Prenses'in Recelleri

Azönce kizim uyumadan bir masal anlatir misin deyince basta saat gec oldu baska aksam falan dedim ama kisa süre sonra kendimi onun yaninda buldum, 10dk. daha vaktim elbet vardir baska zamana niye erteliyordum ki...Ve bu defa ilk kez masalima sizleri de dahil ediyorum, yani azönce anlattigimi buraya da yazacagim :) 

*Kizim kücüklügünden beri kitaplardan okudugum degil de en cok böyle uydurduklarimi sever...

Prenses'in Recelleri

Bir zamanlar cok uzak ülkelerin birinde güzel mi güzel, meyve yemeyi coook seven bir prenses varmis. Emir vermis tüm bahce görevlilerine fidanlar dikilsin diye, cünkü meyveler büyüyünce kendi elleriyle toplayip yiyecekmis. Günler gelmis gecmis, dikilen fidanlar hic güzel gelismiyor ve soluyormus hatta...Yeniden diktiriyormus yine ayni sonuc, daha bir cicek acan agac bile olmamis hicbiri... Halbuki cevre semtlerin evlerinin bahcesinde ne güzel meyve agaclari varmis. Bir gün böyle kara kara düsünürken en yakin arkadasi ona "neden bu fidanlari kendin dikmiyorsun bir kez de, hem bu seni daha cok mutlu edecek eminim" demis. Prenses ona hak vermis, gercekten simdiye dek neden kendi dikmeyi düsünmemiski! Hemen prenses gibi degil de normal görünümlü biri olarak pazara gitmis arkadasiyla fidanlarini bile kendi secmis elleriyle. 3 cesit fidan almis, kendisi icin elma, annesi cok sevdigi icin armut, ve babasi icin erik. Tam odasinin penceresinden görünen bir yere dikmis fidanlarini onlarin büyüdügü hayalini kura kura...Aradan birkac gün gecmis odasindan bakiyormus ama birsey yok henüz. Yürüyüse ciktiginda geri gelirken oraya ugramis bir de yakindan ne görsün, minicik yesil fidanlar, hemen etrafini temizlemis, biraz sulamis, gözlerinin ici umutla dolmus. Artik sadece odasindan bakmakla yetinmiyor daha cok bahceye cikiyormus. Bir gün fidanlari seyrederken taaa eskilere dalmis, o an duygulanmis ve gözünden bir damla yas elma fidanina degince birkac karis uzamis fidan aniden, prenses bir an hem ürkmüs hem de sasirmis. Diger damlasi da armut fidanina düsünce aynisi olmus...Prenses mutluluk gözyasi dökmüs fidanlarina. Ertesi gün cicek acmis ücü de. Bunu gören bahcivanlar sizin özel bir ilaciniz mi var nasil oldu bu is diye sasirmislar. Tam da o günlerde prensesin dogumgünü yaklasiyormus ve özel hazirliklar varmis. Ve dogumgünü sabahi uyandiginda bir de ne görsün, 3 agaci da meyve dolu. O an ici kipir kipir olmus ve ellerini kocaman acip Allah'a sükretmis, "Allah'im bunlar senin dogumgünü hediyen biliyorum, cok tesekkürler" demis. O gün gelen misafirlere de ikram edilmis meyvelerden. Aradan günler gecmis yine ve prenses bir sürü daha meyve dikmis bahcesine, incir, seftali, ayva, nar, üzüm, kiwi, kiraz, bögürtlen...Ve sarayin yanina minik ama coook sevimli bir klübe yaptirmis, orada toplanan meyvelerle receller yapilip satiliyormus. Tabii prensesin bahcesi artik dilden dile duyuldugu icin ünlüymüs, herkes bu meyveleri ve recellerini tatmak istiyormus. Artan meyveleri de etraftaki fakirlere dagittiriyormus. O bir sepet verse Allah ona 10 veriyormus, öyle de bereketliymis ki...Babasi koskoca prensesinin böyle islerle ugrasmasini yorucu buluyormus ama onun bir hedefi varmis, biriken paralarla harika bir okul yaptirmis. O zamana kadar esi benzeri görülmemis bir okul. Babasi kiziyla gurur duymus. Prenses fidanlari kendinin dikmesini öneren arkadasina tesekkürünü unutmamis tabii, onu o recel isinin basina getirmis, beraber yürütüyorlarmis. Vee ülkedeki hicbir recel onlarinkinin tadini tutmuyormus. Böyle mutlu mesut yasayip gitmisler. 

Gökten 3 meyve düsmüs biri bana biri bu masali okuyana biri de kime olsun? :)

Fotograf: Minimundus/Kärnten'da cekilmistir.

ON YIL

Suan bu yaziyi yazmak icin tam 30 dakikam var ^^ Bilgisayari gündüz hic acamiyorum, gece de cocugu uyutunca geriye bir saatcik kaliyor mecburi olmadikca acmiyorum falan filan, yani kisaca artik telefondan ne takildiysam o kadar sosyalim :) Duyan da beni calisan anne zannedecek üstelik o da degil hatta nadiren yaptigim fotograf cekimlerine bile yogunlasamiyorum...Aslinda ne yazilar kafamda tasarlanip bosa gitti, ummadik anlarda böyle ilham gelir, not almam derken ucup giderler.
Bu yazinin asil sebebi önceki gün kizimin 10 yasina girmis olmasi :) Blogumu acma sebebim de ona hamileykenki dönemdi ve ben yemek tariflerinden blogcular dünyasina merak salmistim ki o zaman sayili blogcu vardi ve hatta birbirlerini tanirlardi :) Kizimin dogumunu bekledigim o heyecanli günler...Bir ilki yasamak, anne sifatina kavusmak, dünyanin meger ne farkli bir boyutu daha varmis bunu görmek...
Rabbim dileyen herkese nasip etsin bu güzel duygulari diyorum hep! Cünkü bir bayana öyle yakisiyor ki annelik, anne olmadan önce eksikmisim diyorum simdi geriye bakinca. Bu kosturmalar yorgunluklar belki bazen bir duraksatiyor insani ama evladinin sana bir icten bakisina bir gülüsüne silkeleniyorsun yeniden.

Kizimi cok seviyorum, iyiligini istiyorum her anne gibi ve belki bunu abartip bazen bunaltiyorum...Hani birseyin üzerine cok titrersiniz ve özellikle o esnada kirarsiniz falan...Iletisimimiz yönünde daha güzel gelismeler diliyorum kendi adima :) O yapisi geregi pek hasir nesir olan bir cocuk degil sevgisini gizliyor bazen...Belki de hani cocukluga inerler ya, ben de pek hissedemedigim sevgiyi simdi cocugumla, en sevdiklerimle kapatmaya calisiyorum...Büyüdükce o arada mesafe olusmasi dusuncesi bile biraz hüzünlenmeme sebep oluyor. Anneligin olumsuz duygular cukuruna dogru gitmeden hemen toparliyorum tamam ^^ Allah'tan kizim icin önce hep saglik diliyorum, sonra iyi bir insan ve müslüman olarak hayatini sürmesini, hayirli islerde tuzu bulunmasini, bize vefali bir evlat olmasini, mutlu olacagi bir hayat sürmesini, diger dünyasini da unutmadan dengede yasayabilmesini... Iste en önce bunlari diliyorum :) Ve bizim de bu dilekler gerceklesirken sahit olmamizi...

