Gri Bir Ögle Vaktinden...

Oglumu uyutmayi basardigim günlerden bir ögle vakti, hemen bloga kaciverdim hazir kiz da okulda ortalik sessizken :D Ögle uykularini birakti bizim oglan bir süredir ancak disarida arabadaysa uyuyor evdeysek uyumama ihtimali yüksek oluyor.

Havadan sudan yazacagim belki biraz ama yazacagim :) Blogumu ayri seviyoruuuum :) Blog sayfa basliginda 10 yillik yazisini 11 yillik ile degistirmeliyim...
Vayy beee koca 11 yil.

Havalar iyice sogudu, gri bulutlu günler cogaldi. Böyle havalarda ben ben degilim :D Yani birseyler yapip kendimi o grilikten kurtarmam gerekiyor yoksa bunaliyorum sanki, bu sizde de oluyor mu? Gereksinim gibi...

Özellikle de calismayan anneler eminim degisiklik ihtiyacini sadece kisin degil her mevsim hissediyordur.

Bir de D vitamininin önemini okuyunca, artik kis mevsimleri kullanmaliyim dedim, hatta ailece kullanmaliyiz. Sizlere de tavsiye ederim. Özellikle almancada sonu -R ile biten aylarda kullanilmasini okumustum, yani Eylül, Ekim, Kasim, Aralik, Ocak, Subat.

Aklimda yeni fikirler oluyor hep ama uygulamak mümkün olmuyor. Keske ben fikirlerimi versem ve birileri uygulasa ^^ Mesela minik ördügüm ivir zivirlarin nasil yapildigini soran oluyor, acaba örerek gösterecegim bir Youtube kanali mi acsam diyorum...Kizim da cok kitap okuyor kitap tanitimi yapsa kendi gibi cok okuyanlar icin faydali olabilir...Tabii ben yüz gözükmeden yapmak istiyorum bunlari. Bilmiyorum neden hic görsel olarak ön planda olmayi sevmedim, aslinda düzgün ve faydali bir amac icin olacaksa bunda bir kusur görmüyorum. Insanlarin elestirilerini düsünürsek zaten arpa boyu yol alamayiz yahut agzimizla kus tutsak en ufak birseyde hata arayan yine bulur... Yani önemli olan ne istedigimiz, niyetimiz...Neyseki Allah biliyor ya diyorum böyle durumlarda vicdanim rahat oluyor :)

Bloga daha cok yaz diyen takipcilerime selam ediyor ve bir baska yazida görüsmek üzere diyorum :)

ON YIL

Suan bu yaziyi yazmak icin tam 30 dakikam var ^^ Bilgisayari gündüz hic acamiyorum, gece de cocugu uyutunca geriye bir saatcik kaliyor mecburi olmadikca acmiyorum falan filan, yani kisaca artik telefondan ne takildiysam o kadar sosyalim :) Duyan da beni calisan anne zannedecek üstelik o da degil hatta nadiren yaptigim fotograf cekimlerine bile yogunlasamiyorum...Aslinda ne yazilar kafamda tasarlanip bosa gitti, ummadik anlarda böyle ilham gelir, not almam derken ucup giderler.
Bu yazinin asil sebebi önceki gün kizimin 10 yasina girmis olmasi :) Blogumu acma sebebim de ona hamileykenki dönemdi ve ben yemek tariflerinden blogcular dünyasina merak salmistim ki o zaman sayili blogcu vardi ve hatta birbirlerini tanirlardi :) Kizimin dogumunu bekledigim o heyecanli günler...Bir ilki yasamak, anne sifatina kavusmak, dünyanin meger ne farkli bir boyutu daha varmis bunu görmek...
Rabbim dileyen herkese nasip etsin bu güzel duygulari diyorum hep! Cünkü bir bayana öyle yakisiyor ki annelik, anne olmadan önce eksikmisim diyorum simdi geriye bakinca. Bu kosturmalar yorgunluklar belki bazen bir duraksatiyor insani ama evladinin sana bir icten bakisina bir gülüsüne silkeleniyorsun yeniden.

