RuH Yorgunu

Haftasonlarimiz birlikte geciyor son zamanlar.. Soguk havalara inat sicak aile tadinda :)

Dün ama dokunulsa aglayacak gibiydim nedensiz..

Aslinda nedenini tahmin ediyorum... Icimde dolmus yigilmis seyler yeni yeni disari cikmak istiyorlar. Bayagi doldurdum beklettim belkide.

Uyumaya gitmeden önce bir sekilde basladim aglamaya, sonra bogazim daraldi sanki, böyle ciddi birsey geldi yigildi yukari bogazima dogru... Sonra aglamami durduramayacak hale geldim, hickiriklar geliyordu. Ama bunu kontrol edemedim, o an mecburmusum gibiydim aglamaya...

Yataktan kalkip mutfaga gitmistim, kizim uyanmasin hickirigima diye. Esimde yanimda beni sakinlestirmeye calisiyor kucakliyordu. Belki beni öyle görünce ne kadar canimin yanmis oldugunu anlamistir... Üzülmüstür tabiki.

2010 yilinin yaz mevsimi gecen 5 ay ayriligimiz süresince yasanilanlarin birikintisini atmaya calisiyor bedenim...

Iki cesit danismaya gidiyoruz demistim. Aile danismani bir iki seanstan sonra "ne kadar güclü bir kariniz var" dedi esime.

Güclü olmayi ben secmedim aslinda! Olmak zorundaydim... Yanimda bir minik kiz ve önümde gelecegime cok faydasi olacak bir okul vardi, herseyi birakip ailemin yanina da gidebilirdim evet... Ama kizimi ve gelecegimi düsünmeliydim, güclü olmaliydim! Belki beni en zorlayan bu dönemde cok yalniz birakilmamdi cevremden... Hele de ayrilsinlar diye de bakinanlari görünce, hic görüsmedigin hic bir zararimin olmadigi insanlardan...
Allah'a havale ediyorum ve hakkimda ne düsünürlerse 10 kati onlari olsun.

Vücudum aksamki gibi sinyallerini veriyor...

Birkac aydir sag gözüm seyiriyor. Önceden de olurdu ama birkac günde gecerdi. Bu defa aylarca gecmeyince doktora gittim ve ilk sorusu " Stresli bir isin mi var?".

Okulum yeterince stresli evet. Cünkü almancam tam degil ve herseyi yarim bilinen bir dilden ögrenmek öyle zorki...Üstelik grup seviyesi olarak tek ön bilgisiz buraya giren benim.

Ama beni yikan bu degil özel hayatim oldu bence. Doktor B1, B2 vbe B12 vitamini iceren bir hap verdi. Birde stresin yogun oldugu dönemlere özel sakinlestirici gibi bir hap verdi ama onu almadim. Okulla birlikte konsantrasyonumu etkiler diye düsündüm, saflastirir gibi...

Son zamanlar ensemdeki agrilar ve bunun basima dogru vurmasi...

Bazen aniden gelen mutsuzluk hissi, sinir, hassaslik...

Ve aksam aglarken bir yandan esime defalarca dedigim tek sey, " cok yorgunum canim, cok yorgunuuum ".

Bu beden degil ruh yorgunlugu...

Aglaya aglaya yavastan sakinlesip yataga geri gidip, hani bir cocuk aglar aglar yorgun düser uykuya dalar ya, o sekil uyumusum arkamda beni saran sacimi oksayan, simdilerde herseyi telafi etmeye cabalayan, iste benim yillar önce sevdigim o adamla.
Biraz rahatlamis hissettim kendimi uykuya dalarken.

Hersey iyi gidiyor, iyiyim, sadece birikenler bir sekilde cikmaya calisiyor artik tam bogazima direnmisler megerse...

Topuklu Giyinenlere

Ilk görüste "iste bu benim olmali" dedigim bu yandaki ayakkabilari aldim.

Okula giderken giyindim, okul sonrasida birazcik alisveris yapmam gerekiyordu bir-iki saat dolandim. Alisveris sirasinda ayaklarimin acimaya basladigini hissettim.

Ama sonra bu acima baska seye konsantre olmami engeller derecede cogaldi.

