Kalbimdeki Geniş Oda

 Suan yanimda dünya kupasi macinin yari finaline bakiyorsun, yanimda olman bana bir parca güven, bir parca güc ve en cokta huzur veriyor, bir de hayatima sevgi, renk ve anlam katiyor :)

Rabbime sükürler olsun seninle gecirdigim her dakika icin...

Sicak havalarla cok aram yoktur bilirsin...Hem senin dogdugun hem de gönlümün sicaginin sana aktigi ay olmasa Temmuz'u böyle sevmezdim belkide...

Gözlerinin icininde beraber gülümsedigi bakislarla bakiyorsunya hani bana, mutlu oluyorum, istiyorumki ömürboyu o gülerken kücülen gözler öyle kalsin, Rabbim hep güldürsün...

Hayatimda ilk kez yaptigim Cheesecake'den saat 12'ye gelince bir dilim yedin, bu dogumgünü de böyle olsun dedim :) Devaminda sahurda senin icin hazirladigimiz notlari verecegiz kizimla, 10 tane o, 22 tane de ben yazdim, yani senin yeni yasin sayisinca...En güzel hediye sevgiyi göstermek, duygulari paylasmak olacagini düsündük :) Diger bir hediye ise gec siparis edildigi icin yollarda henüz :P Umarim isine yarar birsey secebilmisimdir...Ama en eeenn güzel hediye henüz karnimda durmakta ^^ Insallah o da Ekim ayinda aramiza katilip bir kez daha baba olmanin güzelligini yasatacak sana...

Diliyorum ki Rabbim hayat yolculugumuzda hayirli adimlar attirsin bize ve birbirimizin cennete gitme sebebi olabilelim...

Nice saglikli, mutlu ve huzurdolu yillara centilmenim :)

*Esimin cocukluk fotograflarini seviyorum ^^
*Kizimin babasina notlarindan üc tanesini ekledim, cocuklarin duygulari daha bir özel degil mi...
* Cheesecake tarifini portakalli denedim ama baska meyveyle daha da güzel olacagini düsünüyorum...

Bugünü Yazmak Istedim

Bugün Anneler Günü degildi, dogum günümde degildi ama öyle bir gün mü gerek ki illaki...Rabbim beni mutlu etti, mutlu ettirdi...

(Elhamdülillahi Rabbil'âlemîn)

Gözlerim daha tam acilmamisti ki, kahvalti masasini görünce sasirdim :)

Aslinda bu ilk hazir kahvalti yemem degildi ama en özenlisi buydu sanki...

En sevdigim peceteler serilmis, hersey simetrik dizilmis, arkada güzel bir fon müzigi caliyor, taptaze ekmek alinmis, en güzel kokulu mumlardan biri yakilmis...Sanki ben aslinda uyanmadim da güzel bir rüyadayim :P

Sabah uyandigi ilk yarim saat icinde pek cekilmeyen ben, nasilda relax halde basladim güne, nasil baslamayaydim ki :) En enn güzeli de herseyde sevgi tadinin olmasi ve isil isil sevgiyle bakan bir cift gözdü...

O an "bugünü kaydetmeliyim bir yere" diye düsündüm, cünkü özellikle güzellikler kalmali hayatta! Avuclarimizda simsiki tutmaliyiz onlari ki üzgünken belki yüzümüzü gülümsetsinler bize güc versinler diye...

----------------

Özel hayatima dair eskisi gibi yazmiyorum.

Eski yazdigim bazi yazilarimi da silmeye kiyamadim :P Aci-tatli öylece dursunlar oralarda, gecmis gecmiste kaldi cünkü (cok sükür). Ayrica bazi mutluluklar fazla paylasilmaya gelmiyor...

Okuyucularimdan mutlu yuvaya dair sorular aliyorum, bu yönden güzel örnek olabiliyorsam ya da iyi hisler yansitabiliyorsam ne mutlu :) Bizimde her günümüz ayni degil elbet ama huzurlu günlerimiz cogunlukta elhamdülillah. 

Bu tip sorulari kendimce cevaplamaya calisiyorum yardimci olmak adina. Bunun bir tarifi yokki size yazayim ve herkeste ayni etkiyi yapsin. Hem biz insanlar farkli farkliyiz.