Kizimi cok seviyorum, iyiligini istiyorum her anne gibi ve belki bunu abartip bazen bunaltiyorum...Hani birseyin üzerine cok titrersiniz ve özellikle o esnada kirarsiniz falan...Iletisimimiz yönünde daha güzel gelismeler diliyorum kendi adima :) O yapisi geregi pek hasir nesir olan bir cocuk degil sevgisini gizliyor bazen...Belki de hani cocukluga inerler ya, ben de pek hissedemedigim sevgiyi simdi cocugumla, en sevdiklerimle kapatmaya calisiyorum...Büyüdükce o arada mesafe olusmasi dusuncesi bile biraz hüzünlenmeme sebep oluyor. Anneligin olumsuz duygular cukuruna dogru gitmeden hemen toparliyorum tamam ^^ Allah'tan kizim icin önce hep saglik diliyorum, sonra iyi bir insan ve müslüman olarak hayatini sürmesini, hayirli islerde tuzu bulunmasini, bize vefali bir evlat olmasini, mutlu olacagi bir hayat sürmesini, diger dünyasini da unutmadan dengede yasayabilmesini... Iste en önce bunlari diliyorum :) Ve bizim de bu dilekler gerceklesirken sahit olmamizi...

Ve bir önemli yenilik daha var ki o sebepten de kizima bir kutlama yapamadik (sonraya erteledik); Suan oturdugumuz eve yeni tasinmisken ögrenmistim kizima hamile oldugumu ve 10 yil sonrasi bu aralar yeni bir eve tasiniyoruz. Biraz hizli bir gelisme oldu, zaten epeydir idare etmeye calisiyorduk cocuk odasi olmadan...Bunu en cok kizim icin istedik, bir odasi olmasini. Ve Allah bize bir de ufak bir bahce nasip etti evin önünde :) Hic bir gün bahcem olacagini düsünmezdim, yani keske bir bahcem olsa dedigim cok oldu evet ama gerceklesecegini düsünmemistim...Hayallerinizi dile getirin, belki Dua olur, kabul olur.

10 Yıllık Blogcu

 Blogumun yildönümünü unutmusum, gerci oglum hayatimiza gireli biz evlilik yildönümümüzü bile hatirlayamaz olduk iki yildir, nasil unuttuk diye suratimiza bakindik saskin ve biraz da gülümseyerek, olsun nasilsa unutturan harika ötesi birsey olunca ^^ :)

Sizlere kisaca yazamadigim dönemdeki önemli birkac husustan bahsetmek isterim:  

*Kizim artik 9 yasinda 4. sinifa gidiyor, ne istedigini daha da bilen, bizim kadar yemek yiyebilen, kardesini her gecen gün daha cok seven, annesiyle didismekten kacinmayan, yerine göre patavatsiz ama hep güzel yüreklim, ilk göz agrim o benim :)

*Oglum 1 yasini gecti, delikanli 11 ayliktan sonra hayati hizlica adimlamaya baslayarak ne var ne yok ortaya dökmekte rekorlar kitabina girmeye aday ^^ Cana yakinim, cesurum, güleryüzlüm o benim :) 

*Fotograf sayfamin ismini degistirdim, Photolog SU suan icin :) Aslinda sadece Photolog yapmakti amacim, alinmis...Fotograf cekimleri sonbaharda birkac tane yaptim yeniden, görmek isterseniz bazilarindan ekledigim oldu sayfama buyrunuz :)

*Herseye ara verebiliyorum ama cuma kartlarina veremiyorum, bagimliyim itiraf ediyorum ^^ Cuma kartlarina özel bir Instagram hesabi actim, "Cumagram". Her Cuma dualarda bulusmak isteyenleri mutlaka bekliyorum :) Dua etmezsek nasil yasardik degil mi? Ne büyük nimet...Hamdolsun.

Ve geri en basa bloga dönüyorum simdi :) Blogum tam 10 yili doldurmus, 11'e adimlarini atmis bile :) 10 yillik blogcular kimler var icinizde?

Bunca yildir begenisini, sevgisini, vaktini, samimiyetini ve yorumunu esirgememis olan tüm okuyucularima cok tesekkür ederim, Rabbim hepimizin karsisina iyi insanlar cikarsin sanal alemde bile olsa.

