne yenilikler yerlestirsem diye düsünenler? :) Tabiki planlamak bizden nasip etmek Rabbim'den (tevekkül...).

Kendi planlarimdan birkacini yazayim, devami da zamana ve bana kalsin :)

* Ayda bir kez daha önce hic yapmadigim bir tarif denemek istiyorum, böylelikle soframiz renklenebilir :)

* Esim yine ayda bir kez bizim icin yemek pisirmeyi düsünüyor (bunu bu yil da uygulamaya calismisti), bazilarina az gelebilir ama mutfakla arasi pek olmayan biriyse ve yaptiklari da gayet lezzetli oldugundan biz o günleri sabirsizlikla bekliyoruz ^^

* Kizimla haftada bir yarim saat gibi okuma saati yapmayi düsündük. Yani o zaten normalde de kendisi kitap okumayi cok seviyor da, ben de dahil olup cocuk kitaplari dünyasina dalmis olacagim, hem de ikimize özel birsey olmasi eminim iyi duygular katacaktir :) Ilk denememizi yaptik bile: "Lulu ve Brontozor"'u okuduk hatta baktik bitmek üzere yarim saat degil 40dk okuduk. Lulu cok inatci herseye itiraz eden bol "hayir" diyen hircin bir kiz iken basina neler geliyor da "lütfen" diyebilen nazik uyumlu bir kiza dönüsüyor siz de okuyun ögrenin (heyecani kacmasin dimi) ^^ Gercekten cocuk kitabi deyip gecmeyin, insan birseyler ögreniyor ;)

* Facebook blog sayfamda baslattigim 30 farkli kisi ile ayda bir Hatim etkinligimize insallah bu yil da tam gaz devam etmek istiyorum, belki ahirette önümüze gelir, Rabbim kabul eylesin. Bunun yanisira aslinda günlük hedef koymayi cok isterim yalniz istikrarli devam edebilir miyim bu yönde emin degilim (yani diyelim günde yarim sayfa ve tefsiriyle beraber...gibi). 

* Youtube'da kanal acmayi bayagidir düsünüyorum ama erteliyorum hep, belki bu yilin basinda hadi Bismillah deyip kafama göre yaparim birseyler :)

* Yine bir süredir okculuk kursuna gidip denemeyi cok istiyordum, bunun icin de Ocak ayinda bir tanitim randevum var bakalim, begenirsem de devaminda kursa baslayabilirim. Hayatta yeni birseyler denemeyi cok seviyorum demistim sanirim daha önce :)

* Fotograf cekmeye hobi olarak aynen devam ediyorum kafama estikce ama hic ise cevirmeyi düsünmedim sanki...Yani hobiden öte gecemiyorum zaten cocuklarla buna vakit yetistiremem gibi.Kisaca bu yil da fotograf alaninda yine kendimi gelistirmeye devam etmek istiyorum :)

* Epeydir düzenli dini sohbete gitmeyi cok istiyordum, yeni baslayan bir projeye rastgeldim, belki bir ay ya da iki haftada bir olacak olan o sohbetlerin ilkine katildim devam etmeyi de isterim kismetse.

* Telefonuma yükledigim uygulamadan biraz ingilizcemi gelistirmek istiyorum, günde 10dk. gibi...

* Günde belirli sayfa sayisinca ya da süre kitap okumayi kendime aliskanlik edinmeyi istiyorum. Bunu demisken, sizler de hayatiniza yeni aliskanliklar eklemek istiyorsaniz, bu konuda Youtube'dan Baris Özcan  videolarina bakabilirsiniz.

* Yeni yilda sabah namazlarindan sonra uyumamayi da dahil etmek isterim, hem günü bereketlendirmek icin...Gözüme zor gelse de bu...Cünkü artik oglum sabah bir saat gibi kendi oyalanabiliyor o sirada vakit tam sekerlemelik :D Yani en azindan suan kis mevsimi namaz vakti sonrasi böyle...

* Haftada en az 2 gün (en azindan evde) spor yapmakta cook istedigim bir hedef ama bu yönde de gevsek sayilirim hadi hayirlisi ^^

Simdilik bu kadarini sizlerle paylastim, kizimin elinden cayi yudumlamaya kacacagim, peki sizlerin var mi yenilikleri? Yok ise neden yok, olmali bence :)
Cünkü hayat sanildigindan cok kisa.
Ve 2017 hepimize en önce baris dolu olsun, sonra saglikli, huzurlu, hosgörülü, güzel sürprizli, hayirli... olsun.

Gri Bir Ögle Vaktinden...

Oglumu uyutmayi basardigim günlerden bir ögle vakti, hemen bloga kaciverdim hazir kiz da okulda ortalik sessizken :D Ögle uykularini birakti bizim oglan bir süredir ancak disarida arabadaysa uyuyor evdeysek uyumama ihtimali yüksek oluyor.

Havadan sudan yazacagim belki biraz ama yazacagim :) Blogumu ayri seviyoruuuum :) Blog sayfa basliginda 10 yillik yazisini 11 yillik ile degistirmeliyim...
Vayy beee koca 11 yil.

Havalar iyice sogudu, gri bulutlu günler cogaldi. Böyle havalarda ben ben degilim :D Yani birseyler yapip kendimi o grilikten kurtarmam gerekiyor yoksa bunaliyorum sanki, bu sizde de oluyor mu? Gereksinim gibi...

Özellikle de calismayan anneler eminim degisiklik ihtiyacini sadece kisin degil her mevsim hissediyordur.

Bir de D vitamininin önemini okuyunca, artik kis mevsimleri kullanmaliyim dedim, hatta ailece kullanmaliyiz. Sizlere de tavsiye ederim. Özellikle almancada sonu -R ile biten aylarda kullanilmasini okumustum, yani Eylül, Ekim, Kasim, Aralik, Ocak, Subat.