Sevgiyi bir anahtar olarak kullanirsak, yanina bir avuc Dua, yeterli ölcüde saygi, azcik hosgörü ve aldigi kadar güzelliklerle süslersek...Bir de dünyaya nasil gözlerle baktigimiz da cok önemli tabiki...

*Hee bir de Sema Maraşlı'nın bu konularda harika kitaplari var, kesinlikle tavsiye ederim :)

Rabbim yuvalarimizdan huzuru-mutlulugu-sagligi eksik etmesin (amin).

Follow my blog with Bloglovin

İyi ki Varsın

Dogumgününün bitmesine birkac dakika var ve ben yaziyi yazana dek gecmis olacak...Biliyorum, senin icin önemi yok böyle özel günlerin ama ben yine de bir yazi yazmadan gecemeyecegim.

Sebebi, sen ve iyiki olusun...

Simdi hayatimizi kisa bir özet gectimde kafamdan, sen olmasaydin nasil olurdu hersey diye...

Aklima pek güzel hayaller gelmedi. Senin yoklugunu hic kimse dolduramazdi...

En cok nelerini seviyorum diye düsündüm sonra.

Evine bagli olusunu, temiz kalpli olusunu, temiz olusunu, duygusal olusunu, bazen sacma da olsa espri yapmaya calismani, beni gicik etmeye calismani, anlayisli olmani, yardimseverligini, sözlerinle degil hareketlerinle konusmani, (son seneler) kitap okuyusunu, iyi bir baba olmaya calismani...

Bazen birsey bulamaz seni sebepsiz seviyorum zannederdim, simdi anliyorum ki aslinda yazacak olursam daha bircok sebepleri var...Hicbirsey sebepsiz degildir öyle ya!

Bana gecen gün gelip kafanda bembeyaz bir beyaz sac oldugunu ve bunu kopardigini söyledin. O an 30 olmak üzere oldugunu ve yaslandigini dedim bende...Birgün dilerim ki 60-70 oldugunda da ilk beyaz sacini konustugumuzu gülümseyerek hatirlamayi...Sana beyaz yakisacagina eminim :)

Iyiki dogmussun ve benim e$imsin. Birlikte nice saglikli, huzurdolu, hayirli ve minik güzel sürprizlerle dolu bir hayat diliyorum. Seni seviyorum  (biliyorsun pek söylemem bunu, bugüne özel olsun  :P)

10 yılın hikayesi

En son yazimdaki özel günü aciklamanin zamani geldide gecti bile :) Icimden döküldügünce baslayayim o halde bir yerlerden...

Hayatta en güzel ve en kötü günleride esimle gecirdim. 

Benim hayat sinavim sanki onunlaydi...

2011'den itibaren büyük sorunlari atlatmayi basardik. Hatta söyle diyebilirim ki birbirimize yeniden asik olduk gibi...Bakisimiz bile degisti ki bunu ben 2010 yilinda rüyamda görsem düsünemezdim...Ipler kopmak üzere bir dönemdi cünkü o zamanlar...Sorunun ismini dahi yazmak ya da bahsetmek istemiyorum, bir bagimlilik türü, maddi kayip verdiren birseylerdi...Ne psikolog, ne terapi ne baska birsey...bize Allah yardim etti. Insan bir medet arayisiyla gidiyor tabiki bu tip yerlere ama hic faydasi olmadi, oturup konusup konusup ciktik her defasinda...

Ne zamanki esim Rabbime yöneldi, bir adim atti karsiliginda 10 adim geldi Rabbim :)

Ben bizzat cok iyi gözlemledim her degisimi... 

Inanamiyor insan! Bir kisi nasil bir halden bambaska hale girebiliyor diye..."Seytan bu kitaba cok kizacak" serisiyle basladi okumaya, cok etkilendi. Seytanin onu nasil kandirdigini bizzat hissetti kitapla...

