40 Haftalık Hamile

Suan en hamile halimle oturdum öylece yaziyorum.
Bugün tahmini dogum tarihiydi oglumun ama o doktorlarin belirledigi degil Allah'in nasip ettigi tarihte gelecek elbet :) Hastaneye gidip genel bir kontrolden gectik ve herseyin yolunda oldugunu, dogana dek (10 gün boyu) iki günde bir kontrole gidecegimizi ögrenip eve geldik.

Hamileligin 38 haftasindan sonrasi nasil bir bekleyistir bu yasayan bilir...
Hep ayni bedende oldugun, 9 ay icinde tasidigin, kalp atisini gördügün, kipirtisiyla mutlu oldugun, nasil acaba diye merak ettigin minik misafire, dünyanin en güzel hediyesine, Allah'in emanetine kavusma hissi...
Ve sonra düsünürsün, bunca hafta bekledin az daha bekle, hele hamileligin ilk aylari agza lokma süremedigin, suyu yudumlayamadigin, mide bulantisindan karin kaslarinin acidigi, 5-6 kilo verdigin günler..Asil o günlerdi zor gecen, ama gecti iste :) Bu son günlerinkisi heyecanin günden güne artmasi sadece...

-Oglum, diyerek gözlerine bakip tenine dokununca ben ikinci kez anne oldugumu hissedecegim (ins.).

Karnimdaki hareketleri öyle belirginki bazen, bu kesin diziydi, bu ayak ucuydu, sirtiydi diye tahminlerde bulunuyorum :) Kilosu da gayet iyi (3500 civariydi gecen hafta), bu kilo yeterli, dogunca alsin devamini ^^

Babasi ise gidip geliyor ama akli hep bende, her an calacak diye telefonuyla daha da birlesik yasiyorlar :P

Kizim ise bana gülüyor, ona göre göbegim artik cok siskin oldugundan oldukca komikmis :P Eline kalem verdigim oldu birkac kez ve cizip durdu göbegime..Doguma böyle gidersem en ilginc göbekli secilirim diye de daha boyatmiyorum ^^ 

Evin 4. bireyini beklemenin yanisira, haftaya Türkiye'den gelecek olan anneanneyi de bekliyoruz sabirsizlikla :) Yani bizim isimiz beklemek hep ^^ Annem ilk kez Viyana'ya gelecek bunca yil ardindan, ogluma tesekkür etmeliyim büyüyünce, buna vesile oldugu icin :)

Kilo durumunu hiiic sormayin, en basta 55'lerden 50'lere düsen ben son zamanlar 70'lere merdiven dayadim, tok karnina 70kg bana el salliyor :) Hayatimda ilk kez bu kiloyu da görmüs oldum :P Yeniden 55'lere dönüp oralarda kalmayi isterim ama bu tombik halimi de özleyecegim belki ^^ Hele de mayalanmis pogaca hamuru gibi tabir ettigim ayaklarim ^^ Onlari hic özlemeyecek biri varsa da esim olabilir, adam artik ovmaktan bikmistir :P 

Ve ben bu aralar havalar günesli, yagmursuz falan ondan dogmadi bu bizim oglan diyorum :P Hani ben onun hep yagmurlu bir sonbahar günü dogdugunu hayal ettimya, annesinin hayalini gerceklestirmek isterse...

-Bugün Cuma ve hava epey aradan sonra yagmurlu gözüküyor oglum, gel buyur anne-baba-abla kollarina :) Seni cok seviyoruz.

Not: Dua hediye etmek isteyeniniz olursa seve seve alirim :)

Çok Hamileyim ^^

Oturdugum yerden kalkamiyorsam, uykusuzluklar had safhaya cikmissa, yere egilip birsey almak iskence olmussa, bol giyince oldugundan daha tombili dar giyince de acayip gözüken bir fizigim varsa, duygu karmasalari yasiyorsam, basit ev islerini bile yapinca kendimi o gün cok sey basarmis hissediyorsam, ayaklarim 37 iken 39'a yaklasmissa...vs. Bunlarin hepsi cok hamileyim demektir ^^

Hamilelik basli basina macera, dokuz aylik bir serüven :) Her annenin ve babanin bu serüvendeki deneyimleri farkli, belki hepsinde ortak noktalar var ama tipki parmak izleri gibi gercekten ayri ayri maceralar...Bunlari bilimsel bir aciklamayla degil, gözlemlerimle söylüyorum tabiki :)

Bu macerada bizleri neler bekliyor hic bilemiyoruz, bugün böyleyiz yarin baska, diger gün bir bakmisiz bebek kucagimizda ve biz inanamayan gözlerle o mucizeyi anlamaya calisiyoruz...Karnimizdayken de biliyoruz ama gözgöze gelince o mucizenin gercekligini daha yogun hissediyoruz. 9 ay karnimda tasidigim sey, bir canli, bir bebek ve ne kadar da masum, dokunmaya kiyilmayacak kadar zarif güzellikte...