Her adimimi zorla bastim yere aciyacagini bilerek.

Aman Allah'im bu ayakkabilari ama ben daha cok giymek istiyorum :S

Kizimi kresten almaya gittim. Eve giderken onunla, normalde hep biraz hareket olsun diye merdivenden inip cikan ben asansöre bindim daha az basayim yere diye.

Bir yerde bedavaya güzel bir elbise vericez gel deseler bu aciyla 5 adim dahi fazla atmak istemezdim. Yaa ayagimin orta kisminin ici aciyordu, tam oturmuyordu ayakkabiya orasi.

Yani abartmiyorum, o ani düsünerek yaziyorum simdi.

Epeydir ne ayagim böyle yorulmus agrimisti ne de canim acimisti dedim, hatta dis doktoruna gidip dolgu yaptirmayi tercih ederim dedim :D

Vee bütün gün eve ulasana dek topuklu ayakkabili kisilerin ayagina bakindim. Acaba bu da aci cekiyor mudur benim gibi diye düsünerek. Bazilarinin rahatligi karsisinda ama neden bende böyle peki diye burkuldum...

Birde kizim demez mi "Anne ben büyüyünce topuklu ayakkabi giymicem benimkiler cok rahat düz" :D

Simdi gidip topugu ölctüm hepsi hepsi 8,5 cm yaa.

Günlük giydigim ve hic sikayetim olmayan botlarimdan sadece 2 cm uzunlar halbuki :/

10 cm cok rahat giyerdim önceleri. Hamilelikle baslayan düz giyinmem beni uzaklastirdi topuklu ayakkabilardan.

Ama sonra zamanla "Yaa gencken giymiycemde nezaman giyinicem" diye yeniden az az topuklu almaya basladim. Ama bu son deneyim beni iyice pes ettirdi.

Ne yapicam ben simdi diyerek yüksek topuklu giyinen ve ayrica rahat edebilen bayan arkadaslarimdan öneriler bekliyorum. Benim mi ayaklarim cok hassas ...

(Bu ayakkabi hemde kalin topuklu düsünün yani ince bir high heel olsaydi ne olurdu halim :S )

Bu yaziyi yazarken yine ayakkabiyla ilgili talihsiz bir hatiram aklima geldi gülümsedim :)

Gülümse biraz, kendi kendine bile olsa...

Bugün yine herzamanki haftasonu edasinda bas ucumda kizimin Ipod'u mu almasiyla uyandim. Kendisi Ipod ile biraz ben uzatmalari yaparken oynayarak vakit gecirir.

Ben ama cabuk kalktim ohoo 9 saat uyumusum neyime yetmez düsüncesiyle. Haftaici 5-6 saat uyudugumdan en fazla, 9 pasa keyfi gibi geliyor :) Önce en sevdigim yer olan mutfagimin cam kenarina oturdum ve disariya baktim gözlerim gün isigiyla iyice acilsin diye.

Sonra yüzümdeki durgunlugu farkettim, "hani gülücük, gülmemen icin bi sebep mi var" dedim kendi kendime ve sonra disariya devam bakinarak gülümsedim iyice :)

Kizim grip..vs ufak tefek hastaliklar disinda saglikli cok sükür, bizde öyle. Evimiz var kafamizin üstünde, istedigimiz gibi olmasada ici yahut genisligi olsun ev evdir, icindeki huzur sicaklik olunca yetiyor ;) Esimin bir isi var orta derecede kazanci olan. Benim meslek edinme üzere gittigim ögrenimim var ve sinavlari hep gectim tüm zorluklara ragmen...Esimle zor bir dönem gecirdik ve simdi düzene girdik sayilir, onun cabalarini görmek cok güzel. Aniden cicek getirmeleri, ufak birseyde beni daha kirmak istemeyerek cabucak özür dileyisleri...Daha ne olsunki?

Yavas yavas kendime geri geliyorum. Icim yesillenmeye basliyor, renklenmeye basliyor...

Demekki insanin iliskisi cok önemli yasaminda bunu yasayarak görmüs oldum. Huzur olunca yuvada hersey cok daha iyi oluyor, o zaman pencereden bakis acimiz degisiyor hayata aniden.