Sonra 5 vakit namaza yöneldi, devaminda baska kitaplar okumaya basladi (üstelik öncesi pek kitap okumayan birisiydi...). Esim asil olan kimligine girmeye basladi, yani onu aslinda o sekil tahmin ettigim kimligine...O sorun disinda zaten baska sorunumuz hic olmamisti. Eskisinden daha da özenli, daha da yardimsever, daha da kibar olmaya basladi, pozitif olarak sasirtiyordu beni, bu kadarini beklemiyordum. Yüzünün rengi bile bir baskalasmisti, gülümsemeyi hic ihmal etmeyen biri oldu, sünnet diye...

Ara ara seytan onun boslugunu yine kolladi ama bu defa kararliydi, hafif ayagi takilacak gibi olsada hemencecik kalkti geri, bu yol baskaydi cünkü, Allah yoluydu, tabikide seytan onu rahat birakmayacak hic...

Ben vardim hep, onun tabiriyle "onun melegi" :) Bazen konustum, bazen bekledim, bazen aglamam gerekti, bazen dua etmem, bazen cok sabretmem gerekti...Ama yinede ona arkami dönemedim hicbir zaman, cünkü biliyordum ki o yanilan biriydi, yardima ihtiyaci olan, gözlerindeki perdeyi birinin kaldirmasi gereken biri...

Bana hep dua ediyor 2011'den beri...Su getirsem, yemek pisirsem, bir ricasini yapsam...herseyde. "Elimden gelen, sana verebilecegim en güzel karsilik sana edecegim dualar olacak" diyor.

Bunlari yazmak istedim, cünkü bir ara sorunumuz oldugunu eski takipciler bileceklerdir...Devami da iste bu yazim olsun. 

Biz mutluyuz, biraz borclu (6 yilda bitecek ins.) ama umutluyuz...

Egerki dogru yola böyle girmesi gerekiyormussa da varsin olsun :)

Hala el ele, göz gözeyiz...Bize 10 yil yetmedi, hatta daha yeni basliyoruz :)

Ilk yillar cahildik-cocuktuk, sonra ara ara sorunlar, derken yogunlasti bu sorunlar ve biz ucurumun kenarindan geri döndük güzel bir kir bahcesine dogru kosa kosa :) Simdi dahada ilerilere gidip daha o ucuruma hic yakin olmamayi istiyoruz.

Yeni basliyoruz evet; birbirimizle gecirdigimiz vakitleri seviyoruz, bana ummadik anda güller geliyor, (eskiden yapamadigimiz birsey) sohbet edebiliyoruz...

Inaniyorum ki bize daha nice 10 yillar yetmeyecek, sadece dünyalik degil sevgimiz...

Yani kisaca evliligimizde 10 yil bitti ve 11'e girdik :)

Esimle gurur duyuyorum, azmini hayranlikla izliyorum. Senelerdir birakamadigi sigarayida 2011 yili icinde birakti..."Sen olmasan ben hictim, bu gücü senden aliyorum" dese de bana, Allah'in yardimi ve kendi istegi olmasa olmazdi bunlar... Herseyde vardir bir hayir, en kötü ser olarak gördüklerimizde bile...

Son olarak bu konuda diyeceklerim: Esiyle yahut tanidiklariyla benzer sorunlar yasayan varsa, ümidinizi asla yitirmeyin! Düzelmez artik, bu bagimliliga alistimmi birakilmaz demeyin! Rabbim "Ol" deyince oluverir hersey.

Zorlu bir dönem ama sabrinizi ve sevginizi eksik etmeyin o kisiden, yeri gelip es degil arkadas olun, yoldas olun...Evlilik bu degil midir ki zaten...Birlikte düsüp kalkmak, yahut düseni kaldirmak...

Hepimizin yuvasindan huzur hic eksik olmasin, cünkü onsuz hayatin hic anlami yok!

(Biraz uzun oldu ama bu aslinda özetti...)