Ve bir önemli yenilik daha var ki o sebepten de kizima bir kutlama yapamadik (sonraya erteledik); Suan oturdugumuz eve yeni tasinmisken ögrenmistim kizima hamile oldugumu ve 10 yil sonrasi bu aralar yeni bir eve tasiniyoruz. Biraz hizli bir gelisme oldu, zaten epeydir idare etmeye calisiyorduk cocuk odasi olmadan...Bunu en cok kizim icin istedik, bir odasi olmasini. Ve Allah bize bir de ufak bir bahce nasip etti evin önünde :) Hic bir gün bahcem olacagini düsünmezdim, yani keske bir bahcem olsa dedigim cok oldu evet ama gerceklesecegini düsünmemistim...Hayallerinizi dile getirin, belki Dua olur, kabul olur.

Yarım Yaş

4 günlük Istanbul ziyareti sonrasi yeniden evdeyiz :) Kizimdan ilk kez bu kadar ayri kaldik, normalde babaannesinde kaldigi iki üc kezi gecmezdi cünkü biz nereye o oraya...Onun icin de farkli bir deneyim oldu ve kendisi gayet mutlu görünüyordu babaanne ile gec saate kadar oturmalardan, dizi keyiflerinden, bolca misafirlige gitmelerden...Hatta asansörde kalmislar o da ayri macera :P Yani hayattan deneyim kazaniyor ki bizsiz de bir yasam oldugunu görüyor. Tek cocuk olarak büyüdügü icin hep bizi yanibaslarinda ister, bir konuda zorlanmadan yardim istemeye aliskin...Cünkü hep düsünce kaldirdik, kendi kalkmasina müsade etmedik. Aile olarak ilk cocuk acemilige denk geliyor bunun daha iyi farkindayiz.

Neyse efenim sonuc olarak, kücük hanim arada yine babaannesinde kalacakmis ^^

Kardesimin nikahi sebebiyle gittik Istanbul'a, mutluluguna sahit olmak istedim, yaza dügün var ama yine de o zamana dek sabredemedim. Ayrica kendisinin fotografcisi olmak ayri güzeldi :) Rabbim onlari ve tüm yuva kuranlari hep mutlu etsin, yuvalar hic yikilmasin insallah. 

Bir orada bir burada bebekle hic kolay degilmis bunu anladim..Kizimla da bebekken yolculuk etmistik ama Istanbul gibi yormamisti bizi memleket. Bir de emzik farki var tabi aralarinda. Oglumun ilk ucak yolculugu gerceklesmis oldu bu sayede, sanirim esim de ben de unutamayiz ne terler akittigimizi :P 2 saat durmadan aglayan bir ucak bebesini hayal edin, emzirmekte cözüm olmayinca geriye pek birseyde kalmadi, arada bir iki dakika gazete kagitlara susar gibi oldu hepsi...Dört gözle yolculuk bitsin diye bakarken yarim saat gec inise gecildi, artik karayollari dolu degil sadece hava da dolmus :P Neyseki geri donusumuz cok daha az aglamaliydi, kucagimda yeterki uyusun diye kolum ve ayagim uyustu bir saat, ee eski kücük ogulcuk degil kendisi artik büyüdü biraz ve anne kollari pes etmeye basliyor bazen :P

Oglumla 6 ay geldi gecti, kimi zaman yorgunluk tavan yapti agladim hüngür hüngür, kimi zaman epeydir hic gülmedigim kadar icten kahkahalar attim, kimi zaman nasil daha iyi anne olurum üzerinde düsünüp durdum, kimi zaman sükrettim daha fazla etmeliydim, kimi zaman degil herzaman önce cocuklarim rahat olsun diye planlar yaptim, kimi zaman...

Not: Oglum bu ayki cekim icin kaytan biyiklar birakmaya karar vermisti :P

Mutlu Abla

Bu yazimda kisaca kizimin penceresinden kardesini bekleyisini konu edinecegim.

Daha önce de belirttim mi bilmiyorum, 5 yasindan itibaren arada bir kardes istedigini hem belli eder hem dile getirirdi...Hatta dua ederdi bunun icin :) Biz ama biraz daha vakte ihtiyacimiz oldugunu düsünüp pek orali olmazdik. Kizim ne zamanki okula basladi ya da etrafimizda kardesi olan cocuklar cogaldi onlara imrendigini daha bir hissettim.

Gercekten de kardes bambaska birsey, bunun eksikligini ailenin tek cocugu olanlar bilirler...

7 yasinda artik onun harika bir abla olabilecegini düsündük ve Rabbimin de nasip etmesiyle hamilelik haberi hepimizi ama en cok onu mutlu etti :) Daha ilk zamanlardan hayaller kurmaya basladi, kardesiyle neler yapabilir, bana nelerde yardimci olabilir...vs.

Hic olumsuz bir düsünce ya da duygusunu görmedim insallah dogum sonrasinda da ayni sekil devam eder :)

*Mesela bu aksam havai fisek izlerken "korkma kardesim" diyerekten karnimi oksadi, kendisi kücükken korkardi cünkü...

*"Simdi oyuncak bebekle oynuyorum, yakinda gercegi olacak evimizde", gibi mutlulukla söylendi bir gün...

*Arada göbegimin hareketlerini sorar... Birseyler konusup, oksayip ya da sarki söyleyip kardesi tepki veriyormu takip eder...

*Ona masal okumayi, kiyafetlerini giydirmeyi, mama yedirmeyi, oyunlar ögretmeyi...vs. hayal eder.

Hamilelik sürecini benimle beraber gözlemliyor, bu kadar zor oldugunu tahmin etmiyormus :) Benden duyup söyledigi bir cümle de var "Zor ama cok güzelmis ^^

Karnimin iriligine sasiriyor bazen, "anne son aylar daha da sisecek, yürüyemezsin böyle gidersin bak" deyip taklit yapiyor, bir de agrilarim da artarmis, sanki cok deneyimli ya :)) :P

 Cok cocuk seven bir yapisi var, oyun oynarken bile kendisinin 4-5 cocugu oluyor ^^

"Belki birgün 3. cocugumuzda olur" diyor, ben ise " kizim dur bi karnimdaki cikmadan daha ne planlar yapiyorsun, Allah olmayanlara versin önce" diyorum :P

Canim kizim, ne de yakisacak ona ablalik ve kardesi ne kadar sansli olacak böyle bir ablaya sahip oldugu icin :) Dilerim ki iyi-kötü günlerde hep birbirlerine kenetlensinler...

Kizim ilk cocuk oldugu icin elbet onda daha fazla hatalar yapmisizdir, bu defa biraz daha tecrübeliyiz bakalim nasil olacak...

Rabbim hepimize evlatlarimizi saglikla ve hayirli sekilde yetistirebilmeyi nasip etsin.

Ikinci Kez...

Yeni yazi tusuna basmayi özlemisim :)

Öncelikle yazmadigim zaman icinde, benimle iletisim kurmus, mail göndermis, Facebook'tan takip etmis, bir sekilde iletisimi koparmamis olanlara özellikle tesekkür etmek isterim :) Iyiki blog sayesinde tanidigim güzel insanlar var diyorum... Iste onlar sayesinde bu blogun sonu gelmiyor, ara verilse de geri geliniyor suan oldugu gibi :)

Bir hamilelik dönemi acmistim blogumu yillar önce...Hatira olurdu hem yavruma...O karnimdaki minigim bugün tam 8 yasina girdi :) Bugün nasil duygusalim hic sormayin...