Ben de 10. yil hatrina bir silip süpüreyim bu aralar, headeri yenileyeyim, tozunu alayim blogun ^^ 

Nice nice 10 yillarimiz olsun, nine olunca da yazabilelim insallah :)

Biraz Nostalji :

Blogum 4 yasina girerken

Blogum 5 yasina girerken   

Blogum 6 yasinda iken 

Blogum 8 olunca

Blogum hakkinda bir yazi

 

 

Ikinci Kez...

Yeni yazi tusuna basmayi özlemisim :)

Öncelikle yazmadigim zaman icinde, benimle iletisim kurmus, mail göndermis, Facebook'tan takip etmis, bir sekilde iletisimi koparmamis olanlara özellikle tesekkür etmek isterim :) Iyiki blog sayesinde tanidigim güzel insanlar var diyorum... Iste onlar sayesinde bu blogun sonu gelmiyor, ara verilse de geri geliniyor suan oldugu gibi :)

Bir hamilelik dönemi acmistim blogumu yillar önce...Hatira olurdu hem yavruma...O karnimdaki minigim bugün tam 8 yasina girdi :) Bugün nasil duygusalim hic sormayin...

Babasiyla bebeklik fotograflarina bakindik, zaman ne de cabuk gecmis..Acaba iyi birer anne-baba olabildik mi bunu düsündük, farkina vardigimiz hatalarimizi tekrarlamamaya karar aldik, daha cok cok sevgimizi verelim dedik, onun icin herseyin en iyisini diledik, sevindik, güldük, duygulandik...
Insanin evladina olan sevgisi baska hicbir sevgiye benzemiyor, Rabbimden bu tarifi imkansiz duygulari isteyen her aileye yasatmasini diliyorum.

Ve suan verecegim haber bir süredir yazamama sebebimin aciklamasi olacak:

19 haftalik hamileyim :)

Allah'im bize birde erkek evlat nasip etti, hamdolsun O'na.

Devamini ve ayrintilari da insallah baska bir yazida yazmak istiyorum.

Sevgiyle, saglicakla kalin :)

Teşekkürler Sevgili Okuyucu

 

Ekim ayi sonunda blogum 8 yilini bitirdi ve 9'a dogru ilerlemeye basladi :)

Blog sevgi ve emek isidir, öyle anlik sevgi ile kurulursa cabucak sonu gelir. Ama insan yazmayi, paylasmayi sevdigi gibi bir de blogunu seviyorsa yazar durur benim gibi...Bazen olur ara verir dünya mesgalesi yormustur belki...Ama sonra yine geri gelir, bir kucak dolusu özlemle sarilir, yeniden yazmaya baslar mutlulukla :)

Yeni blogculardan yazanlar cok oluyor, ilk basta karisik geliyor hersey...vs. diye. Bu herkeste böyleydi emin olun, zamanla bir insani tanir gibi blogu da her milimiyle tanimaya basliyorsunuz. Yani daha bastan pes etmeyin! Ayrica bir baska önerim, popülerlik ya da maddi beklenti icin yazmayiniz. Cünkü sevgisiz hicbir isin devami gelmez.

Bunca yildir bir sürü insan tanidim blog vesilesiyle, tanimaya da devam ediyorum :) Iclerinden bazilariyla arkadas olduk, bazilariyla arkadastan da öte... Bazilari vefasiz cikti, bazisi mecburi gitti...

Her biri deneyimdi benim icin, topladim biriktirdim, hosuma gitmeyenleri ayirdim ve ders cikararak cöpe attim.

Yukaridaki güller nacizane tesekkür hediyem sizlere :) Beni takip ettiginiz, hayatimi paylastiginiz, yorum biraktiginiz, dua ettiginiz, beni düsününce gülümsediginiz, gelip okuyup güzel duygular beslediginiz, destek oldugunuz, sevdiginiz... icin :)

Tesekkürler ❤

Hep beraber nice yillara insallah.

 ***

 Not: Bloguma 8 yas icin yeni Header yapmak istiyorum ve yakinda bir cekilis baslatabilirim :)

Biraz Nostalji :

Blogum 4 yasina girerken

Blogum 5 yasina girerken   

Blogum 6 yasinda iken

Blogum hakkinda bir yazi