Hee birde, gecen yolda basbasa yürürken "kimse inanmaz 10 yillik evli oldugumuza, yeni evli gibiyiz" deyip gülüstük :P

 Sevgiler

MaSaL isterim :P

25 Ekim Pazar aksami esimin en samimi arkadasi (kankisi diyorum ben) evlendi ve bizde bu güzel günü gördügümüz icin cok mutluyuz :) Özellikle ben evlense de bende esiyle arkadaslik etsem diye bakiyordum :) Gelinimiz Tayland'li cok sempatik güleryüzlü birisi ;) Allah bir ömürboyu mutlu etsin. Onlarin sayesinde bizim icinde bir ilk olmus oldu o aksam. Dügün salonuna gidilmeden önce limuzin kiralanmis ve bir saat Viyana turu yaptik, eglenceli bir dügündü ;)

Birkac gün sonra bir ilk daha yasadim :) Esimin meslegini yazmismiydim bilmiyorum :  Viyana Ulasim Hatlarinda Tranvayci, tranvayci dedim cünkü sadece soförlügünü yapmiyor ayrica garajinda calisiyor, tamirinde, tranvaylari düzenlemede ..vs. Neyse birgün bos tranvay götürecekmis beni aradi "su saatte surda ol" diye. Tranvaya aldi beni ve birlikte gittik ne güzel :) Koca tranvay sadece benimmis gibi geldi :D Aslinda esim daha önce hep cagirirdi da bir türlü nasip olmamisti.

Konudan konuya atliyorum ama bizden birseyler yazmayali cok olmustu o nedenle her türlü gelismeleri kaydetmek gerek :P

Gecen gece esimden masal istedim :S Israr ettim hemde,o da anlatmak istemiyordu pek "sen cocuk musun" falan dedi bende "eger masal dinlemek cocukluksa evet cocugum bugün" dedim :P
Birazda yorgundu o nedenle sanirim isteksiz olmasi. Ben ondan önce girmistim yataga, baktim bu yatti basladi masal anlatmaya :) Ben de gözlerim yumuk masali canlandiriyorum hayalimde. "Kedi varmis, cok kiloluymus cok yiyor ve cok Tv karsisinda oturuyormus, neyse sonra sahipleri bazi seyleri yasaklamislar, Tv izlemeyide..Zamanla zayiflamis bu kedi. Sonra hastalanmis bu kedi, ve evin hanimi da ayni anda hastalanmis...Bu esnada ben gözümü actim, yani drama seklinde istemiyordum aslinda ama...Esime baktim gözlerini yummus dalmis iste uykulu bir sekilde anlatiyor öyle bense gözler acik merakla devamini bekliyorum :D Sonra evin hanimi ve kedi ayni anda ölmüsler :S Ben ne bicim masalmis bu yaa derken ic sesimle, esim " Adam yapayalniz kalmis, yapayalniz kalmis, yapayalniiiiiiizzzzzzzzzz, ZzZzzZ" yani uyudu o esnada :S
Masal dinlemenin ne kadar güzel oldugunu ve belki bundan sonrada isteyebilecegimi anladim :S

Gecen gün ezaneden ilac alirken gelmisken tartilalim dedik. Bundan bir sene önce falan tartilmistik ayni böyle birlikte. Ben 50 esim 70 cikmisti tam. Bu defa esim 71,5 ben 49,5. Eczanedeki makinadan cikan kagida göre esim normalden az fazla 68-70 olmasi ideal. Benimkinde ise ideal 51 olmam gerektigi yaziyor. Yani esim onda ki fazlaliklari bana verse tam olacak :D 50 kilomdan cok memnundum aslinda :/ Yani bu degerler soguk havada ki giydigimiz kiyaferlerle ve ayakkabilarla tabiki. Evlenirken 47 idim sanirim, hep ayni kaliyordum, evlenince de 48-49 dum genelde, dogumdan sonra 51-50. Simdi geri kirkli sayilara düsmeyi istemiyorum acikcasi... Esimle anlastik seneye yine tartilmayi istiyoruz karsilastirma yapiyoruz iste :P