Ben bir kez anne oldugum icin bunlari o ani hayal ederek söylüyorum.. Yalniz ikinci kez de ilkinden farkli degil, yine heyecanliyim ve merak icinde o kavusma gününü bekliyorum, daha dogrusu bekliyoruz. Bu defa bekleyen bir abla da var :) Esim ise bambaska duygularda, kendisi ilkinde birsey anlamadigini, asil simdi ilk kez o heyecani daha iyi yasadigini söylüyor :) Ben ise hep hayal ettigim gibi "bir de oglum olsa"nin gercekligine dogru adim atmanin mutlulugunda gidiyorum gündüz gece...

35. haftadan herkese sevgiler :)

33. Hafta

Hamilelik hakkinda pek yazi ekleyemedim bloga, sanirim bunda oglumuz icin günlük tutmamizin da etkisi var...Esim, kizim ve ben duygularimizi yaziyoruz aklimiza estikce, ailece tutulan günlük ayri güzel oluyor, onlarin yazdiklarini okumak bana bile keyif veriyor :) Insallah oglumuz da genc bir delikanli olup okudugunda ayni keyfi ve mutlulugu hisseder :)

Hamile olanin halinden en iyi bir baska hamile anlar degil mi :)

Ama su da bir gercek ki hic kimse birbiriyle hamileligini kiyaslayamaz, cünkü her biri ayri birer yolculuktur. Bende 33.hafta olan bir agri baskasinda olmaz, benim göbegim daha büyük olur baskasinin kücük olabilir, bebegim daha az ya da cok hareketli olabilir...Yani demek istedigim biriyle kiyaslarken ya da internetten okurken "niye bende bu olmuyor?" gibi gereksiz strese girmeyin :)

Ben ikinci hamileligimi yasiyorum ama yine de bebegimi gördükten sonra sanirim ikinci kez anne oldugumun farkinda olacagim :P Kucagimda tutarken, kokusunu alinca, yumusacik tenini hissedince...

Ultrasonda ilk görünce "Mahir'im" dedi babasi ve duygudolu bana bakti...Hani cogu insan son aya dek isim bulamaz, bu defa bizde sanki hamile oldugumu ögrenir ögrenmez belliydi. Aklimiza baska isim de gelmedi, biz ondan bahsederken coktaaan ismiyle hitap etmeye alistik bile...Bu ismi Maher Zain'den esinlendigimi düsünenlerde olabilir ama degil. Evde 3 kisiyiz ve hicbirimiz itiraz etmedi ya da baska öneride bulunmadi, herkes sevdi ve öylece kaldi. Kur'an-i Kerim'de de gecen isimlerdenmis fakat tam olarak hangi Süre ve nerede bilmiyorum, keske hafiz biri bana söylese...?

Mahir: Maharetli, hünerli, elinden iş gelir, becerikli...

Oglumuzu görmeyeli iki ay oldu, doktorumuz tatilde oldugu icin randevu gecikti bayagi ve haftaya insallah ultrasonda görmeyi heyecanla bekliyoruz :) 

Gecen haftalarda kizimda da yaptigim gibi 3 hurma hazirladim doguma. Birer Yasin-i Serif okudum ve üfledim hurmalara...Birini dogum öncesi sancilar baslayinca, digerini dogum sonrasi ve ücüncüyü de yavrumun damaklarina sürmek icin. Rabbim insallah uygulamayi da nasip etsin, hurmalar vesilesiyle kolaylik ve saglik versin. Bu defaki hurmalarin özelligi gecen yil ki Umre'den getirdigimiz Medine hurmasi olmasi...

Bunlarin yanisira evde oglumuz icin yer acmaya calisiyoruz, zaten cocuk odasi olmayan bir evde oturdugumuz icin yarisi kizima ait olan yatak odasini en pratik sekle sokup bir yatak sigdirmak amacimiz...Kizim kendi gardobundan yer bile gösterdi, "buraya da onun esyalarini koyabiliriz" diye :) 

Önemli olan yuvamizda huzur, saglik ve mutluluk olmasi, gerisi teferruat :)

Bakalim kücük askim gününü bekleyecek mi yoksa erken mi gelmek isteyecek annesinin, babasinin ve ablasinin kollarina...