Babasiyla bebeklik fotograflarina bakindik, zaman ne de cabuk gecmis..Acaba iyi birer anne-baba olabildik mi bunu düsündük, farkina vardigimiz hatalarimizi tekrarlamamaya karar aldik, daha cok cok sevgimizi verelim dedik, onun icin herseyin en iyisini diledik, sevindik, güldük, duygulandik...
Insanin evladina olan sevgisi baska hicbir sevgiye benzemiyor, Rabbimden bu tarifi imkansiz duygulari isteyen her aileye yasatmasini diliyorum.

Ve suan verecegim haber bir süredir yazamama sebebimin aciklamasi olacak:

19 haftalik hamileyim :)

Allah'im bize birde erkek evlat nasip etti, hamdolsun O'na.

Devamini ve ayrintilari da insallah baska bir yazida yazmak istiyorum.

Sevgiyle, saglicakla kalin :)

Ikinci Sınıf

Benim biricigim 2. sinifa basladi ve hatta bir ayi bitmis olacak :) 

Ilk günler kendi bile ne cabuk 2. sinifa geldigini anlayamadigini, rüya gibi geldigini falan söyledi ^^ Gercekten zaman ne cabuk gecmisti...

Bugün de mesela ayakuclarinda durup kendini elinden geldigince uzun yapmaya calisti ve benimle boy ölcüstü, sonra da gidip babasina "babaa ben annemin taaa burasina geliyorum" falan dedi sevincle ^^

O büyüdükce ben de büyüyorum onunla, cünkü hayatta ne kadar deneyim kazansak bile yine acemi oldugumuz, bilmedigimiz konular cikiveriyor karsimiza...

 Okula baslamadan kisa süre önce de biri üstten ve biri alttan olmak üzere iki disi düstü :) Üstüne bir de saclarini kestirmeye karar verdik derken  tipi nasil da degisti :P Suanki haliyle daha bir sevimli geliyor bana ^^ Saclarinin modelini son anda karar verdim ama o da ben de cok sevdik :) Biraz vintage tarzi oldu sanki, arkalar kisa ve öne dogru uzun...

Okumayi ögreneli severek okuyor masallah, ben de kendi cocuklugumda sahip olamadigim kitaplara o olsun istiyorum ve her firsatta birseyler aliyorum :) Yukaridaki resimde de en son aldigimiz Heidi'yi görüyorsunuz :) Ayrica özel ilgi alanlarindan biri olan cizgi roman okumaya da devam ediyor.

Bazen icimde yagmur yagarsa kizim da benim gökkusagim oluveriyor, renkleniyorum yeniden...Allah'im sana sükürler olsun bana böyle degerli bir hediye verdigin icin :)

Simdi onu okuldan alma zamani yaklasiyor, hadi bana müsade, hepinize hayirli günler :)

 

Sahur Bekcisi

Bizim evde Ramazan gireli bir Sahur bekcisi var ^^ Pardon aslinda iki :P

Bunlardan biri benim, nerdeyse Ramazan'in cogu sahura kadar oturdum, iyi mi ettim kötü mü bilemiyorum ama esimin karisik is saatleri de buna sebebiyet verdi...Genel olarak kahvalti türü tercih ettik, hatta tüm ay boyu ufak tefek degisiklikler disinda tabaklardaki icerik hep ayniydi :) Buzlukta sarili duran börekleri bile yemeye firsat olmadi, yagli birseyleri ancak haftasonu kahvaltilarinda yaparim...

Neyse gelelim asil konuya, ikinci sahur bekcisi ise kizim :)

Teravih namazlarindan sonra saat hemen 23-24 oluverince tabii düzen falan kalmadi. Varsin bir ay boyu da kalmayiversin :) Kizimi 24-01 arasi yatirinca bazen saat 3'e kadar sahuru bekliyor yatakta :S Ve tikirti duyunca da kalkmak icin numaralar yapiyor. Birkac kez "hadi hadi gel iceri" diyerek biz de bu duruma meyil vermis olabiliriz...Ama pespese olmasini pek sevmiyorum, sahurdan sonra bizimle uyuyup ögleye dek uyumus olmakla bir cocuk icin yeterli olan uykuyu almis olmuyor. Yalniz "hadi bu gecede kalk" deyince yüz ifadesi herseye deger yaa :) Sanki cok güzel bir haber almis, en sevdigi hediyeye kavusmus gibi mutlu oluyor, gözlerinin ici parliyor :) Cocukken biz de öyle degil miydik :) Sahura kalkmayi her cocuk seviyor olmali, sevmeyen var mi ki?

Kizim dedimde bir iki resim eklemek istiyorum ona dair.

Saclari uzayali cogunlukla iki örgü yaptigimi farkettim gecenlerde :) Nedense kiz cocuklarina yakistiririm örgüleri, hanim hanimcik gösterir yaramaz bir kiz cocugunu dahi :P :)

Kizim bu yaz birkac kez benim tshirtlerimle dolasti evde, ona tunik gibi olduklarindan evde rahatca dolasti, onu öyle görünce "büyümüste kiyafetimi de giyermis" diye bakinip durdum :)

Bozuk para cüzdani aliyorken o da kendine secti, beraber alisveris yapmak simdiden güzel :)

Kizimla beraber Umre'ye gitmis gelmis sandaletler, severek giyiyor. Gecen gün bir ilahi dinlerken "özledim yaa" falan dedi, o bile özlemis oralari :)

 Simdilik kizimdan bu kadar bildiri yeter :)

Yilin son sahurunu edecegiz insallah birazdan, hepinize hayirli sabahlar.

En sevgili Emanetim

Yeter bu kadar tembellik deyip actim yine blogu, neler dökülürse icimden yazacagim insallah.

Bana "hayatta kimi en cok seviyorsun" deseniz, direk cevabim hazirdir; kizim :) Ona olan sevgim bambaska cünkü...Esime, aileme, arkadaslarima olan sevgimden daha renklisi onunki...

Gecen gün kiyafet alirken tipik anneler gibi bir beden büyük almak istedim (özellikle pantalon ve elbiselerde yapiyorum bunu..). 128 numaradan büyügü, yani 134 almam gerek ve o da artik genc kizlar icin satilan bölümün en kücük numarasi oluyor :) "Vayy be kizimiz artik genc kiz bölümünden giyinecek" diye bir gurur duydum sanki, (Mayis sonu 7 yasina girdi), hosuma gitti büyümüs oldugunu farketmek...Ayak numarasinin benimkine ulasmasina ise 8 numara kaldi...

Bu blogu ona hamileyken acmistim, "hamilelik günlügü olsun büyüyünce kendine dair neler yazilmis okusun" diye, sonrasi cok yönlü bir blog oluverdi böyle :) Yani blogcu olmama sebep olan kizimdir :)

Gecen gün birseye üzüldügümde babasini odaya cekip "Annemizi üzmeyelim..." gibi seyler demis. Benim surat ne zaman mahkeme gibi olsa kizim bana bir komiklik yapar ya smiley cizer bir kagida ya da bir not yazar...vs. Aglasam mendil getirir... Ve ben bilirim ki o benim üzülmemi hic istemiyor, iste o kücük yürekten böyle seyler görmek nasil mutlu ediyor anlatamam (elhamdülillah), anne olanlar bilirler...