Yani demem o ki bunlar cok kisa sürede kafamdan gecip gülümsedim mutfak caminin kenarinda.

Patates kizarttim, kahvalti daha cesitliydi herzamankinden...

Esim alisverise gidince bende hizli hizli evi temizlemeye basladim o gelince temizlikle vakit gecirmek istemedigimden.

Evdeki isleri bitirdim ve sonra birazda kendime cekidüzen veresim geldi.

Biraz renk katayim yüzüme diyerek saridan baslayip acik yesil, koyu yesil ve maviyle biten farlari kombine ettim gözümde :P Sonra yeni yikanmis saclarimi biraz kurulayip kivirma aletiyle kivircik kivircik bukleler yaptim. Üstümede cekince bir tunik ve tayt...

Esim eve girince kizim hemen "baba annemin gözleri parliyor bak" demeye basladi :D Öyle far pek kullanmadigimdan canli renkli ona da degisik geldi sanirim :)

Esimde görünce resmimi cekti telefonuna birkac :P Saclarimin kivircik olunca beni cok degistirdigini söyledi. Bende hem evi toparlamanin hem kendimi toparlamanin hemde haftasonu hep birlikte olabilmenin mutlulugunu yasadim.

Yemek yedik, oynadik, kizimi uyuttum, esimle cay icerek film baktik, PSP3 oynadik ve suan o hala birsey oynuyor :)

Eger cidden gecerli bir sebep yoksa gülümsemeyi ihmal etmeyelim yoksa yüzümüz öyle kalir gülmeyi unutmus sekilde...Ya da en kötü durumda bile bir sebep bulmaya calisalim, iyi birsey mutlaka cikar, cikmali...

(Blogumu yorumlariyla yalniz birakmayanlar cok sagolun ;) Her yorum sevindiriyor beni. Geri dönüs yapamiyorum bazen ama soru sordugunuzda mutlaka cevap vermeye calisirim kisa sürede ;) 500 takip edene ulasinca bende hediye etkinligi yapicam öyle hevesle bekliyorum :)Sevgiler hepinize blogumun renkleri...)

Cici Pazartesi

Pazartesileri evde olmak cok hosuma gidiyor, pazartesi en sevmedigim gün oldugundan. Biraz gripal bir durum varda bu sira üzerimde ondan bir güncük kalayim evde dedim yarin gitmeliyim sinavim var cünkü cumaya ve cok sey kacirmak istemiyorum.

Suan 8 cocuklu bir ailenin yasantisi üzerine bir program izliyorum, bayagi zor gözüküyor ama basarilamayacak gibi degil :P Simdi hatta tatile gidiyorlar bile ;)

Bir yandan da elimde büyük bir kupa ile sallama cay iciyorum. Kafamda ise bir havlu sarili...Saclarima ne bulduysam karistirip sürdümde demlendiriyorum biraz havlu altinda :DIcerigide yazayim merak eden olursa :P Bal, yumurta sarisi, süt, yogurt ve zeytinyagi :P .
Hepsinden minik minik 150 ml falan birsey cikti hepsi. Sonuc kötü olamazki hepsi dogal iyi seyler :P

Bu yazi ordan burdan surdan birsey olacagi icin lütfen aniden konu degisirse sasirmayiniz :) Yazacak öyle cok sey kaliyorki insan bloguna az yazinca.

Yeni bir kahve makinamiz var artik ve simdilik memnunuz ama bu discleri varya icine konulan onlar bayagi bir pahali bence (8 kahve icin 5 euro), kahvesi güzel degiyor en azindan. Artik misafirlerime özel kahve ikram edebilecegim ;) Yaa makina da (Bosch Tassimo T40 violet), öyle basit birsey. Biz önceden birakin makinayi kahveyi agzimiza sürmezdik...Zamanla ben okulda esim is yerinde alistik icmeye ve artik insan evde de icmek istiyor. Günde bir fincan, daha fazla icmemeye calisiyorum.

Birseyler daha yazacaktim ama araya telefon...vs. birseyler girince kalakaldim simdi.