Birde son olarak ev konusundan bahsedeyim. Bu yazimda ev cikti demistimya hani, onu begenmedik, neyse daha 3 gün gecti yine ev bulmuslar bize yaa :S Yani acele etmiyorum ben yaa özellikle cabuk oluyor nedense. Neyse bu eve de bakmaya gittik, Viyana'nin sakin taa merkeze uzak kisimlari yaa, bol yesillik agaclik, evler bile en fazla 3 katli. Evin ici gayet istegimize uygundu, herseyi yenileceklermis dösemeden fayansina, klozete dek..Kafa dinlemek icin birebir ortamdi ;) Ama ben daha sosyal hareketli ortamlari seviyorum, yani ne cok asiri kalabalik olacak ne de cok sakin...Sanirim bu defa da evi almayacagiz. Günlerdir aklimda bunu düsündüm tarttim durdum. Birde hani biraz ön ödeyip sonra kira seklinde ödenerek satin alinan evler var(Genossenschaftwohnungen) onlara bakalim diyoruz hem ev sahibi oluruz bahaneyle, ön parasi cok olmayan bulabilirsek tabi...Yani bu konu soru isaretli, yarin Ev üzerine Fuar var oraya gitmeyi planliyoruz esimle.

Not: Üstteki resimler dügün üzerine, ben kiyafet denerken, zaten bunlari giydim bir iki degisiklik disinda (leopard desenli elbise altina deri siyah pantalon (deriyle dalga gecen ve hic begenmeyen ben deneyince cok rahat buldum ve bu elbisenin altinda iyi durunca aldim) ). Alttaki resimler ise Centilmenle tranvay sürdügü güne ait olan ve önceden cektigim is tulumuyla olan hali.

Bu kez inaniyorum

Su sözleri yazmisim gecen yil bu günde...

Bu yil canim acimiyor ayni tarihte :) Demekki yaralarda zamanla kapaniyormus, en azindan tekrarlar olmadikca merhem ise yariyormus.

7 yil bitiyor birazdan ve 8 yila adim aticaz :)

Evet evliligimiz 8 yasina giriyor, ne cabuk yaaa.

Daha dün gibi ama senin bana denizin kenarina yazdigin "Bende seni seviyorum ama söyleyemedim" lafi :P

Buradanda anlasildigi üzere ilk ben demistim "Seni seviyorum"u...

Benim icin sevgide ilk kim yok, önemli olan söylemek rahatlamak, sansini denemekti yani...

Aslinda bu ciddiyet ve agirligin altinda bayagi bir cocuksu, cesaretli biri var :)

Sadece ciddi takiliyor yeri geldigince!

Ne desem ne söylesem ki sana?!

Hayatimi birlikte gecirdigim insansin, en güzel genc-zeki-sevimli yillarimi gecirdigim!

Uyandigimda seni görmek hala güzelse demekki degmis evlenmeye diyorum :)

(Yalniz lütfen uyanirken fazla uzamasin uyandirma asamasi gicik oluyorum):P

Sen beni ben oldugum icin seviyorsun, bense yeri geldi seni ben yapmaya calistim :S

Ben herseyi mükemmel bekledim, sense verebildigince verdin.

Ben sadece ikimiz icin iyi olani düsündüm kendimce hep...

Yeri geldi sen sustun, icine attin düsüncelerini... Ve yeri gelincede sikayet ettin bana. Ben hep yineledim, bir sikayetin olursa o an o saniye söyle! Tipki benim yaptigim gibi...

Sonradan duydugum seyler beni üzüyor cünkü, carp yüzüme kapiyi gerekirse ama kalbime dogru ok firlatma olur mu...

Seni annem-babam, kardeslerim, arkadasim, bazende bebegim yaptim (En cokta bebegimdin sanirim).

Artik sende büyüdün...

Suan bilgisayar masamdaki "Bana bu kez inan GELECEK" sözlerini yazdigin kagida baktimda, sanirim bu sözüne inaniyorum, bu defa baska oluyor sanirim ve insallahta böyle devam eder!

Yanimda olman bana güc veriyor! Sen olmasaydin tek basima suan oldugum gibi olamazdim!

Hep yanimda kal emi, hep güc, sevgi, birazda macera ver bana...

Nice nice yillara Centilmenim seninle birlikte!

Der Donauturm

Ramazan girmedenki cumartesi esimin kankasinin dogumgünüydü ve birseyler yapalim birlikte diye toplandik.

Önce birseyler yedik bir yerlerde.

Sonra düsündük ve Tuna Kule'si var oraya daha önce gitmemis dogumgünü cocugu oraya götürelim dedik.

252 metre yüksekliginde bir kule ama ciktigimiz kismi 170 metre, burasi sadece seyretmek icin degil.