Okulun pedagogu "kendine özgü dünyasi olan, farkli bir cocuk" dedi.

 Hamilelik esnasinda yasadigim kanamanin etkisi olabilirmis bazi karakterlerine sebep olan...Cünkü o ana kadar orasi güvenilir bir yer gelirmis bebege, ohh rahat, yemek geliyor, sevgi geliyor...vs. Bir anda kanama esnasinda bebek korkuyor ve güveni sarsiliyormus, yani her an yine olabilir gibi...Insanlara hicbir zaman cok güvenen biri olmazmis kizim, bize dahi...Ama ben özellikle sözümde durmaya asiri önem veren biri olarak ona da bu güveni vermeye calisiyorum insallah. Bir de yap-boz verince cogu cocugun hemen baslayip bitirmeye calistigini, kizimin ise önce biraz düsünüp bir süre sonra adim attigini farketmis, yani kendine has bir stratejisi varmis...

Yakinda birinci sinifi bitirecek, ne cabuk gecti :) Umre sonrasi derslerine yeniden isinmasi zaman aldi ama cok sükür yine yoluna girdi hersey. Insallah üniversiteyi de bitirdigi günleri görürüm bir gün. Rabbim kötü arkadaslardan korusun, okulun devaminda arkadasinda cok etkisi var bence...

Comic kitaplari okumaya basladi (burada "Taschenbuch" denilen türden kitaplar). Ona okuma aliskanligi kazandirmayi istedigim icin sevdigi tür kitaplar almak istiyorum yine. Ben okurken o da bazen kitabini alip yanima uzaniyorya hani cok hosuma gidiyor :)

Konusurken gayretlice halini izlemek, mimiklerine bakmak, kelimeleri cikarisini incelemek...vs. öyle hosuma gidiyorki :) Stresli anlarda ya da yaramazliklarinda onu kirdigimda oluyor (hic istemesemde..) ama barismamiz cok uzun sürmüyor, ikimizde kirgin durmayi sevmiyoruz neyseki ^^

Bir ara üstün-esre tekrari yaptik Cüz'den, okula baslayali bayagi ara verdigimizi farkettim ve tatil girince insallah düzenli olarak ders vermek istiyorum ona...

*******

Ahh yazacak o kadar sey birikiyorki aslinda, zamaninda yazmayinca ucup gidiyor...

Rabbim evlatlarimizi hayirlisiyla yetistirmeyi, sevgi dolu olmalarini, her türden insana önyargisiz yaklasabilmeyi de ögretmeyi nasip etsin...

Banane, ben daha çok...

Yazasim geldi, tam bulasik makinasini bosaltirken seni düsündügümde karar verdim buna. Üst kismini bosaltmis alt kisma gecmistimki öylece biraktim geldim, yaziyorum. O is bitince yazsam olmazdi, suandi hissetigim duygular, ertelemek istemedim. Hayat ertelemeye gelmeyecek kadar kisa bunu bugün bir kez daha yasadim aldigim bir haberle...

Ilk dis cekimin 12.12.12 tarihinde olmustu, bazilari icin özel olan bir tarihti bu bizim icinde böyle bir hatira birakti, iki disin birden cekildi ve yari baygin (narkozlu) sekilde.. O halini görünce nasil zor dayandim bir ben bir Allah bir de "aman sende bayilma sakin" diyen gözlerle bana bakan baban bilir :) Uzandim yanina bayilmamak icin, seninle birlikte bende agladim. Sonra o anki yasadiklarini hatirlamadin bile, zaten cocuklarin disini bu sekilde almalarinin sebebide buydu, olumsuz hatiralar kalmasin diye...

Biz suanki doktorlarin normal yollarlada cok güzel bu isi yaptigini bildigimiz icin, hem de gecenki birkac saatlik o halini bir kez daha yasamamak icin bugün normal yöntemle disini aldirmaya gittik. Annen vidi vidi  nasil sana teselli olsam diye hic susmadi degil mi :P Babansa herzamanki sakinligi ve suskunluguyla en cok seyretti :) Kendimle gurur duyuyorum, hem öyle yerlere zor gittigim halde kizim icin cesur durmaya calisabildigim icin. Allah'im yardim ediyor desem daha dogru olur. Anne olmak iste zayif oldugun durumlarda dahi cocugun icin ayakta durabilmekmis.

Doktor disine ilac koyarken 15'e kadar saydim ve bitecek demistim, öylede oldu. Sonra disini alirkende simdi yine sayiyoruz 15'e kadar dedim ve basladim yine saymaya. Sayiyorum bir yandanda doktora bakarak sayilari söylemeyi yavaslatiyorum uzun sürecek gibiyse.. Bana güvenerek, benden destek alarak bunu kabul edip cesur durdugun icin kocaman bir aferin yavrum. Disin uyusurken biraz agladin, agzin sisiyor, birseyler oluyor zannettin ama inan bana bunu hayatinda ilk kez yasayan koskoca insanlar bile senin gibi aglarlar ama bazisi kendini tutuyor...Cocuk oldugunu her daim belli ediyorsun bize, mesela disin uyusmasini beklerken hasta koltugunu kayacak yaparak oynaman gibi :))

Bazende büyüdügünü vurguluyorsun..."Abla gibi etek-elbise" giyinmek istemelerin falan...

Hee birde agzinda duran kanli pamukla eve gelirken yolda gördügün pembe arabayi gösterip zar zor "iste ben büyüyünce bunu alicam" diyorsun. Seninle gelecegi konusmak, hayaller kurmak öyle güzelki. Hepsi bir an önce olsun diye sabirsizlaniyorum... Bazende acaba o kadar vaktimiz olacak mi diyorum...Rabbim'den diliyorumki, gelecegini, mutlu günlerini, hayirli bir insan olarak büyüdügünü görmeyi...

Artik o kadar büyüdünki seninle bazen tartisiyoruz bile ve sonra bir güzelde dayanamayip barisiyoruz, "anne-kiz hic küs kalmamali" diyoruz :)

Okuldaki derslerine hic deginmiyorum, cok iyi gidiyor sükürler olsunki, tam senden bekledigim gibi :) Bakalim cocuk doktoru olma hayalin degisecekmi ilerleyen yillar icinde, bence harika bir meslek :) Eminim bircok cocuk sana severek gelecektir, bir de o hayal ettigimiz gibi bekleme odasi ve cocuklara ikram etmek istedigin yiyecekler olursa yaninda en sevdikleri doktor ablalari olabilirsin :) Hayirlisini diliyorum.

Aslinda daha cok yazasim var ama bir baska ummadik zamana kalsinlar :) Simdi firinda pisen hazir yufka böregi yanmadan mutfaga kacmaliyim ve bulasik makinasinin alt kismini bosaltmaya devam etmeliyim. Babanin gelmesi yakindir, ona bir de cay demlersem eminim cok sevinir :) 

Seni ifade edemeyecegim kadar cok seviyorum kizim (simdi sen uyumuyor degilde yanimda olsan "ben seni daha coook" derdin bende devaminda "banane iste ben seni daha cooooook", inatlasirdik...