Aklimda yeni fikirler oluyor hep ama uygulamak mümkün olmuyor. Keske ben fikirlerimi versem ve birileri uygulasa ^^ Mesela minik ördügüm ivir zivirlarin nasil yapildigini soran oluyor, acaba örerek gösterecegim bir Youtube kanali mi acsam diyorum...Kizim da cok kitap okuyor kitap tanitimi yapsa kendi gibi cok okuyanlar icin faydali olabilir...Tabii ben yüz gözükmeden yapmak istiyorum bunlari. Bilmiyorum neden hic görsel olarak ön planda olmayi sevmedim, aslinda düzgün ve faydali bir amac icin olacaksa bunda bir kusur görmüyorum. Insanlarin elestirilerini düsünürsek zaten arpa boyu yol alamayiz yahut agzimizla kus tutsak en ufak birseyde hata arayan yine bulur... Yani önemli olan ne istedigimiz, niyetimiz...Neyseki Allah biliyor ya diyorum böyle durumlarda vicdanim rahat oluyor :)

Bloga daha cok yaz diyen takipcilerime selam ediyor ve bir baska yazida görüsmek üzere diyorum :)

Bitmeyen 30 ^^

Bu özel günler olsa bir türlü olmasa baska türlü, insan ister istemez beklentili oluyor ^^

Ben mesela sabah hazir kahvaltiya kalkip sonrasi biraz daha uyuma gibi lükse sahip olmak istedim, istedim yaniiii :P Devaminda böyle bir kupon ya da cek "git istedigin kamerayi lensi al " falan yazan bisey gelebilirdi :D Hayaller ve gercekler farkli tabi ^^

Herzaman en cok istedigim seyler degismiyor: Degerli oldugumu görmek, sevgiyi hissetmek, güvenmek. Bunlarsiz verilen hediyeler maddiyati az ya da cok önemsiz.

Günümün en degerli hediyesini oglum verdi, bir ara kollarini acip acip bana dogru sarilip güldü, ben güldüm o güldü, o güldü ben güldüm derken dakikalarca eglendik, göbegim dansetti gülerken, kalbimin ici isindi, gözlerim kisila kisila kayboldu, agzim yirtilacak kadar acildi...iste öyle de bir hediye bu :) Hangi parayla bunu satin alabilirim ki! Elhamdülillah.

Sonra devaminda elinde Güllüoglu'nun sevdigim pastasiyla okuldan gelen kizim eve girdi babasiyla :) Duygularini herzaman dile getirmez, bugün bana öyle güzel kelimeler söyledi ki "iyiki varsin annecim, ya sen olmasaydin...Seni bu kadaaar cok seviyorum (derken kollarini taaa geri aciyordu) :)

Ellerinde ciceklerle gelen esim, o ki zaten daha biri solmadan bir baskasini alir bana. Ciceksiz kalmaz bu ev hic hamdolsun. Hatta gecenlerde hic beklemedigim birsey yapmisti: Trafikte kirmizi yandi bekliyoruz arabada, o an hizlica indi ve karsi kaldirimda kenardaki güllerden bir tane koparip geldi :D Neye ugradigimi sasirdim yani ^^ Beni hep böyle sasirtman dilegimle hayat arkadasim, iyiki varsin :)

Sizler ile bu hayatin anlami ve tadi var, yoksa kac yasina girmisim girmemisim yasamisim gezmisim tozmusum önemsiz, bombos. Rabbim bize beraberce nice nice saglikli, huzurdolu, bereketli, keyifli ve hayirli ömür versin.

Yasimi soran herkese ayni cevabi veriyorum artik: 30, önceki yillar orada takili kaldi, sayac bozuldu :P

Blogcunuz geri mi döndü ne ^^

Dogumgünümde hediye cekilisi baslattim, katilmak isteyenler olursa beklerim: 

https://www.facebook.com/Photolog.Sltn/

Not: Suan esim eve girdi, elinde kendi hazirladigi istedigin bir Canon lens alabilirsin kuponu ile :D 

Hayaller demekki gercek olabiliyor samimi ve cok isteyince ^^ 

20 Gerçek

Instagram'da 20 Facts diye bir mimleme yayildi son zamanlar..Ben de dahil oldum ve oradan takip edemeyenler icin blogumda da hakkimda yazdigim 20 gercegi paylasiyorum :) Aslinda bu 20 madde bana cok az geldi, daha 100'e tamamlardim belki :P Ama zaten senelerdir blog yazan birinin gerceklerini biraz da olsa devamli takipcileri bilirler (buraya yansidigi kadariyla...).

1» Fatih Sultan ve Mehmet kardeslerin ortancasiyim :)

2» Birsey alacaksam kesinlikle abartili fiyatlarda olmamali, yoksa israf ediyor hissine kapilirim ve parami daha iyi kullanmam gerektigini düsünürüm.

3» Kirtasiye ürünleri, kutu, ivir zivir alisverini cok severim.

4» Hayvanlari severim ama pek samimiyet kuramam, ugur böceginden baskasina dokunamam :P

5» En sevdigim mevsimler ilkbahar ve sonbahardir.

6» Baskalarinin cok yaptigi birseyi yapmak hep itici gelmistir bana…Hep bir farklilik katmam gerekli sanki…(Bayanlarin nadir oldugu) bilgisayar alaninda ögrenim görmemin bu huyumla baglantisi olabilir :P

7» Konusmayi severim hatta biraz gevezeyim belkide…

8» Bir izledigimi tekrar izlemeyi sevmem, ilkler özeldir.

9» Cekingen bir yapim var ama cok cabuk uyum saglar ve kaynasirim.

10» Hassas, detayci, cok duygusal, inatci, sabirsiz, bazen daginik ve tembel olusum sevmedigim huylarimdandir…

11» Yemege düskün degilim ve belki formumu buna borcluyum...Hatta bazen hergün yemek yemek yorar beni :P Kendime degilde baskasina yemek yapmayi severim.

12» Mektup okumayi/yazmayi, hediyelesmeyi, sürprizleri cok severim.

13» Ilkokul birinci sinifta bir oyun yüzünden ögretmenden yedigim tokat sebebiyle okuldan sogumus ve bir sonraki yil baslamistim…

14» Planli yasamayi seviyorum, aksi takdirde sanki elim ayagima dolaniyormus gibi…

15» Günlük tutmayi hep severdim, blogculugun temeli buna dayaniyor olmali..Hatta eski kasetlere ses kaydi ceker, siir okur, kendi kendime konusurdum iste :P Ama kendi sesimi dinlemeye tahammül edemem nedense ^^

16» Az arkadasim vardir, herkes ile samimiyet kuramam, zaman-güven ve tanimam gerekir…Az ve öz olani severim.