Restoran, Cafe ..vs seklinde cok güzel yapmislar, ayrica orada birseyler yerken icerken bir yandan cok farkedilmeyecek bir sekilde dönüyorsunuz.

Yani o orta kisim kendi etrafinda dönüp duruyor, her taraf görülebilsin diye oturdugun yerden.

Bu kuleden Banji Jumping yapanlarda oluyor, yani cooook cesur ve maceraperestler nerde bizde o yürek diyorum bende :P

(Esim etrafi seyrederken)

Viyana'da olup buraya gitmemis olanlar cok var halbuki tüm Viyana ayaklar altinda oluyor ne güzel. Benim ikinci cikmamdi buraya.

Yani Viyana'ya gelipte buraya cikmadan gidilmez derim :)

(Bu kagittan ucaklar kuleden asagiya atildi ve kiminki cok ucuyor diye bakildi. Esim maalesef yenildi kankasina)

Kuleden indikten sonra Kapadokya diye bir Nargile salonunda aldik solugu.

Tavla oynadik, nargile, otantik ortam...vs. derken uzatmalari yapamadik esim gece calisacagi icin herkes evine dagildi.

Ama günün sonunda dogumgünü cocugu hediyeleriyle ve gezmesiyle mutlu olunca bizde mutlu olduk!

Not: Resimdeki kulenin üstte yakin kismindaki bölümü Restorant ve Cafe. Ayrica buraya özellikle dolunayda giden cok var, hatta yer bulunmuyor önceden ayirtmak gerekiyor.

 

GaLiBiYeT CoK GüZeL :)

Oyun oynamayi cok sevdigimi söylemis miydim daha önce?
Ne oyunu derseniz eger, cogu oyunu. Yani yok bunu yapmam, denemem demem kesinlikle!

Bize bir iki arkadas gelse oyun oynamadan olmaz benim icin :) Illa bir oyun kurulup oynanacak, gelen kisilerede bagli tabiki hangi oyun olacagi...Bazen "Anlat Bakalim" iyi oluyor mesela.

Kizimin cok sevdigi hep gitmek istedigi yer vardiya hani Prater ( LunaPark), oraya gidincede eglenceli vakit geciriyoruz. Sadece kizim degil herkes egleniyor yani.

Bu yil tüfek atmaya merak saldim orada:) Her defasinda 12'yi tuturuyorum yani:P

E$imle yari$iyoruz ve ben ondan iyi ati$ yapiyorum hep :D
Attigimiz yerdeki mesafe 5 metre falan,önünde bir hedef kagidi var. Yandaki resimde elimde kalan bir örnegi paylastim sizlerle.


Gecen haftasonu atista yenilince e$im, mini golfe gidelim dedik, kendisi iyi oynarda.

Görümcem, esimin bir arkadasi ve biz..

Sonuc, puanlari topladik ve ben en iyiydim :D
Mini Golftede iyi olunca ben tabii daha bir havalandim:)
Bende öyle birsey varki yenme duygusunu cok seviyorum! :)

Bu arada Mini Golf zevkli bir oyun-spor, denemeyenlere tavsiye benden!
Ama birkac kisi birlikte gidin daha rekabetli oluyor :)

DoGuMGüNüN KuTLu oLSuN Centilmenim :)

Bırak ellerimi

Üç satır yazacağım

Üç satır da sen! ...

Bırak gözlerimi

Dört yana bakacağım

Dört yanda sen! ...

Bırak yüreğimi

Bin kere seveceğim

Bin kere de sen! ...

(Ahmet Selcuk Ilkan)

Avrupa Kupasi'ndan geriye kalanlar:)

Maclar biteli oldu biraz ve bazilarimiz unuttuk bile, ben simdi geri döndürüp hatirlatmis olayim biraz size:)
Pc'ye bakinca kalan resim ve kizimdan bir videoyu eklemeden gecmek istemedim.
Bu arada Ispanya'nin favorim oldugunu belirtmistim ve kazanmalarina sevindim:)

Kizim böyle tezahüratlar ediyordu iste. Aslinda daha cok ediyordu ama videoda sakin zamanini yakalamisiz:) Maclar bitti ama hala bazen yolda bagirir " Tür ki ye" diye.