Eti Puff'cular

Azönce canim tursu cekti ama bugün aldigimiz hazir tursuyu bir türlü acmayi basaramadim ve "herseyde bir hayir vardir, demekki yememem gerekmis" diye düsünüp tipis tipis geri geldim :P

Bugün kizimla güzel bir gün gecirdik evde; sohbet ettik, oyun oynadik, nota ögrendik, kitap okuduk, birbirimizi gidikladik, bolca ivir zivir yedik (özellikle Eti Puff, esim "sizin gibi EtiPuffcular görmedim" diyor :P)... Kizimi mutlu edebildigimi görünce ben daha fazla mutlu oluyorum :)

Ney icin nota ögrenirken beni durmadan tesvik etti, "anne az daha ögren, bu sayfa bitmeli yoksa seni gidiklarim..." :P gibi. Bu arada biz gidiklarim yerine pitislarim diyoruz aramizda :)

(Ney demisken, kursa basladim ve Cuma aksami ilk dersim vardi, umarim birseyler ögrenebilir ve belki ileride burada üfledigim birseyleri sizlerle de paylasabilirim, bunu düsünmesi bile harika...)

Kizimla gecirdigim güzel güne geri dönersek eger: Agzima kuru yemis doldurma kisminda pek eglendi kücük hanim :)) Özellikle en sert olanlari seciyorki benim o surat ifademi yine görmek icin, "ayy disimi kiracaksin kizz..." falan derken bu sözler ona pek keyif veriyordu...

Sonra leblebiyi sevmedigini söyledi bana, ben de aslinda leblebinin leziz oldugunu ve cok sevdigimi ifade ettim... Hatta taaa cocukluguma gittim kisa bir süreligine, leblebi tozu satilirdi ve kamisla icimize cekerdik, ne cok severdim onu... 9 katli gofreti, bonibonu, büyük balonlu sakizlari, kareli petit bisküviyi...

Insanin cocukluguna gidip onlari hatirlamasi bile yüz de bir gülümseme birakiyor :)

Suan tüm tatlilar elimin altinda ama o zamanki gibi leziz gelmiyor...

Siz cocuklugunuza gider misiniz bazen ve yüzünüzde gülümseme birakir mi hatiralar?

İçimden geldi...

Saat gecenin 3'ü ve ben uyumadan önce biraz seni seyretmek istedim...Aslinda bunu yapmayi herzaman cok sevmisimdir ama ihmal ediyorum bazen...Seni daha cok seyretsem doyar miyim ki?

O melek yüzüne bakarken hemencecik sulaniyor gözlerim...Niye sorusuna cevap vermem gerekirse, bunun icin anne olmak gerek ve o zaman anlarsin (ins.) yavrum :)

Bazen sana yasindan büyük muamele yaptigimi düsündüm simdi o henüz minik olan ellerine bakinca...

Ve suan üstünü actin yine (cogunlukla yaptigin gibi. :P)...Biliyorum rahat degil ama annen birazdan yine yatagin kenarlarina sikistiracak o yorgani, sen  hasta olmayasin diye...

Uyu yavrum uyu, uyu da güzel günlere büyü...

Annen o günleri görecek mi bilinmez ama hep yüreginde hisset bu sevgimi olur mu? Sana cokca "Seni Seviyorum" dememin sebebini biliyorsun, hic unutma: Seni seviyorum!

Seninle bazen kavga etsekte, ben cocuk gibi basit konularda dirdir yapsamda, sen keci gibi inat etmeye calisip gevezelik etsende ve neden-nicinleri onlarca kez aciklamaya calisip hem seni hem kendimi yorsamda...Bazen seni bunaltiyor olabilirim...Ama tek bildigim seni cok sevdigim ve elimden gelen en iyi anneyi olmaya calisip hep senin iyiligini istemem.

Agzindan cikan her annecim lafinin lezzeti icin, yüzümü ummadik anlarda gülümsettigin icin, bana sabirsiz oldugumu defalarca gösterdigin icin, ben aglarken bana mendil uzattigin icin, dua okuduktan sonra bana da sürdügün icin, benim gibi zor bir anneyle ugrastigin icin...Tesekkürler kizim :) Ve Rabbime sükürler olsun seni bana bagisladigi icin. Sana hep hayirli kapilar acip güzel yollarda yürümeni nasip etsin O Yüceler Yücesi...

Seni seviyorum Ece'm :)

Senin Varlığın

"Hayatı güzelleştiren insanların güzelliğidir,
Kimi çaba harcayarak bir güzellik yapmaya çalışır,
kiminin varlığı ise en büyük güzelliktir...
SENİN VARLIĞIN GİBİ..."  (Iskender Pala)

Bu dizelerle basliyorum bugünki yazima :) Cünkü benim hayatimi varligi ile güzellestiren kizimdan bahsedicem. Iyiki var dedigim, onu her haliyle sevdigim, Rabbimin emaneti...minik kelebegim :)

Az önce herzamanki gibi uyku öncesi dualarini (Ihlas, Felak ve Nas) okudun ve süründün güzelce ve sonrasi bana da sürdün :) O an seni seyrettim yine herzaman oldugu gibi... Düsündümde sanirim hicbir cocuk hatta hicbir yetiskin senin yaptigini yapmaz. Hergece o dualari düzenli okuyup sonrasi vücuduna sürmen. Hele ki o sürme isleminin detaylarini gördükce takintili oldugunu görüyorum...Hergece ayni yapmaya özen gösterip hic sasmiyorsun cünkü :)
Önce yüzüne; göz altlarina-yanlarina-üstüne-kösesine :P, sonra yanaklar-burun ve dudaklar. Dudak kismina sürerken iki isaret parmaginla dudaklarinin iki kösesinden tutup yukari dogru gülücük yaptirman yok mu...Sanirim yüzümüzdeki gülücükler hep olsun diye bu sekil dua sürüyorsun oraya da...Sonra parmaklar tek tek ellenir, ayak parmaklarina da aynen tek tek sürülmelidir...Bacaklar, göbek...vs. bu sekil tüm sürme islemi biter. Yalniz böyle özenli tek kendine sürersin, bana biraz daha özet sekilde sürersin. O sürdügün dualarini cok seviyorum canim kizim. Büyüyünce de bana dua sür olur mu, cünkü sana, varligina, duana...herseyine herzaman ihtiyacim var...
Dua dedikte ben senin yasindayken Ihlas Süresi'ni, Felak-Nas Sürelerini, Fatiha Süresini, Kureys Süresini, Maun Süresini...hicbirini bilmiyordum. Sana en büyük Maasallahi ben diyorum ve bunlari ezberleyebildigin icin gurur duyuyorum. Bu okuduklarin her daim senin yoluna birer isik olarak sana gelsin insallah güzel yavrum.
Hangi duayi nezaman ezberledigini bu yazimda yazmistim ... O zamandan sonra sirasiyla Felak Süresi, Nas Süresi, Fil Süresi, Kureys Süresi (19 Subat), Maun Süresi (22 Nisan), Kafirun Süresi (Mayis-2012) ezberledin... Bu siralar Ettehiyyatu'dayiz (bunu ögrenmek istedigin icin..) Sende ki bu istek olmasaydi hergece sadece bir kez okumamizla olmazdi tabiki bu is, bunu istedigini görmek ve özen göstermen öyle güzel ki yavrum, artik her dua sonrasi bir hediye de koyduk isin icine, cünkü sen hediyelerin en güzellerini hakediyorsun.