17» Ikindi vakitleri yatmayi ve gereginden fazla uyumayi sevmem, herseyde orta yol bana uygundur.

18» Cikolata/tatli  hic yemesem yoklugunu aramam ama meyveler hergün olmazsa olmazim.

19» Kendini cok öven, yapmacik hareketli, yükseklerden ucan, güven vermeyen, sözünde durmayi beceremeyen, oldukca bencil, arkadan konusan…vs. insanlar benden hep uzak olsun isterim.

20» Kafam hic bos durmaz…Yapilan iyilikleri unutmam…Sir saklayabilirim…Cocuk ruhluyum…Insanlara yardimci olmak beni mutlu eder…Cok seyahat etmek gerceklestiremedigim bir hayalimdir…

*Bu yaziyi okumus ve blogunda cevaplamak isteyen blogyazar arkadaslari ebeliyorum, haydi siz de yazin :)

 

33. Hafta

Hamilelik hakkinda pek yazi ekleyemedim bloga, sanirim bunda oglumuz icin günlük tutmamizin da etkisi var...Esim, kizim ve ben duygularimizi yaziyoruz aklimiza estikce, ailece tutulan günlük ayri güzel oluyor, onlarin yazdiklarini okumak bana bile keyif veriyor :) Insallah oglumuz da genc bir delikanli olup okudugunda ayni keyfi ve mutlulugu hisseder :)

Hamile olanin halinden en iyi bir baska hamile anlar degil mi :)

Ama su da bir gercek ki hic kimse birbiriyle hamileligini kiyaslayamaz, cünkü her biri ayri birer yolculuktur. Bende 33.hafta olan bir agri baskasinda olmaz, benim göbegim daha büyük olur baskasinin kücük olabilir, bebegim daha az ya da cok hareketli olabilir...Yani demek istedigim biriyle kiyaslarken ya da internetten okurken "niye bende bu olmuyor?" gibi gereksiz strese girmeyin :)

Ben ikinci hamileligimi yasiyorum ama yine de bebegimi gördükten sonra sanirim ikinci kez anne oldugumun farkinda olacagim :P Kucagimda tutarken, kokusunu alinca, yumusacik tenini hissedince...

Ultrasonda ilk görünce "Mahir'im" dedi babasi ve duygudolu bana bakti...Hani cogu insan son aya dek isim bulamaz, bu defa bizde sanki hamile oldugumu ögrenir ögrenmez belliydi. Aklimiza baska isim de gelmedi, biz ondan bahsederken coktaaan ismiyle hitap etmeye alistik bile...Bu ismi Maher Zain'den esinlendigimi düsünenlerde olabilir ama degil. Evde 3 kisiyiz ve hicbirimiz itiraz etmedi ya da baska öneride bulunmadi, herkes sevdi ve öylece kaldi. Kur'an-i Kerim'de de gecen isimlerdenmis fakat tam olarak hangi Süre ve nerede bilmiyorum, keske hafiz biri bana söylese...?

Mahir: Maharetli, hünerli, elinden iş gelir, becerikli...

Oglumuzu görmeyeli iki ay oldu, doktorumuz tatilde oldugu icin randevu gecikti bayagi ve haftaya insallah ultrasonda görmeyi heyecanla bekliyoruz :) 

Gecen haftalarda kizimda da yaptigim gibi 3 hurma hazirladim doguma. Birer Yasin-i Serif okudum ve üfledim hurmalara...Birini dogum öncesi sancilar baslayinca, digerini dogum sonrasi ve ücüncüyü de yavrumun damaklarina sürmek icin. Rabbim insallah uygulamayi da nasip etsin, hurmalar vesilesiyle kolaylik ve saglik versin. Bu defaki hurmalarin özelligi gecen yil ki Umre'den getirdigimiz Medine hurmasi olmasi...

Bunlarin yanisira evde oglumuz icin yer acmaya calisiyoruz, zaten cocuk odasi olmayan bir evde oturdugumuz icin yarisi kizima ait olan yatak odasini en pratik sekle sokup bir yatak sigdirmak amacimiz...Kizim kendi gardobundan yer bile gösterdi, "buraya da onun esyalarini koyabiliriz" diye :) 

Önemli olan yuvamizda huzur, saglik ve mutluluk olmasi, gerisi teferruat :)

Bakalim kücük askim gününü bekleyecek mi yoksa erken mi gelmek isteyecek annesinin, babasinin ve ablasinin kollarina...

Son olarak bu siskin hamile sizlerden Dua ister ve dua edecek herkese simdiden cok tesekkür eder :)

Renkli Ramazan

Selamlar blog sevenlerim :) 

Ramazan ayiniz umarim saglikli, bereketli ve huzurlu geciyordur...Bu aya yönelik belki fikir olur diye bir yazi yazacaktim iki hafta öncesi ama yakinda bayram gelecek bile :P

Ramazan gelirken her evde bazi hazirliklar olmustur, bence bunlar sadece yemege/mutfaga yönelik olmamali...

Özellikle de cocuklu evlerde daha renkli görsel birseylerde degismeli, civil civil hatirlamali cocuklarimiz Ramazanlarimizi...

 Biz mesela birkac yildir hep oturma odasinin kapisini süslemeye calisiriz, ailece oturup güzel bir etkinlik yapilmis olunur. Bu yilki kapi da böyleydi, bombos olmasindan cok daha hos oluyor inanin :)

Ikea'dan yeniyil siralari Ramazan'da perdeye asmaya led süs lambalari almistik, onlari da güzelce astik, yaninca cok hos bir ortam olusuyor, bunu da kesinlikle öneririm :)

 Ayrica kizim Ramazan boyu aktif halde birseyler yapabilsin diye de oturup ona liste hazirladik. 30 gün icinde bu listedeki yaptigi her birsey icin puanlar topluyor ve bayrama toplam puanlari kadar ödül secme hakki olacak...Ödülleri onun sevecegi seyleri göz önünde bulundurarak beraberce yazdik. 200 puana ulasti bile :)

(Hergün benden Cüz dersi almakla hem puan toplayip hem de Kur'an-i Kerim'e gecti cok sükür. Gecen yil ara ara ders vermistim ve okullar acilirken gecmek üzereydik ki biraktik. Rabbim isteyen herkese nasip etsin, cok güzel bir duygu cocugunu Yüce Allah'in kelamini okurken seyretmek, dinlemek...Ayrica günde 15 dakikayi belirli konuya ayirmak bayagi verimli sonuclar veriyormus...)