Kizimin Avrupa Kupasi 2008 maskotlari "Trix ve Flix" ile resmi.

Bu da koskocaman bir krampon. Tüm kupaya katilan ülkelerin ayakkabisi vardi böyle ve ben en cok bu Türkiye'nin ayakkabisini begendim:) 4 metre falan vardi sanirim.

Bu da Centilmenim :)

AiLe DaNiSMaNinDaN aKLiMDa KaLaNLaR...

Ben hep merak etmisimdir psikologlar neler konusur insanlarla, nasil tedavi ederler..vs.
Psikolog merakim gitmisti daha önce 2 kez gittigimizden.
Önceden psikologa deliler gider gibiydi, yillar önce...
Ama simdi bakiyorumda psikologa gitmek gerekiyor günümüzde, yani onlarla konusmak az da olsa fikirlerini almak, kendimizi daha iyi anlamak adina...
Ayrica bu utanilacak birseyde degil kesinlikle!
Bu konularda sorunlar yasayanlar, bos yere bunalima girip girip durmayin kendinizi seviyorsaniz bir psikologa gidiverin hemen:) (Bende iyi reklam yaptim dermisim :D )

Neyse asil meseleye gelelim;
Aile danismaninida merak ediyordum hep.
Kendim netten arastirip buldugum bir tane danisma merkezi bulmustum, bize randevu veren amcada samimi gözüküyordu resmindede zaten:)
Amca diyorum cünkü bizim yasimizda cocuklari varmis, kendisi hem yasam koclugu, hemde bu alanda bir sürü seminerler vermis.

Sira bize gelince odaya girdik, 4 sandalye...
2 kisi biz ve o amcayla yardimcisi bayan oturacakti.
Bize 2 dk. bekleyin dediler, yalniz kaldik odada.
Esimle düsünüyoruz, acaba bizi gözlemliyorlar mi kamerayla " bunlar nasil davraniyor yahut ne yapiyorlar " diye.
Espriler yaptik, ben cok heyecanliyim ayy diyordum, o da öyle gibiydi, nasil acsak konuyu, söze nerden baslasak diye ayarliyorduk hehee.
Geldiler ve önce kendilerini tanittilar, sonra bizi tanimak icin soru sordular ve sorunlar üzerine konustuk.
Ben icimdekileri rahatca söyledim, hic cekinmedim.
Almancam orta seviyede olmasina ragmen ,yani bazen takilmama ragmen yinede herseyimi anlattim.
Bir ara esime baktim ter akiyordu alnindan :D
O biraz bunalmis gibiydi ama sonradan daha rahatti.
Arkadas gibi olmalari cok güzeldi!

Normalde oraya ücret gönlünden gectigince veriyorsun ama adam bize siz vermeyin bu defa dedi hic istemedi.
Birde yazip durdular bizle konusurken, özellikle amcanin yardimcisi hep yazdi durdu gözlemledi.

Yardimci bayanla ortak yanimiz vardi, ikimizde di$ telli :D

Güzel bir deneyim oldu...

Buraya yazmamin nedeni bu sekil yerlerin gereksiz görülmemesi gerektigi ve ihtiyac duyuldugunda cekinilmeden gidilmesi gerektigi icin!

Sevgilerimle

Sabret GöNüL, SabReeeeet..

Son zamanlarda kötüyüm...
Hatta son yillar diyeyim ben!
Iki üc hafta mutluyum derken bir celme daha!
Sonra tam kalkarken bir celme daha..vs. bu sekil devam ediyor hayat...
Ben olumsuzluk yazmayi istemiyorum pek ama bazende paylasmak öyle iyi geliyorki!
Yani ilac gibi...
Öyle zamanlarim oluyorki Msn'e giriyorum ve keske birileriyle konussam anlatsamda bana rahatlatici birseyler dese diyorum! Sonra bakiyorumki aslinda pek kimsem yok dertlesmeye :(
Benim kendilerini dinledigim insanlar bana gelince sira beni dinlemiyorlar!
Bu gücüme gidiyor...
Halbuki ben birinin sorunu olsa kendimi onun yerine koyarim ve fikirlerimi belirtirim, en azindan teselli etmeye calisirim...
Bana gelince neden böyle pekala?!
Arkadaslik böyle degil benim bildigim...
Kötü günde belli oluyor aslinda arkadasliklar!