 Cok bekledigin 6 yasina da girdin Mayis sonunda :) Dogumgününü heyecanla bekleyisin sanki 18 yasini bekleyen genc kizlari animsatti bana :P Rabbim nasip ederse birgün onu da bekleyecegiz degil mi...

Vee cok yakinda okula da baslayacaksin. 
Gecen günlerde okuluna ögretmeninle tanismaya gittigimizde cok heyecanliydin, dogal olarak. Annen kendi okula basladigi zamani bir anlatsa sana, gülersin, cünkü ben daha cok heyecanli ve korkaktim :P Okula alinacaklar listeni zevkle hazirlayacagim, hep sevmisimdir kitap-silgi-defter kokularini... Sende cok seversin insallah ve uzun yillar okursun. Simdi cocuk doktoru olmak istiyorsun, bana sorarsan gayet iyi bir meslek derim. Özellikle cocuklara yardim etmeye calismak hem onlari hem de seni mutlu edecektir. Hatta muaynehaneni bile hayal etmistik, oyuncaklarla dolu olacak, muayne olan her cocuga tatli ya da sevecegi birseyler hediye edeceksin, bende yardimcin olarak genel islerde sana yardim edecegim :P Hatta cok yorulursan eve gidecekmissin ben islerine bakacakmisim :)) Annen sana elinden geleni yapacagina söz veriyor, istersen temizlikcin bile olurum orada, caycin bile... Yeterki sen gözümün önünde ol. Azönce dua sürdügün gözlerim sulaniyor bu güzel hayalleri düsündükce...

Hatirliyor musun bir gün bana söyle demistin: "Anne keske göbek deligimizin oldugu yerde dügme olsaydi basinca kücülseydik ve yeniden basinca yine büyüyebilseydik.." Bazen kücük olma istegin var, oyunlarinda bile bebek olmak istiyorsun en cok...Hayati gördükce, büyüdükce bunu daha cok istiyor insan bitanem ama hayat dogmakla ölmek arasinda geciyor. Bu seni hicbir zaman düsüncelere koymasin, Rabbine iyi bir kul olacagina inaniyorum ve büyümen ona kavusmaya biraz daha azaliyor demek, aslinda mutluluk verici degil mi...Ölümü bir bitis olarak düsünenler korkarlar ondan, yepyeni güzel ve sonsuz bir baslangic oldugunu hayal etmesi bile cok güzel halbuki...

Keyif yapmayi cok seviyorsun ve bazen "Elhamdülillah" diyorsun keyifliyken, bu nasil hosuma gidiyor anlatamam :) Senin keyfinle ben keyifleniyorum... Rabbim onun yolunda keyifli gecirebilecegin bir ömür nasip eder insallah sana. Ama unutmaki ara ara sinavlarin olacaktir muhakkak, cünkü O bizi seviyor ve siniyor, yoksa ugrasir mi hic...

"Anne bana dua et, baba gibi biriyle evleneyim" demistin, "hatta babayla evlensem" diye devam etmistin :) Sana babandan daha da iyi bir es diliyorum kizim...Sanirim bu her minik kizin dilegi oluyor, babasiyla evlenme istegi, ama benim öyle degildi... Belki de babasiyla arasi cok samimi olan kizlar bunu dile getiriyordur. Bizde biraz uzaktan sevme söz konusuydu ondan belkide hep arada bir seviye kalmis olmasi...

Annen yazmaz yazmaz yazinca da böyle durduramaz kendini iste :)

Bunlari özellikle büyüyünce oku diye yaziyorum, belki sana güc verir, sevgi katar, destek olurlar hatta...

"Bugün sana seni sevdigimi söylemis miydim? - Seni seviyorum" (aramizda cok tekrarlanan replik) ...

Not:  ✿ Berat Kandilimiz mübarek olsun ✿

Kamera Süsleme (?)

Bir süre önce aldigim ilk dslr makinam olan Canonumla ara ara fotograf cekim denemeleri yapiyorum. Bunlardan sizler icinde ekleyecegim önümüzdeki zaman icinde. (Herseyi daha aktif ve cabuk görmek isteyen Facebook'ta aramiza katilabilir)

Asil anlatmak istedigime geleyim; Kizimda önceden beri bendeki bu fotograf sevgisinden etkilenmis olmali ki zaten hep istemis oldugu bir fotograf makinasini son zamanlar daha cok istemeye basladi...Ben de ilk dijital makinalarimdan olan yukaridaki resimdeki makinayi ona vereyimde bol bol cekip durur diye düsündüm.

Ama kücük hanim ne dese iyi "Anneee ama ben renkli cocuklar icin olan bir makina istiyoruuumm" Bende sen misin begenmeyen dercesine ne yapip edip bu makinayi süslemeliyim diye harekete gectim.

 Ojelerle ve birkac sticker ile olay tamamlandi. Kizimda begenince "görev basarildi" dedim :P Sonrasi basladi cekip durmaya...Kamerayi da cabuk kavradi maasallah. Üstelik karisilmasinida istemiyor cekerken :D Belli sartlar koydum ona, olur olmaz herseyi cekmesin diye...Evimizde bir paparazzimiz eksikti o da olmus oldu :D

Bakalim bu makina ona nekadar dayanacak...Kendi demesine göre 10 yasina kadarmis :D (bana kalsa 1 yil dayansa iyi derim :P)

Böylelikle hem bir kenarda bos bos duran kamerayi yeniden hayata kazandirmis oldum hemde kizima kamera alma masrafindan kurtuldum...Birde böyle kimsede olmayan birsey olmus oldu, limited edition :P

Siz nasil buldunuz?

Mandal Süslemece

Bu bir etkinlik yazisidir...

Cocuklarinizla yapabileceginiz, hem el becerilerini hemde hayal güclerini gelistirebilecekleri bir etkinlik...Yalniz bizimkileri biraz acele oldu...Mesela mandallar süsleme islemine baslamadan önce boyanabilirdi ;) Ya da degisik boncuklarla ve fiyonklarla süslenebilirdi...Malzeme nekadar cesitliyse o kadar güzel isler cikacaktir ortaya! 

Kizim yaparken kaptirdi kendini, bazi bana bakarak bazen kendi fikirleriyle birseyler yapti durdu, bu da benim cok hosuma gitti :) Hatta kendisi yarin devam edecekmis, suan yarim kalan isleri var ortada, uyku saati geldigi icin öylece birakmasini rica ettim...Yaptiklari gayet basarili geldi bana ;)

Sadece cocuklar degil sizlerde bu vesile ile eglenmis oluyorsunuz ;)

Hem mandallari evde coook sekilde kullanmak mümkün zaten: arkasina miknatis yapistirip magnet olarak, notluk olarak, dekoratif amacli....vs. 

Kimler denemek ister?