Hergün ne cikacak diye merakla actigi Ramazan takvimi var, okulda müslüman cocuklar icin satisa sunuluyordu bizde almistik. Sadece bir resim cikiyor ve o bile mutluluk katiyor :) Arkasinda o resme ait not yaziyor, mesela ambulans resmi cikiyorsa, aciklamasinda onun numarasi...vs. yaziyor. Bu takvim olayini biz kendimiz cesitlendirebilir ve yapabiliriz diye düsündügümde maalesef gec kalmistik :P Ramazana bir hafta kala ufak tefek ivir zivirlar alinip minik keselere ya da kese kagitlarina baglanarak bir kartona asilabilir ve önlerine sayilari yazilabilir...Bir sonraki seneye kismetse yapmayi isterim.

Bunun yanisira Ramazan'da kizimla bolca animasyon filmleri izliyoruz, bazilari dini icerikli de oluyor, bazilari daha önce sinemalarda cikmis olanlar...vs. Sahurlara kalkmayi cok seviyor, uykusuzluk umrunda degil.

Cocukken hepimiz öyleydik degil mi :)

Türkiye'deki sicacik Ramazan pidelerini, atomlari, ezan ve top seslerini, teravihe giden insan toplulugunu, komsu-akraba ile yenilen kalabalik iftar sofralarini...vs. özlemiyor degiliz buralarda ama bizde kendimize göre Ramazanimizi güzellestirmeye calisiyoruz iste...

Bu mübarek ayda tek dilegim, artik savassiz bir Dünya olsun!

Rabbim zulüm altinda olan tüm kardeslerimizi korusun.

Bir Selam...

Bir süredir buralarda yokum, cünkü Türkiye'den kardesim geldi Viyana'ya :) O burada iken interneti falan görmez oldu gözüm. 

Bizim icin bir kisi daha kalabalik oldu bayram.
 (Umarim hepiniz mutlu bir bayram gecirmissinizdir).

 Simdi uyuyor misil misil :) 

Iki gün sonra onun yoklugunu hissedecegimi simdiden hissediyorum :P :/ Tabii buna da sükür, hep hayalimdi ailemden birinin yasadigim ülkeye yanima gelmesi, darisi diger aile fertleri icin insallah :)

Suan hafif tikanik burnumla ocakta kaynayan ihlamurun kokusunu aliyorum, bu bile bana huzur vermeye yetiyor :) (Tam kardesim buradayken fena grip oldum ama cok daha iyiyim elhamdülillah...)

Bugünün Cuma olmasi da huzur veriyor :) 

Kizimin okula gitmesi, esimin varligi, ailemin uzakta da olsa seslerini duyabilmek, evimdeki ciceklerim, buzdolabimdaki yiyecekler, cevrede henüz gülmeyi unutmamis insanlarin varligi, kulagimin müzik seslerini duyabiliyor olmasi, okunacak ve okudugum kitaplarim, birazdan hazirlayacagim kahvaltinin hayali... Huzur veriyor iste birseyler :) Havanin sisli olusu, bulasik makinasini bosaltirken yazi yazmak istedigimin gelip isimi yarim birakmis olmam ya da tuhaf rüyalarla burnu tikanik halde erken kalkmis olmam engel degil buna...

Iste böyle, bi "Selam" vermek icin ugramistim :)

Hepimize hayirli Cumalar olsun.

Not: Gecenlerde bana mutluluk katan bir posta geldi Almanya'dan, onu da sonraki yazimda paylasmak istiyorum insallah :)

*(Beni bulabileceginiz blog harici yerler: FaceBook, Instagram, Photo SU)

Umre Yolculugum (1)

Bismillahirrahmanirrahim

Esselamu aleyküm güzel insanlar :) Ben geri geldim o kutsal topraklardan ve yine buralardayim Allah'in izniyle... Simdi sizlere anlatmaya baslayacagim ama nereden baslayacagimi bilemiyorum :P Bu yazi büyük ihtimal tüm yazacaklarimin sadece bir parcasi olacak...

Viyana'nin soguk havasini geride birakip Cidde'ye inince yüzümü ilik bir hava oksadi, sanki "Hosgeldin" deyip gülümsüyordu bana...Bir an önce Kabe'yi görmek icin sabirsizlaniyordum...Cidde'den otobüsle sabaha dogru Mekke'ye otelin önüne ulastik. Ilk o saat kulesini gördüm otelin önünden beri, hayran kaldim...Otele yerlestikten kisa bir süre sonra ilk Tavaf ve Say icin Kabe'ye dogru ilerledik. Gözlerim Beytullahi görünce saskinlik, heyecan, karisik duygular icinde kaldim, yani orada oldugum icin ve canli canli karsimda oldugu icin sanki inanamiyordum...Tavaf ederken ayni saskinligim devam etti bir süre...Sanki bir rüya görüyordum, sanki bambaska bir dünyaydi burasi basli basina, benim geldigim yer neresiydi peki...?

Kizim bizi bu ilk gün biraz zorladi, tüm yolculukta uyumamisti yorgunluktan ayakta duramayacak haldeydi, birde ögle sicaginda oralarda bulundugumuz icin uykulu halde babasinin kollarinda devam etti :)

Tavaf ve diger herseydeki gibi Zemzem suyunu ilk kez tadacagim vakti de cok sabirsizca bekledim...Nasil güzel bir su ki ictikce icesi geliyor insanin, ne siskinlik yapiyor ne baska birsey... Bir de sudan mi bilmiyorum ama o kadar terlemeye ragmen ter kokusu falan hic olmadi. 