Son olarak bu siskin hamile sizlerden Dua ister ve dua edecek herkese simdiden cok tesekkür eder :)

Mutlu Abla

Bu yazimda kisaca kizimin penceresinden kardesini bekleyisini konu edinecegim.

Daha önce de belirttim mi bilmiyorum, 5 yasindan itibaren arada bir kardes istedigini hem belli eder hem dile getirirdi...Hatta dua ederdi bunun icin :) Biz ama biraz daha vakte ihtiyacimiz oldugunu düsünüp pek orali olmazdik. Kizim ne zamanki okula basladi ya da etrafimizda kardesi olan cocuklar cogaldi onlara imrendigini daha bir hissettim.

Gercekten de kardes bambaska birsey, bunun eksikligini ailenin tek cocugu olanlar bilirler...

7 yasinda artik onun harika bir abla olabilecegini düsündük ve Rabbimin de nasip etmesiyle hamilelik haberi hepimizi ama en cok onu mutlu etti :) Daha ilk zamanlardan hayaller kurmaya basladi, kardesiyle neler yapabilir, bana nelerde yardimci olabilir...vs.

Hic olumsuz bir düsünce ya da duygusunu görmedim insallah dogum sonrasinda da ayni sekil devam eder :)

*Mesela bu aksam havai fisek izlerken "korkma kardesim" diyerekten karnimi oksadi, kendisi kücükken korkardi cünkü...

*"Simdi oyuncak bebekle oynuyorum, yakinda gercegi olacak evimizde", gibi mutlulukla söylendi bir gün...

*Arada göbegimin hareketlerini sorar... Birseyler konusup, oksayip ya da sarki söyleyip kardesi tepki veriyormu takip eder...

*Ona masal okumayi, kiyafetlerini giydirmeyi, mama yedirmeyi, oyunlar ögretmeyi...vs. hayal eder.

Hamilelik sürecini benimle beraber gözlemliyor, bu kadar zor oldugunu tahmin etmiyormus :) Benden duyup söyledigi bir cümle de var "Zor ama cok güzelmis ^^

Karnimin iriligine sasiriyor bazen, "anne son aylar daha da sisecek, yürüyemezsin böyle gidersin bak" deyip taklit yapiyor, bir de agrilarim da artarmis, sanki cok deneyimli ya :)) :P

 Cok cocuk seven bir yapisi var, oyun oynarken bile kendisinin 4-5 cocugu oluyor ^^

"Belki birgün 3. cocugumuzda olur" diyor, ben ise " kizim dur bi karnimdaki cikmadan daha ne planlar yapiyorsun, Allah olmayanlara versin önce" diyorum :P

Canim kizim, ne de yakisacak ona ablalik ve kardesi ne kadar sansli olacak böyle bir ablaya sahip oldugu icin :) Dilerim ki iyi-kötü günlerde hep birbirlerine kenetlensinler...

Kizim ilk cocuk oldugu icin elbet onda daha fazla hatalar yapmisizdir, bu defa biraz daha tecrübeliyiz bakalim nasil olacak...

Rabbim hepimize evlatlarimizi saglikla ve hayirli sekilde yetistirebilmeyi nasip etsin.

Hamileysen...

En son hamilelik haberimi verip kacmistim, biraz detaylarina girmek istiyorum bu defaki yazimda :)

Oncelikle sunu belirtmeliyim ki her hamilelik farkli bir macera, yani bir öncekiyle ayni olur diye düsünürseniz zaman icinde yanildiginizi görürsünüz...Ben ilk haftalar kizimda yasadigim kanama ve düsük tehlikesi durumunun yine olmasindan öyle tedirgindimki, o haftalarin cabucak gecmesini bekledim, neyseki Rabbim bana öyle bir korku yasatmadi cok sükür :)

5. hafta fena halde istahliydim, acayip tursu yedigimi hatirliyorum saat kac olursa olsun :P

6. hafta bulanti ve tiksinme kendini gösterdi,
7.-13. hafta arasi bulantilar yogun halde devam etti...

14.-16. arasi azaldi ve 17. de bayagi rahatladigimi hatirliyorum :)
Suan 22. haftanin icindeyim...

Bulanti dönemi icinde 6-7 kilo kaybettim, yani bu ara hamilelik öncesi kiloma ancak geri geldim (56).