Inanin sorunu olup konusmak isteyip tanimadigim kisiyle irtibata gectigim oldu, ben onun yerinde olsam diye düsündüm, yani eminim rahatlamak istiyordur diye...
Tabiki bunlari övünmek icin yazmiyorum..
Sadece bende dinlenilmek istiyorum kara bulutlar varken üstümde:(

Sorun ne diye merak eden olursa eger basitce yazayim : KuMaR
Bizim yuvamiza defalarca deprem getiren, belkide bilemiyorum ileride neleri yaptiracak daha!
Kumar yuva yikarmis, bizimkini yikmasin, istemiyorum!!!
Mücadele ediyorum ama bir zaman olurki artik dayanamayabilirim degil mi?
Sonucta bir kizim var ve onun gelecegi var!

Psikologa gittik 2 kez begenilmedi biraktik!
Baktikki gitgide kötüye gidiyor, bu defa Aile Danismani bulduk ve haftaya gidecegiz bakalim kismetse!
Hep önce deneyelim belki cözeriz diye ertelemistik ama yardim almadan olmayacak, olmuyorda!

Aile destegi yok, hatta hatayi kabul etmemi bekliyorlar diye görüyorum bazen!
Benim ailemse Türkiye'de...
Bu sorun 3 senedir var...Ara araydi ama cogaliyor sanki!

Kizimla biter demistim halbuki, kizimla hersey mükemmel olacakti gözümde!!
Ne verilmis sözler, neler var neler....
Güven yok!
Sevgi var sadece ama o da nereye kadar gidebilir bu yaralarla...
Hep bir darbe, ara ara durmadan kaniyor!

Yinede bazen olumlu olabiliyorum, bu da benim hayattaki dersim belkide diyorum!

Her$eyde bir hayir vardira cok inaniyorum..
Belkide bu yaziyi yazmamda da bir hayir vardir...

Bu yaziyi yazmak istemezdim ama icimde yer etti bazi seyler ve yazmaliyim dedim!

1 yil daha geldi gecti

17 Mart 2002 yilinda evlendik...
Yani dügün günüydü bu gün, yoksa nikah tarihimiz Agustos 2001 de.

Oturdum gecenin bir vakti ve öyle durgun sessizimki!
Icimden birsey yapmak gelmiyor!
Bu günü kutlamakta istemiyorum aslinda...
Evliligim beni cok yordu son yillar belki ondandir!
Birazcik küstüm galiba ben bu evlilige...

Icimi sicacik edecek, yine hayata cok dimdik tutacak, bana sevgi a$ilayacak, adimlarimi daha saglam basmami saglayacak, ben aglarken aglayacak- ben gülerken dahada cok gülecek... vs.
Benim isteklerim bitmez iste böyle!
Ben ev, araba, zenginlik istemiyorum hicbir zaman Allah'imdan, orta halli gecinelim yeterki saglik huzur olsun yuvamizda!
Insan böyle zamanlar daha mi duygusal oluyorki!
Durun be gözlerim baslamayin yine sizde...!
6 yil bitmis, 7 ye adim atacagiz artik..
Yasananlar büyük!
Sevgi hep var!
Saygida var ama bazen kayboldugu oluyor sanirim...
Kirginlik var..
Verilmis sözler var...
Yalanlar var....
Sucluluk duygulari var...
Bir yipratma ve yipranma...
ama diyorumya Sevgi hep var!
Bu gün burada yaziyorsam bu sevginin varligindan!
O sevgi damlalarinin ben yaralarinin sarilip iyice toparlanmasini istiyorum!

Senin resimlerinden derleyip topladim, en ortada uyuyan halin var. Cünkü ben senin en cok bu halini seviyorum:)
Daha cok sevdigim yanlarin var tabiki!

Bu günümü kutlamasanda sana kirilmayacagim kara Prensim.
Inanki öyle!

Gözlerini kapat! Ne görüyorsun?
Anladin sen gerisini....