Insanlari inceliyorum, hepsi ayni amac icin orada, hepsi Rabb'lerinin huzurunda, hepsi bir sevgi ugruna gelmis ayri ayri yerlerden...Yasli, genc, cocuk, bebek...Insana yasamin anlamini gösteriyor gibi hersey!

Ezanlar, namazlar daha bir bambaska ve icine isliyor insanin...Namaz kilarken aglayan cocuk sesleri hic kesilmiyor :) Yanimda hep seker bulundurmaya calistim, belki bir cocugu gülümsetebilirim düsüncesiyle, cok sükür bunu defalarca yapabildim :)

Seccade sermek bile istemedi yüregim, tasinda topraginda..., her yerinde seve seve yüzümü yere sürecektim cünkü...

Suyun ve havanin bambaska olusunun yanisira kokusu da pek özeldi oralarin, hala düsünürken burnumun ucuna geliyor sanki. Bu kokunun ismi Huzur olmali :) 

Sonraki günler kizimi krese birakma imkani bulduk, severek durdu kendisiyle ilgilenen ablalariyla :) Biz de onsuzken daha konsantreli tavaf ve ibadetlerimizi yapabildik...El ele namaza kosustukya hani esimle, iste bu öyle mutlu edici bir duyguki... Insanin sevdigiyle ayni yola dogru gitmesi...

Rabbime sükürler olsun.

*Bugünlük bu kadar devamini birkac yazi takip edecek insallah. Özellikle sormak istediginiz birseyler olursa yazarsaniz cevaplamaya calisirim :) 

*Bu arada Kutlu Dogum Haftamiz mübarek olsun hepimize, bu yaziyi okuyan kardesim hadi bir Salavat okuyalimda Peygamberimize selam gönderelim mi :)

Merhaba 12 - Güle güle Viyana

11 yil ayni yastiga bas koymusuz, aslinda bunu 365 güne carparsan bayagi bir uzun geliyor insana :)

Biraz düsündügümde evlilige ait ne kadar duygu varsa yasadik gibime geliyor...

Bazen mutlulugumuzun yansimasini hissetmis takipcilerimden sorular geliyor, "Mutlu yuvanizin formülü ne?" gibi... Biz her daim toz pembe yasayan bir aile degiliz elbette bizimde oluyor tuzlu-biberli günlerimiz :) Ayrica bu zamana gelmemiz icin ugrasmamiz gerekti; agladik, sabrettik, üzüldük, küstük, baristik, özledik, üzdük ama hep sevdik! Yani oturdugumuz yerden mutluluk bizi bulmuyor öyle, biz onu aramaliyiz ve ararken sabir-sükür-umut 3lüsünü kusanmaliyiz. Yikici degil yapici olabilmeliyiz. Yikmak isin kolayina kacmaktir, kalip savasmaktir aslinda zor olan...

Bu konuda fikirlerimi de belirttikten sonra geleyim yine asil konuya :) Cok sükür Allah'a, bu günümüze, cünkü ben mutluyum. Suan Playstation oynayan esime bakarken icime güzel hisler doluyorsa bu da mutlu oldugumun kanitidir degil mi ^^ Güne özel ne yaptik derseniz, sabah iyi bir kahvalti hazirladim aksama ise ailece yemek yemege gittik hepsi bu :)

Bu yilki Evlilik Yildönümü hediyemiz Umre yolculugumuz olacak insallah :)

Yolculuk demisken birkac gün kaldi, cok yakinda buralarda gözükmezsem bilinizki oralardayim kismetse, o hep gördügüm ama birgün kendimin gidecegini hayal bile edemedigim kutsal topraklarda...Peygamberimizin ayak bastigi topraklarda...Gözlerimle görünce orada olacagima inanacagim sanirim :)

Neler hissedecegim, ne degisiklikler olacak icimde bilemiyorum tek bildigim istedigim...Istiyorum, bu yolda yürümek, hissetmek O'nun sevgisini, gözyaslari akitmak, bosvermek O'ndan gayrisini, temizlenmek, hayatima yeni yön cizmek... Biz istedik Rabbim nasip etti bu yollari, izin verdi bizim O'na yakin olmamiza, basli basina bu bile ne kadar mutlu edici...

Bir kücük defter aliyorum yanima, günlük yazmayi planliyorum insallah. Geri geldigimde sizlerle bu notlarimdan paylasmayida istiyorum tabiki :)

Daha önce Salavat okuyup göndermek isteyen olursa bana yazabilir ismiyle birlikte dualarimda yer vermek isterim insallah diye yazmistim, varsa okumus olanlar sali gününe dek bana iletsinler lütfen...

Bu arada geri dönüste 3-4 günlügüne bir Istanbul ziyareti yapmayi planliyoruz, belki birkac blog dostuylada yüzyüze görüsme imkani bulacagim :)

Simdiye dek herhangi birinize bilerek ya da bilmeyerek bir kusurum olduysa affedin ve hakkinizi helal edin. Benim hakkim varsa her birinize helali hos olsun :)

Sizleri seviyorum, Allah'a emanet olun :)

Not: Bir önceki evlilik yildönümü yazisini okumak isteyenler: 10 yilin hikayesi

1 Yılın Degerlendirmesi

Yeni yila girmeden bir gün önce yazmak istiyordum aslinda bu yaziyi... Bugece de icimdeki ses "ayy bu saatte bosver" dediyse de ben ona "ertelemek yok" deyip firca cektim ve buradayim :P:)

(Bu arada bir taraftan Mustafa Cihat- Amenna'yi dinliyorum suan...) 

Öncelikle bu yaziyi tam anlayabilmek icin buradaki yazima da bakmalisiniz, cünkü oradaki dileklerimle ilgili olacak devami...Hangi dileklerim gerceklesmis, hangileri ne sekilde kalmis...vs. buyrun bakalim hep beraber:

1 numara gerceklesti sayilir, cok sükür huzurlu bir yil oldu, saglik acisindan da kalici bir dert olmadiktan sonra iyi diyorum herzaman.