Kolay gelsin :)

 

Babasına Aşık Kız

 Evin prensesi son zamanlar neler yapiyor kisa kisa bahsedeyim:

* Ilk aklima gelen tirnaklarini koparmasi...Uzamasina firsat vermiyor ve eliyle tirnaklariyla ugrasa ugrasa kopariyor! Bazen acitsa dahi bunu tekrarliyor. Önceden düzenli olarak tirnaklarini keserdim artik coktaan koparilmis oluyorlar kesmeye tirnak kalmiyor :S Umarim bunu yapmaktan vazgecer yakin zaman icinde...

* Kizimin bir aksam uyumadan önce ettigi duadan duyabildigim kisimlar: 

"Insallah hep iyi seyler yapalim

Allahim annemin bir bebegi olsun ins. (kardes istiyor bu kiz:P)

Bütün dualarimi kabul et yarabbim.

Simdi sen bana güzel uyku ver yarabbim

Anneme babama ve bana birsey olmasin

Iki melek ver bana biri yesil olsun biri mavi olsun"

(Bu dua arada degisiyor, meleklerin rengi de...)

* Kizim "anne dua et, bende baba gibi biriyle evleneyim" dedi evlilik konusu acildigi bir anda, "hatta babayla evlensem anne" diye sordu bana  :) Kizlar babasina asik olurlarmis diye okurdum hep ama kendim bunu yasamadigim icin bilemiyordum...Kizimin babasi gibi biriyle evlenme istegini cok duyunca ve görünce cok iyi anladim nasil birseymis bu durum :P

* Keyif yapmayi cok seviyor, keyifli oluncada "Elhamdülillah" dedigi anlar cok hosuma gidiyor :)

* Gectigimiz son haftalarda yatagina yatana dek birsey yok, yatinca basliyordu mizmizlanmaya. "Anne yorganimi düzelt rahat degil, yatagin yanindaki kutuyu al oradan birseye benzetiyorum"...vs gibi kendi kendine korkular hayal ediyor olmaliydi...Defalarca konustum ama yinede o düsüncelerinden vazgecmesi zaman alacak sanirim...

* Kizim "Anne yine cocugun olursa ne yiyecek" diye sordu gecende, ona göre güya tüm sütleri o bitirmis kardesi olursa ona kalmamis oluyor :P

* Son zamanlar ne giyecegini kendi seciyor. Bende birakiyorum onu kendi haline...Bazi gün bakiyorum bastan asagi pembe giyinmis, bazi gün bakiyorum bembeyaz...Yani renklerin uyumuna dikkat ediyor anladigim kadariyla :P Elbise ve etek en sevdigi kiyafet parcalarinin basinda geliyor...

* Bazen ben suratsizsam "Anne en iyi ilac gülmektir" deyip benim moralimi getirmek istiyor :) Bunu birkac kez hastayken yapti mesela, o anlar bana moral oluyor...

* Cok konusuyor, hic susmayan papagan gibi bir kizimiz var diyoruz son zamanlar :P Birde ses tonu hafif ince, cir cir cir :D Bende bazen taklidini yapiyorum cok hosuma gittiginden o ses tonu ve durmadan konusmalari :P 

* Bugün giyinip durdu, gelip gelip birde pozlar verdi bana. Resimede bugüne ait birkac pozunu ekledim...

* 17 Subat: Fil Süresi'ni ezbere okudu. Bu siralar Kureys'teyiz :)

Simdilik aklima gelenler bunlardi... Iyiki varsin kizim, son zamanlarki sana hitap edisimle "Kücük Kiziiiiiiim" :)

"Iyiki kiz olmusum dimi anne, ya oglan olsaydim ne yapardin" der birde arada :P

Pamuk Prenses'ten Haberler

Pamuk prensesimin sacinin kesilecegini burada söylemistim ve belirledigimiz modeli paylasmistim sizlerle. 

Bu da onun devami bir post olacak insallah.

O bahsettigim cuma günü planladigimiz gibi önce okula sonra kuaföre gittik. 

Okulda güzel gecti biz bekleyip kahve icerken o da ögretmenlerle ve diger cocuklarla oyun esliginde denemeye tabii tutuldu. Okula yeterli gözüktü yalniz kontenjan doluymus okulda ve baska okula da yönlendirebiliriz dediler ki yakinda aldigimiz bir mektupta bunu gösterdi. Güya ne güzel evin yakininda istiyorduk okulunu, özellikle getir götür islerinden dolayi...

Ama bunlarin önerdigi adres yarim saate yakin bir yol...Zaten senelerdir kres, anaokulu hep özel gitti uzakti...Okuldan yana bari sansimiz olsa diyorduk. Ama herseyde hayir vardir diyorum ;)

Kuaförde cok donuk bir haldeydi, böyle duygusuz sekilde oturdu durdu. Okulda yorulmus mu yoksa neyden anlamadim ama nerdeyse uyuyacakti :D Sanirim insanin saci cok ellenince uykusu geliyor öyle oldu o da :P Kadin durmadan kafasini düzeltti düz dursun diye, arada dalip gitti birkac kez  :))

Tipi degisti kizin aniden :D Percemleri sevmedi önce, "anne gözümün önünde hep birsey var saniyoruuuum yaa" dedi durdu. "Alisacaksin kiziiiim, daha ilk günler olur böyle" diye teselli ettim bende. (Artik alisti bile) :)

Esimin yorumu: "Ayni hani Amelie filmindeki kadin varya ona benzedi kizimizin tipi"

Ben de biraz bakininca hak verdim, cidden benzedi Audrey Tautou'a. Katie Holmes sac modeline baktik, Audrey cikti iyi mi :D

 En önemlisi, saciyla mutlu bir kiz o simdi :)

Son zamanlarki önemli bir gelisme ise Anaokulu'nda ki göz sagligi kontrolü sonucunda sag gözünün en uzagi görürken zorlandigini sezmisler, baska doktora gidince o da ayni kaniya vardi ve gözlük önerdi ara ara takmak icin...Kizim buna sevindi önce, bir ara sadece "anne keske gitmesek gözlük vermese" dedi ama bir defaya mahsustu, onu da anlamadim neden...Gözlüklü bir iki Anaokulu arkadasi oldugu icin ben zorlanacagini sanmiyorum ki zaten devamli takmayacaksa hic sorun olmaz.

Kizimdan son gelismelerle yazimi sonlandiriyor ihlamur cayimi yudumlamaya devam ediyorum :)

Sizlere de hayirli bir Cuma günü gecirmenizi diliyorum :)

1 günde 2 ilk

Bugün kizimla ikimizin buradaki ilk Cami ziyaretiydi...

Aslinda daha öncede gittik ama onlar mescid gibi binalarin icinde kurulmus sekildeydi.

Bu minareli, bilindik bir Camii, zaten baskada yok Viyana'da.

Kizim Cuma namazlarina giden babasinin pesine düsmeye kalkisinca babasi söz vermisti onu haftasonu camiye götürecegine.

Taa 1-2 yaslarinda dahi farkettigim bir Camii hayranligi var kizimin. 

Türkiye'deyken, "camiye gidiyoruz" deyince sanki ona hediye vermisim gibi seviniyordu mesela. 

En son Ramazan'da teravihlere bile gitti severek, cokta usluydu uzun olmasina ragmen namaz..

Bayan yerinden beri hocayi gözetleyip durur, tipki bugün yine yaptigi gibi...

