Epeydir istiyordum bir süre bilgisayarsiz yasamayi (denemeyi)...
Bazi rahatsiz edici düsünceler beynimde gezinip duruyorlardi. Günde birkac saat gidiyordu hergün ve bu günden güne azalmiyordu da hic... Sanki illa olmaliymis gibi...
Bir namaz sonrasi bu durumumu Rabbimle paylastim, o zaten biliyordu ama ben özellikle belirtmek istedim dua icinde...
"Durum böyle böyle...benim icim rahat degil bundan Rabbim, Sana bile bu kadar vaktimi harcamiyorum, üzüyor bu durum beni ve sanki degistiremiyorumda...Sen bana hayirlisini nasip et ve vaktimi daha iyi kullanmamda yardimci ol"
Sanirim bir insan bir seyde cok samimi olunca cevabini da aliyor bir sekilde...
Ne mi oldu?
Acele, telasli bir sekilde temizlik yaptigim bir sirada bilgisayarimin caminida sileyim dedim (ortalikla gözüme batti). O an cam silme ilacini ekran haricinde tuslara da püskürttüm dalginlik ve nasil oldugunu anlamadan :S
Saniyelik bi durumdu, elim yapti sanki, eee emir büyük yerden olmaliydi nasil yapmasin...
Yani demem o ki Rabbim kendi elimle bilgisayarimi bozmami nasip etti ve ben hayirlisi buymus demek dedim.
Birde benim bir bilgisayar teknikeri oldugumu düsünürsek böyle bir hata normalde olmamasi gerekli bir durumdu...Fönle kuruttum klavye kisminin sivi kacan yerlerini...Bilgisayarin acilis ekrani gelip devami acilmadigini görünce Bios'la ilgili bir sorun oldugunu düsündüm.
Icini acmaya calistim (bu arada farkettimki bilgisayarimi acacak tornavida...vs aletlerim bile yokmus megersem benim daha, uyduruk birsey aldik öyle acele...) Ici öyle pis, tozluydu ki :S Esimin önerisiyle tanidik bir bilgisayarciya götürdük, onda temizleme aleti varmis. Orada temizlendikten sonra kendine geldi bilgisayar. Bios'tan da kaynakliymis hem düsündügüm gibi...
Telefonlardan ya da baska türlüde internete girmek istemedim, bilgisayarsiz durmaliyim demekki bozulduguna göre diye düsündüm. Onsuz ve onunla olan yasam seklini kiyaslama yapmam gerekiyordu bence, bundan bir sonuc cikarmaliydim kendime, herseyde bir hayir vardir ki bunda da birseyleri farketmemin hayri vardi belkide...
Ilk bir iki gün cok eksiklik oldu...Acayip cok bos zamanim varmis gibi geldi bir anda. Ne yapayim ben simdi bilgisayarda yok gibi kaldim ortada :D Sonra kendime yapacak birseyler buldum elbet :)
Evle daha cok ilgilendim, daha cok temizlik yaptim, daha cok kitap okudum, birkac kez televizyonu actim (normalde hic seyretmem...), nerdeyse hergün bir yerlere gittim (gezdim)... Son aylar beni bazi seylerden alikoydugunu anladim...Cünkü önceleri gerek kizim evdeyken gerekse esim evdeyken Pc pek acmazdim, zamanla onlar varkende actigimi gördüm...
Bu sekilde kiyaslama yapabilmemi bu bozulma olayina borcluyum!
Rabbim bizler icin en iyisini bilir muhakkak. Bundan sonra daha planli kullanacagim interneti, birinci derece önemli herseyi hallettikten sonraki vakitleri ayiracagim buraya.
Ben yokken merak eden, gerek mailden gerekse Facebook'tan yazan herkese cok tesekkürler :)
Insanin özlendigini, sevildigini görmesi öyle özel bir duygu ki...
Eee görüsmeyeli nasilsiniz?