2 numaradaki dilegim kabul oldu zannettim ama yanildigimi gördüm, yani birkac yeni kisiler ciktiysa da sonradan bozuk verdiler...

3. dilegim gerceklesti cok sükür. Ney ögrenmeye basladim, kursa gidiyorum birkac aydir. Dijital makina devrimde sona erdi, önce Canon 450d sonrasi 60d sahibi oldum, bu yolda biraz da olsa birseyler ögrendigimi düsünüyorum (+ kisa bir Photoshop kursu..)  Fotograf sayfasi kurdum, herkesi beklerim :)

4 numara maalesef gerceklesemedi, fotograflarla hasir nesir olali daha da hareketsiz oldum :S

5 numara icin adimlar attik cok sükür, bu yil Mart sonuna plan var insallaaaahh :)

6. dilegim de gerceklesti sayilir, cevremde ciddi bir mutsuzluk yasanmadi cok sükürki.

7. dilegim de oldu, kizim okula sandigimdan daha cabuk alisti ve dersleri iyi gidiyor maasallah :)

8. numarada belki cok minik bir yol katetmisimdir, keske keske daha cok yapabilseydim :/

9 numara gerceklesemeden bitti, babamin pek ici rahat etmedi bu konuda ve annem de gelemedi yasadigim ülkeye :( Insallah bu yil icin kardesimin gelmesini planliyorum, bu defa olur umarim...

10. dilegimdeki konuda birazcik yol katettim bence. Cok dar olan kiyafetlerimi eledim, yani suan giyindiklerim eskisine nazaran daha rahat-uzun ve bol olanlar... Mesela bana small oldugu halde medium beden aldigim oldu... Ya da hep ayni degisik tarz bagladigim basörtümü normal bilindik düz baglamaya basladim, ilk günler cok degisik ve zor gelmisti ama bu konuda vazgecmedim ve coktaaan alistim :)

11 hakkinda yeni birsey denedim mi suan aklima gelmiyor ama daha cok kitap okumaya basladim, bu yönde biraz ilerleme yapabildigim icin mutluyum :) Hatta tek kendim okumadim, kitap okumayan esime de etki ettim, cok sükür o da ara ara okuyor :)

12. dilegimdeki gibi renkli bir yil oldu bence :) Sevgidolu, sürprizli zamanlar yasadim elhamdülillah. 

Bu yazim 2012 hakkinda yazdigim yaziya cevap niteliginde oldu gördügünüz gibi :) 2013 icin de bir yazi yazmak istiyorum ve eger nasip olursa bir sonraki yil da onlar gerceklesti mi onun degerlendirmesini yaparim :) 

Okudugunuz icin tesekkür ederim, dilekleriniz hep gerceklessin insallah.

Sevgiler

Happy °◡°

Dogumgünümü mutlu bir sekilde geride biraktim ve biraz bahsetmek istiyorum..

Dogumgünü baba-kiz kahvalti sonrasi biraz disari ciktilar (bana söylemeselerde pasta almaya oldugunu anlamistim :P)...Onlar geldiginde ben de giyinik olacaktim ve birlikte disari cikacaktik yine, cünkü esim "alisveris merkezine gidecegiz, bugün ne istersen alabilirsin, bu defa hediyem böyle olsun" dedi. Ben de "biliyorsun benim müsrif biri olmadigimi ve cok birsey almayacagimi degil miii" diye karsilik verdim ona :)

Hazirlanirken aynadaki yüzüme daha bir alici gözle baktim ve "fena degilim yahuuu" diye düsünüp gülümsedim o an kendime :) Anlastigimiz gibi bizimkiler geldiginde disari ciktik hava öyle güzeldi ki sanki dogumgünüm icin özeldi... Cit pit atan yagmur damlalari, cok soguk olmayan serin bir hava...Disarida oldugum her an mutlu mutlu nefes alip verdim bu güzel hava esliginde :) Kendime Forever 21'den uzun bir ceket sectim, böyle uzun güzel bir ceketim yoktu, hem modasi gecmeyen birsey...Beyaz simli uzun bir kazak aldim (kisin favori kiyafetimdir diz üstü uzun ve bol kazaklar). Baska da birsey almak istemedim :) Oradan yemek yemeye gittik, sonrasi eve geldik.

Evde babasi pasta hazirlarken kizim bana özel minik bir konser verdi :) Önce üzerine kendi sectigi bir elbiseyi giyindi, sonra eline mikrofon gibi tuttugu birseyle "canim annem, seni cok seviyorum annecigim, i love mom...." gibi sözlerini uydurdugu sarkilarla beni cok mutlu etti, o kadar duygulandim ki aglamadan tutamadim kendimi, sevincten aglamak cok güzel... Insan cocugunun büyüyüpte kendisi icin güzel birseyler söylemeye calistigini, cabaladigini görünce nasil mutlu oluyor, dünyadaki en pahali hediye bile bu kadar mutlu edemez bence. Sonra pasta geldi, yedik, ictik...

Sonraki gün ise kafam biraz doluyken ve vesveselerle bogusmakla moralsizken en yakin arkadasim cat kapi gelerek sasirtti beni :) Esimin haberi varmis söylememis :) Elinde teyzesine yaptirmis oldugu kalpli pasta ile harika bir sürpriz yapmis oldu, onu öyle görünce önce bir aglama senaryosu yasadim :P Allah'a cok sükürler olsun böyle bir dostum oldugu icin :) 

(Cok duygusal olmak iyi mi kötü mü bilmiyorum ama bazen aglamazsam icim patlarmis gibi, yani gözyaslarini saklamayi cok beceremeyen biriyim ki neden saklayayim hem, gülmek gibi aglamakta bir duygu degil mi...)

 

Dogumgünümü mesajlariyla, aramalariyla, mailleriyle...vs. kutlayan herkese coook tesekkürler. Iyiki varsiniz dedigim kisiler hep yanimda olsunlar Allah'im, onlarla hayat hep daha güzel cünkü :) Ayrica benim icin dilediginiz tüm güzelliklerin kat kat fazlasi sizlerin olmasini diliyorum :)

*Kac yasindasin soranlara, "30'dan sonrasini saymiyorum" diyorum artik... :P

*Bloguma yazacagim yazilar biriktikce birikiyor, kisa bir süre icinde yine yazmayi istiyorum bakalim sirada ne var...