Hoca asagida bir iki ögrencisine ders veriyordu biz camideyken, kizim merakla okunulanlari dinledi asagiya dogru bakip bakip...Sonrasi bir süre sag sol kosturdu o genislik icinde...Birazda benim etrafimda döndü, bunu yaparkende güya Kabe'yi tavaf ediyormus öyle dedi :)

Ben Cami'ye girince oturur oturmaz kendimi tutamayip aglamaya basladim...Nedenini bilmiyorum ama o an cok duygulandim. Belkide simdiye dek niye gitmedik diye utandim...Ya da özlemistim o ortami...Ya da sevinctendi...

*****

Sonrasi birseyler atistirdik ve ardindan hayatimizdaki ilk makaronumuzu yedik :P Daha önce cok kez isteyip bir türlü nasip olmamisti, bugün tatli canim cekmese de illa tadini bilmek istedigimden yedim :P
 Sonuc ücümüzde orta seviyede begendik, yani öyle "süpeeermis" diyemedik...Belki orjinal daha güzel bir yerlerden almak gerekirdi. 

Bir günde iki ilki yasamak güzeldi ◠‿  ◠
(Ayrica Türkiye'de yasayanlara, Camilerin-ezanlarin kiymetini bilin diyorum...)

εїз  Mutlu Haftalar εїз

Kızıma Katie Holmes sac modeli...

Kizim bir süredir kisa sac istedigini söylüyor.

Aslinda o uzun sac hayranidir hep... Sordugumda ise "Hani Rapunzel olacaktin?"

"Anne büyüyünce Rapunzel olmaya karar verdim" dedi.

Bende her bakimdan daha pratik olur diye, hemde istedigi icin düsüncesini onayladim. Aslinda gecen hafta gidecektik kuaföre, randevusuz gittigimiz icin bayagi sira vardi vazgectik.

Bu Cuma günü insallah gitmek istiyoruz yine ;)

Sac kesim modeli nasil olsun diye ararken, Katie Holmes'un bu sac kesimi cok hosuma gitti. Kizim görünce "Anne ben bu abla gibi mi olucaaaam, cocuk degilki ooo" desede :P 

"Kizim onun sac modelinden cocuklara da yapiyorlar" deyip konuyu aydinlatmis oldum ona :)

Sizce nasil bu sac kesimi?

Cuma gününün ayrica baska bir önemi var kizim icin.

Okula alinma testine gidecek. 2012 sonbaharda baslayacagi icin, okula uygun olup olmadigini, bir nevi seviyesini ölcüyorlar sanirim cocugun..."Yupii okul cocugu olucam been" diyor arada bir :)

Bana soruyor "Anne nasil sorular sorarlar orada?" 

"Evde birlikte ne yapiyorsak okul öncesi o tarz olur sanirim kizim" dedim emin degilim ama baska türlüsünü beklemedigim icin.

Okul Öncesi yaptigimiz tüm ödevleri cok rahatlikla yapiyor maasallah.

Sayilarla arasi cok iyide, sadece ters yazdigi oluyor :) Cünkü kendisi solak :P

Biz solak degilsekte o öyle oldu ve belki bu yüzden bazi harfleri yahut sayilari ters yazmaya meyilli...

Ayrica coook takintili bir kiz kendisi, en ince ayrintilara takilir kalir. 

Mesela yatakta yorganinin ucu neden ayagina yanlis sekilde duruyormus :S 

Yahut saga mi yatsa sola mi yatsa düsünüyor, acayip kararsizlik var...

Büyüyünce kendini ve etrafindakileri yiyip bitirir bu kiz :D

Her haliyle seviyorum onu :)

Kızıma misafir olduk

Bu post bol resimli az yazili olacak :) Alisilmisin disinda yani...

Bugün kizim Dilanur'a konuk oluyoruz, bakalim bize neler gösterecek :P

Evinin girisini seviyorum, sizde sevdiniz mi? 

Posta kutusunda bir mektup görünüyor, kimden acaba :P

Kendisi bugün pek bir süslenmis bizim icin, yüzük falan...

(Gecen kizimin yüzük taktigini görünce tuhaf oldum, daha bir büyüdügünü hissettim...)

Evinde tek misafir biz degilmisiz, sevdigi iki arkadasinida cagirmis...

(Bu isimleri vermek istedi cizdigi karakterlere, yoksa böyle isimde arkadaslari yok...)

Önce elma ikram ediyor :P Pek bir meyve sever bu kiz da :)

(Anaokulunda yaptiklari bir elma...)

Tüm aile ile tanisacagimi hic beklemiyordum dogrusu :P

(Kendileri kumpir olmus patates ailesi :D Yüzü karisik olanini kizim cizdi :P Yerken ama tavsan kulakliyi secti. Babayi esim ve anneyi ben cizdim :P Yakinda herseyi boyayan aile olacak adimiz, fistiktan sonra patates :D )

Bahceye gecirdi bizi, hayvanda besliyormus. Özellikle ucabilen ve tek boynuzu olan atlara ilgisi var sanirim...

(Hemde nasil, fotograf kendisine aittir)

Aman Allah'im bu kizin bahcesinde mum büyüyor :)

(Mutfak caminin kenarindaki saksiya mum dikti gecende  nerden aklina geldiyse, bu sira böyle duruyor...)

Devaminda bahcesindeki dev kaktüs dikkatimi cekiyor, pek bir ürkütücü dikenleri ...

(Aramiza yeni katilan, aslinda minicik olan, özellikle bol dikenli secilmis kaktüsümüz)

Bahcesinin kenarinda garaj var. Bu kiz bir araba koleksiyoncusu olmali diyorum!

(Arabalara meraki var, gecen sürpriz yumurtayi prensesli degil araba cikanindan secti mesela...)

Bahcenin bir kenarinda annesini sevdigine dair agaca kazinmis yazilar buldum.

(Bu resmi yapan pamuk ellerini öperimde öperiiim :) Mama, anne anlaminda kullanilir burada.)

Eve geri davet ediyor bizi, meger org ile müzik ziyafeti cektirecekmis :)

Bir ara gözüm duvardaki havlu kagittan yapilmis sanat eserine takiliyor :D

(Ben bir sekil yapinca o da aynisini yapti...)

Okumayida seviyor anlasilan, kitapligina göz atmadan olmazdi degil mi?

(Kendi cektigi bir fotograf...)

Cok yönlü birisin dedik kendisine, bir yönünü daha gösterdi ki, tek araba koleksiyonu degil kalem koleksiyonuda yaparmis.

(Gecen hepsinin ucunu sivriltirken, parmagim su topladi ve bukadar kaleminin oldugunun farkinda degildim bunu anladim, 120 tane falan vardi...Daha kalem almak yok dedim...)

Cocuklar icin birde böyle bir park projesine katilmis. Bu kiz babasinida cok seviyor olmali ki babasi icin calismis bu projede ve babasi suan bu proje resmini dolabinda sakliyormus :p

Son olarak ise bize su mesaji verdi bilgisayarinin ekranindan beri " KelebekGibi "

(Sanirim bu isimli blogu okuyun diyor :D )

Bu özel, macerali dakikalari yasattigi icin Dilanur'a tesekkür ediyorum. 

Cok misafirperver buldum kendisini ve cok sevdim.

Ya siz?

Not: Kendisinin ilk resim sergisini görmek isteyen buraya tiklayabilir.