Bazilarinin hic bulantisi olmamasi ya da cok olmasi sagliksiz demek degil...Ama bulantilarin iyi bir hamilelige dair isaret oldugunu okumustum...

O dönemin hic gecmeyecegini zannediyor insan, yasayanlar cok iyi anlayacaktir...Insan yemenin ne büyük nimet oldugunu cok coook iyi anliyor. Ramazan ayinda da bunu biraz anlariz ama en azindan aksama rahatca yiyebilecegimizi biliriz ve bekleriz, bunda bekleyisin süresi tam belli degil ve daha uzun sürecli oluyor bir nevi daha cok sabir gerektiriyor...Eee iceride bir inci tanesi/bir melek yaratiliyor kolay olmaz tabiii...Ve insan basina gelince nelere katlaniyor, ya da söyle ifade edebilirim; Rabbim katlanabileceklerimizi bize nasip ediyor, bizi en iyi O biliyor...

Bulantili dönemde Facebook blog sayfamda iletiler yazdim ara ara, herkesi hamile olmaktan sogutmasam bari diye de tedirgindim acikcasi ^^ Aslinda rahat oldugumuz her ana sükretmeyi hatirlatmakta istemistim yazarken...

Kahvalti etmeye daha bes on gün icinde basladim, bir süre meyveli müslili yogurt benim kurtaricim oldu :)

Müsliyi hamilelere kesinlikle tavsiye ediyorum, sevdiginiz meyveler esliginde ya da yogurtla olmasa da sütle de yiyebilirsiniz. Bir ara iki üc kasik bal ile sadece kahvalti edebildim, aksamlari nutella yedigim oldu ki bunlar benim normalde öyle alip yedigim seyler degildir :) Tatli degilde tuzluyla aram iyidir hep...Ama hamilelik insana yapmam dediklerini yaptiriyor sanki ^^ Tavuk eti severken, hic yiyemez oldum, sadece kuzu etinden biraz yiyebiliyorum o da cok nadiren...Son haftalar sebze ve meyve ile besleniyorum en cok, bir de sabah uyaninca balli süt ile güne baslamaya özen gösteriyorum.

Favori sebzelerim, turp, domates, salatalik...Meyvelerden ise frambuaz, bögürtlen, kiraz, yaban mersini, seftali...

Oglumuz icin günlük tutuyoruz, arada bir o an ki duygularimizi yaziyoruz ailece, kizim da dahil olmak üzere :)Onun heyecanli bekleyisini ayri bir yazida yazmak istiyorum insallah...

Aklimizda bir isim var ama henüz net olmadigi icin yazmiyorum...

Okuduguma göre bu haftalar hamileligimin en güzel dönemi, insallah bundan sonrasi tadini cikararak saglikla devam eder :) Gecen hafta bir gece hastanede yattim besin zehirlenmesinden dolayi, aman siz siz olun disaridan yiyecek alirken secici olun, özellikle sicak havalarda etli birseyler alacaksaniz...

Rabbim tüm hamilelere kolayliklar versin :)

*Diger aktuel paylasimlarimi takip etmek icin Instagram, KelebekGibi Facebook ve Fotograf sayfama da gelebilirsiniz...

Ikinci Kez...

Yeni yazi tusuna basmayi özlemisim :)

Öncelikle yazmadigim zaman icinde, benimle iletisim kurmus, mail göndermis, Facebook'tan takip etmis, bir sekilde iletisimi koparmamis olanlara özellikle tesekkür etmek isterim :) Iyiki blog sayesinde tanidigim güzel insanlar var diyorum... Iste onlar sayesinde bu blogun sonu gelmiyor, ara verilse de geri geliniyor suan oldugu gibi :)

Bir hamilelik dönemi acmistim blogumu yillar önce...Hatira olurdu hem yavruma...O karnimdaki minigim bugün tam 8 yasina girdi :) Bugün nasil duygusalim hic sormayin...

Babasiyla bebeklik fotograflarina bakindik, zaman ne de cabuk gecmis..Acaba iyi birer anne-baba olabildik mi bunu düsündük, farkina vardigimiz hatalarimizi tekrarlamamaya karar aldik, daha cok cok sevgimizi verelim dedik, onun icin herseyin en iyisini diledik, sevindik, güldük, duygulandik...
Insanin evladina olan sevgisi baska hicbir sevgiye benzemiyor, Rabbimden bu tarifi imkansiz duygulari isteyen her aileye yasatmasini diliyorum.