Eti Puff'cular

Azönce canim tursu cekti ama bugün aldigimiz hazir tursuyu bir türlü acmayi basaramadim ve "herseyde bir hayir vardir, demekki yememem gerekmis" diye düsünüp tipis tipis geri geldim :P

Bugün kizimla güzel bir gün gecirdik evde; sohbet ettik, oyun oynadik, nota ögrendik, kitap okuduk, birbirimizi gidikladik, bolca ivir zivir yedik (özellikle Eti Puff, esim "sizin gibi EtiPuffcular görmedim" diyor :P)... Kizimi mutlu edebildigimi görünce ben daha fazla mutlu oluyorum :)

Ney icin nota ögrenirken beni durmadan tesvik etti, "anne az daha ögren, bu sayfa bitmeli yoksa seni gidiklarim..." :P gibi. Bu arada biz gidiklarim yerine pitislarim diyoruz aramizda :)

(Ney demisken, kursa basladim ve Cuma aksami ilk dersim vardi, umarim birseyler ögrenebilir ve belki ileride burada üfledigim birseyleri sizlerle de paylasabilirim, bunu düsünmesi bile harika...)

Kizimla gecirdigim güzel güne geri dönersek eger: Agzima kuru yemis doldurma kisminda pek eglendi kücük hanim :)) Özellikle en sert olanlari seciyorki benim o surat ifademi yine görmek icin, "ayy disimi kiracaksin kizz..." falan derken bu sözler ona pek keyif veriyordu...

Sonra leblebiyi sevmedigini söyledi bana, ben de aslinda leblebinin leziz oldugunu ve cok sevdigimi ifade ettim... Hatta taaa cocukluguma gittim kisa bir süreligine, leblebi tozu satilirdi ve kamisla icimize cekerdik, ne cok severdim onu... 9 katli gofreti, bonibonu, büyük balonlu sakizlari, kareli petit bisküviyi...

Insanin cocukluguna gidip onlari hatirlamasi bile yüz de bir gülümseme birakiyor :)

Suan tüm tatlilar elimin altinda ama o zamanki gibi leziz gelmiyor...

Siz cocuklugunuza gider misiniz bazen ve yüzünüzde gülümseme birakir mi hatiralar?

2 Gizemli Misafir

Heyyy siz, evet evet siz ikiniz! 

Ne zaman geldiniz? Hic haberde vermediniz...

Habersiz misafirleri sevdigim pek söylenemez ama bunun sebebi onlari en iyi sekilde agirlamak istedigimdendir...Hazirlik yapmak isterdim geleceginizi bilseydim...

Önce birinizi farketmedim, tek oldugunu düsündüm. Hem de aradan üc gün gecti ikinizin oldugunu görmem icin. Ee yalniz gelmeyi ben olsam ben de istemezdim, yol arkadasi gerek...

Sizi ilk gördügümdeki yüz ifademi hatirliyorumda, nasilda inanamaz gözlerle tekrar tekrar bakinip durmustum öyle, saskin ördek gibi :S Dedimya beklemiyordum hic, aklimin ucundan gecmemisti, birgün geleceginizi bilsem de o günün daha uzak oldugunu saniyordum.

Peki, madem burdasiniz birseyler yapmak gerek simdi?

Bir süre düsünmek gerek, gözden gecirmek gerek elde ne var ne yok diye...

Eldekilerle yetinmeyip birseyler üretmek, eksikleri gidermek gerek...

Bir yerlerde okumustum, siz birilerine gidince Göcme Vakti'ne uyari yaparmissiniz. Ben hep baskalari göcer gider saniyorum, halbuki birgün kendiminde gitmek zorunda olacagimi bildigim halde...

Ellerim bos daha sanki :/ Giderken bos gidemem ki ama ben!

Utanirim, üzülürüm, yanarim...

"Keske" demek istemiyorum sonra, simdiden akilli davranip hazirlikli olmaliyim.

Olmaliyim diyorum ama yapabilir miyim bilmiyorum...

Bunca cirkinligin arasinda bazen öyle zor ki hersey!

Yapmaliyim ama...

 O'nun icin yapmaliyim, O'nu görebilmek icin, O'nun beni sevmesi icin...

Siz biliyorsunuz kimden bahsettigimi, sizi bana Gönderen varya hani...

Beni seviyor mu acaba, keske bir haber de getirseydiniz? 

Ama ben bazen sevdigini öyle hissediyorum ki, ummadik anlarda beni mutlu ediyor. Bazen de benim aptalliklarim yüzünden beni daha sevmezse diye tedirgin oluyorum...

Neyse...

Aynanin karsisinda $akaklarimda  farkettigim iki tel beyaz sac, "Hosgeldiniz".

Kusura bakmayin biraz gec algilayabildim gercekliginizi...

Hasta olmak gerek...

Uykuya gitmeden önce sag tarafimda bir sanci baslamisti, önemsemedim ve herzamanki gibi yatmaya hazirlanip uyumaya calistim...Aslinda bu sanci pek hosuma gitmemisti bayagi "ben burdayim" diyordu. Yine de uyumusum cok uykum oldugundan.

Gece tuvalet icin kalktim ve esim yeni gelmisti isten sabah namazini bekliyordu. Sag tarafimda hala daha sanci vardi...Tuvaletten cikar cikmaz kendimi aniden cok kötü hissettim ve oldugum gibi yere oturdum hatta bir süre sonra uzandim oraya basim dönmeye baslayinca...Esim geldi ve beni öyle görünce meraklanmasina kalmadan ben gittim bir yerlere...Bir süre sonra olmaliydi esimin seslerini duymaya basladim uzaklardan "Allah'im yardim et ne olur..." gibi panikli sözlerini...Onu duyuyorum ama kendime gelemiyordum, olanca gücümle konusmaya calistim "vur bana vuuur" diye. Istiyordumki biraz kendime gelmem icin vursun yüzüme falan, o da kiyamiyormus sonradan öyle diyor :P Kolonya falan sürdü derken yavasca gözlerimi actim ama vücudumun sanki cani yok.. O arada doktoru aramisti, onlar gelmeden pijamamin üzerine namaz kildigim etegi giydirdi, kisa kollu oldugumdan gömlek gecirdi üstüne... O an benim umrumda degildi nasil gözüktügüm, ne oluyor bir sekilde o ani yasiyordum... Üstüme sapkali bir hirkasini gecirdi ve basimi örttü o sekil.

