Eti Puff'cular

Azönce canim tursu cekti ama bugün aldigimiz hazir tursuyu bir türlü acmayi basaramadim ve "herseyde bir hayir vardir, demekki yememem gerekmis" diye düsünüp tipis tipis geri geldim :P

Bugün kizimla güzel bir gün gecirdik evde; sohbet ettik, oyun oynadik, nota ögrendik, kitap okuduk, birbirimizi gidikladik, bolca ivir zivir yedik (özellikle Eti Puff, esim "sizin gibi EtiPuffcular görmedim" diyor :P)... Kizimi mutlu edebildigimi görünce ben daha fazla mutlu oluyorum :)

Ney icin nota ögrenirken beni durmadan tesvik etti, "anne az daha ögren, bu sayfa bitmeli yoksa seni gidiklarim..." :P gibi. Bu arada biz gidiklarim yerine pitislarim diyoruz aramizda :)

(Ney demisken, kursa basladim ve Cuma aksami ilk dersim vardi, umarim birseyler ögrenebilir ve belki ileride burada üfledigim birseyleri sizlerle de paylasabilirim, bunu düsünmesi bile harika...)

Kizimla gecirdigim güzel güne geri dönersek eger: Agzima kuru yemis doldurma kisminda pek eglendi kücük hanim :)) Özellikle en sert olanlari seciyorki benim o surat ifademi yine görmek icin, "ayy disimi kiracaksin kizz..." falan derken bu sözler ona pek keyif veriyordu...

Sonra leblebiyi sevmedigini söyledi bana, ben de aslinda leblebinin leziz oldugunu ve cok sevdigimi ifade ettim... Hatta taaa cocukluguma gittim kisa bir süreligine, leblebi tozu satilirdi ve kamisla icimize cekerdik, ne cok severdim onu... 9 katli gofreti, bonibonu, büyük balonlu sakizlari, kareli petit bisküviyi...

Insanin cocukluguna gidip onlari hatirlamasi bile yüz de bir gülümseme birakiyor :)

Suan tüm tatlilar elimin altinda ama o zamanki gibi leziz gelmiyor...

Siz cocuklugunuza gider misiniz bazen ve yüzünüzde gülümseme birakir mi hatiralar?