Ve suan verecegim haber bir süredir yazamama sebebimin aciklamasi olacak:

19 haftalik hamileyim :)

Allah'im bize birde erkek evlat nasip etti, hamdolsun O'na.

Devamini ve ayrintilari da insallah baska bir yazida yazmak istiyorum.

Sevgiyle, saglicakla kalin :)

En sevgili Emanetim

Yeter bu kadar tembellik deyip actim yine blogu, neler dökülürse icimden yazacagim insallah.

Bana "hayatta kimi en cok seviyorsun" deseniz, direk cevabim hazirdir; kizim :) Ona olan sevgim bambaska cünkü...Esime, aileme, arkadaslarima olan sevgimden daha renklisi onunki...

Gecen gün kiyafet alirken tipik anneler gibi bir beden büyük almak istedim (özellikle pantalon ve elbiselerde yapiyorum bunu..). 128 numaradan büyügü, yani 134 almam gerek ve o da artik genc kizlar icin satilan bölümün en kücük numarasi oluyor :) "Vayy be kizimiz artik genc kiz bölümünden giyinecek" diye bir gurur duydum sanki, (Mayis sonu 7 yasina girdi), hosuma gitti büyümüs oldugunu farketmek...Ayak numarasinin benimkine ulasmasina ise 8 numara kaldi...

Bu blogu ona hamileyken acmistim, "hamilelik günlügü olsun büyüyünce kendine dair neler yazilmis okusun" diye, sonrasi cok yönlü bir blog oluverdi böyle :) Yani blogcu olmama sebep olan kizimdir :)

Gecen gün birseye üzüldügümde babasini odaya cekip "Annemizi üzmeyelim..." gibi seyler demis. Benim surat ne zaman mahkeme gibi olsa kizim bana bir komiklik yapar ya smiley cizer bir kagida ya da bir not yazar...vs. Aglasam mendil getirir... Ve ben bilirim ki o benim üzülmemi hic istemiyor, iste o kücük yürekten böyle seyler görmek nasil mutlu ediyor anlatamam (elhamdülillah), anne olanlar bilirler...

Okulun pedagogu "kendine özgü dünyasi olan, farkli bir cocuk" dedi.

 Hamilelik esnasinda yasadigim kanamanin etkisi olabilirmis bazi karakterlerine sebep olan...Cünkü o ana kadar orasi güvenilir bir yer gelirmis bebege, ohh rahat, yemek geliyor, sevgi geliyor...vs. Bir anda kanama esnasinda bebek korkuyor ve güveni sarsiliyormus, yani her an yine olabilir gibi...Insanlara hicbir zaman cok güvenen biri olmazmis kizim, bize dahi...Ama ben özellikle sözümde durmaya asiri önem veren biri olarak ona da bu güveni vermeye calisiyorum insallah. Bir de yap-boz verince cogu cocugun hemen baslayip bitirmeye calistigini, kizimin ise önce biraz düsünüp bir süre sonra adim attigini farketmis, yani kendine has bir stratejisi varmis...

Yakinda birinci sinifi bitirecek, ne cabuk gecti :) Umre sonrasi derslerine yeniden isinmasi zaman aldi ama cok sükür yine yoluna girdi hersey. Insallah üniversiteyi de bitirdigi günleri görürüm bir gün. Rabbim kötü arkadaslardan korusun, okulun devaminda arkadasinda cok etkisi var bence...

Comic kitaplari okumaya basladi (burada "Taschenbuch" denilen türden kitaplar). Ona okuma aliskanligi kazandirmayi istedigim icin sevdigi tür kitaplar almak istiyorum yine. Ben okurken o da bazen kitabini alip yanima uzaniyorya hani cok hosuma gidiyor :)

Konusurken gayretlice halini izlemek, mimiklerine bakmak, kelimeleri cikarisini incelemek...vs. öyle hosuma gidiyorki :) Stresli anlarda ya da yaramazliklarinda onu kirdigimda oluyor (hic istemesemde..) ama barismamiz cok uzun sürmüyor, ikimizde kirgin durmayi sevmiyoruz neyseki ^^

Bir ara üstün-esre tekrari yaptik Cüz'den, okula baslayali bayagi ara verdigimizi farkettim ve tatil girince insallah düzenli olarak ders vermek istiyorum ona...

*******

Ahh yazacak o kadar sey birikiyorki aslinda, zamaninda yazmayinca ucup gidiyor...

Rabbim evlatlarimizi hayirlisiyla yetistirmeyi, sevgi dolu olmalarini, her türden insana önyargisiz yaklasabilmeyi de ögretmeyi nasip etsin...