Bunlari yaparken nasil tedirgindi ama bir o kadar da olaya hakimdi. Mosmor olmusum bayildigimda ve ölüyorum zannetmis...Agzimi tas gibi kapayinca dilimi yaralamisim...

Bayilmadan uyaninca zaten mide bulantisi esliginde devam etti hersey...

Ambulansta ve hastanede midem yine cok kez bulandi durdu. Doktorlar tansiyon ölcüp kan testi yaptilar hemen, testin sonucu gelene dek orada bir kösede yattim. Nasil üsüdüm anlatamam, üstüme birsey örtmüslerdi ama sanki üstüme kar yagiyor gibi üsüdüm büzüstüm...O arada esim kizimizi kayinvalideme birakmis ve hemen yanima gelmisti hastaneye. Sonuclara göre mikrop kapmisim, iltihap olmusum ve demir eksikligim varmis ki bu zaten arada olan birseydi bende... Ben hastaneye giderken apandisim patladi kesin diye düsünüp ameliyata girecegimi hayal ediyordum hatta. Cok sükür onunla ilgili bir durum yokmus zaten o bayilmadan sonra sanci falan kalmamisti...

Bir süre sonra eve gidebilecegimizi söylediler. Esim yaninda bir cantayla gelmisti ve terliginden muzuna kadar neler hazirlamis o kisa sürede benim icin. Bu kadar tedbirli ve sogukkanli olusuna sasirdim ve mutlu oldum :) Beni kaybedecegi korkusu hele, beni sevdigini biliyordum ama bu olayda bu sevginin ne kadar cok oldugunu bir kez daha görmüs oldum...Rabbime sükürler olsun o oldugu icin.

Giyindim ama yine esimin sapkali hirkayla daginik ve soluk halde geldim eve yolda mide bulantisi hala devam ediyordu ve tüm gün devam etti evde de...Halsizlikten oturamadim, bir yudum su icsem geri geldi, basim agridi hap ictim geri geldi...

Derken abimi aradik, ee insanin doktor abisi olunca böyle zamanlarda aranmaz da ne zaman aranir :P Abim az tuzlu ayran icmemi önerdi, geri gelse dahi yine de icmemi bir miktar dahi vücudumda kalsa faydasinin olacagini aksi takdirde gitgide daha kötü olabilecegimi söyledi ki o durumda serum takilmali sivi ve birsey alinamiyorsa agizdan....O ayrani ictigim andan itibaren mide bulantim gecti ve bayginlik gitgide azaldi. Ama her 10 dakikada bir yudum alarak bitirdim bir bardagi. Kizimin uyumadan önce ettigi dua ya da ayran herneyse iste fayda etti :)

Bugün ayaga kalkabildim ve hafif birseyler yiyebildim minik minikte olsa :)

Ve dünü düsündügümde sanki kötü kara bir kabus görmüsüm gibi geldi. "Bir gün öncesi ve sonrasi ne kadar farkli olabiliyor ey Rabbim" dedim...Yarina ne olacagiz bilmiyoruz, iste hayat ve gercekler hep böyle...

Aslinda rahat aldigimiz her nefes bile öyle degerli ki ya da yiyebildigimiz yemek, rahat oturup yürüyebilmek...Saysak bitmiyor etrafimizdaki sükretmemiz gerekenler...

Hasta olunca sagligin degeri cok daha iyi anlasiliyor, sanirim hasta olmak bu yüzden gerekiyor bazen... Yoksa biz insanoglu herseyi unuttugumuz gibi bu nimetleri de unuturuz.

Cok sükürler olsun ki gecici ve cok uzun sürmeyen bir durumdu. Düsündümde yaa uzun süreli hastalik cekenler ne yapiyorlardir, Allah'im onlara kolaylik ve sifa versin...

Bu da benden bir hastalik ve sonrasi yazisi olsun :) Her zaman sükürle ve saglicakla kaliniz.

İyi ki Varsın

Dogumgününün bitmesine birkac dakika var ve ben yaziyi yazana dek gecmis olacak...Biliyorum, senin icin önemi yok böyle özel günlerin ama ben yine de bir yazi yazmadan gecemeyecegim.

Sebebi, sen ve iyiki olusun...

Simdi hayatimizi kisa bir özet gectimde kafamdan, sen olmasaydin nasil olurdu hersey diye...

Aklima pek güzel hayaller gelmedi. Senin yoklugunu hic kimse dolduramazdi...

En cok nelerini seviyorum diye düsündüm sonra.

Evine bagli olusunu, temiz kalpli olusunu, temiz olusunu, duygusal olusunu, bazen sacma da olsa espri yapmaya calismani, beni gicik etmeye calismani, anlayisli olmani, yardimseverligini, sözlerinle degil hareketlerinle konusmani, (son seneler) kitap okuyusunu, iyi bir baba olmaya calismani...

Bazen birsey bulamaz seni sebepsiz seviyorum zannederdim, simdi anliyorum ki aslinda yazacak olursam daha bircok sebepleri var...Hicbirsey sebepsiz degildir öyle ya!

Bana gecen gün gelip kafanda bembeyaz bir beyaz sac oldugunu ve bunu kopardigini söyledin. O an 30 olmak üzere oldugunu ve yaslandigini dedim bende...Birgün dilerim ki 60-70 oldugunda da ilk beyaz sacini konustugumuzu gülümseyerek hatirlamayi...Sana beyaz yakisacagina eminim :)

Iyiki dogmussun ve benim e$imsin. Birlikte nice saglikli, huzurdolu, hayirli ve minik güzel sürprizlerle dolu bir hayat diliyorum. Seni seviyorum  (biliyorsun pek söylemem bunu, bugüne özel olsun  :P)