Hayat inisli cikisli diyecegim cok klasik olacak..Biz cikisa gectik ama yavastan yinede bazen icimde aniden kötü bir duygu olusabiliyor yeterli olmayan güvenden dolayi belkide...Zaman zaman zaman...Sükürler olsun 2011 iyi basladi öyle gidiyor, buna ihtiyacim var cünkü bir kötü gecen yilin ardindan. Aile danismanina ve bagimlilik icin ayri bir danismana gidiyoruz. Benim icin cok önemli düzenli gitmelerimiz...Insallah onun icinde öyledir sirf benim icin gitmiyordur...

En iyi krem sevgi :)

Bundan bir yil önce artik yas ilerliyor bir cilt bakimina baslamaliyim diye düsünce aldi beni. Bir arkadasinda önerisiyle Türk bir dermatologa danisarak La Roche Posay ürünlerinden kullanmaya basladim.

Hic düzenli krem kullanmayan ben icin cok zordu aslinda. Temizle, tonikle, kremle, peeling...vs. Cildimde bir süre sonra minik minik sivilceler cikmaya basladi, o bayan bunun normal oldugunu söyledi cünkü cildimin alt tabakasi arinmaya basliyormus. Bu sivilceler bayagi rahatsizlik vericiydi ama ve tamamen gitmediler bir süre gectigi halde.

Ben de kullanmayi biraktim. Cildim zamanla normale döndü, kurudukca sadece kuru yerlere basit bir nemlendirici sürdüm evde ne varsa önceden kalma.

En azindan bir temizleme sütü bulayim kendime dedim ve raflarda gördügüm Institut Phyto'nun ürünleri dikkatimi cekti, demeye deger zaten fiyatida uygun dedim. Önce temizleme sütü ve gül suyunu bir süre sonra da gece-gündüz kremini aldim. Kullanmaya basladim ne sivilce ne birsey cikti cildimde, tam tersi cok memnun kaldim. Cilt yüzeyi düzlenmeye basladi ve yeterli nemliligi sagladi cildime.

Ben karisik cilt tipine sahip biriyim bana iyi geldi. Özellikle kis mevsimi cildime birsey kullanmazsam burnumun üstü pul pul oluyor kuruluktan. Ama artik bu yil o problemi hic yasamadim, cildimin bayagi düzeldigini hissediyorum.

Oysaki La Roche Posay ürünlerinin birkacina 100 euro ödemistim, bunlar ise 5-10 euro ürünleri.

Yani bazen markasi olan ve pahali olan ürünler illa iyi demek degil!

Ayrica Institut Pyhto ürünleri %97 dogal icerikten olusuyor ;) Alkol icermiyor, renk maddesi icermiyor, paraben yok, alerji yapmiyor ve cilt icin hafif.

Bana iyi gelen bir ürünü tabiki blogumda sizlerle paylasmak istedim bende ;)

Icinizde kullanan varsa size nasil etki yapti bilmek isterim. Ben bu markanin degisik baska ürünlerinide denemeye devam edicem ;)

Ama herzaman dedigim ve savundugum tek sey var, gercek güzellik icimizden gelmeli. Yani krem belki fayda sagliyor ama bizim icsel bir sorunumuz varsa zaten bu yüzümüze negatif yansiyor, yahut beslenme seklimiz düzensizse, az sivi aliyorsak...vs. Yani cildimiz icimizin yansimasi gibi. En güzel kremler resimdekiler :) Önce onlari temin edelim sonra digerlerini, ki gerekirse ;)

Binbir Surat :P

Kizim kücük olan seylere mikrop gibi diyor :D Biraz kar yagmaya baslasa babasina anlatirken, baba kar yagiyor ama ayni mikrop gibi :D

4 yasina gireli sinemaya gitmeye basladiya, ilk bizle gitti onu yazmistim buraya, ikinciyi kresle birlikte gittiler "Petterson und Findus"a, ücüncüyüde yine bizimle gitti "Glücksbärchi". Daha 5 yasina girene dek gider mi bilmiyorum ama, sinemaya gitmeyi sevdigi kesin ;)

Bir süre önce esime sapka bakmaya gezinirken Hello Kitty 'li bornoz gördüm ve orada montumu cikarip üstüme taktim hemen aninda :D Üstümeki siyah kiyafet beyaz beyaz oldu sonra ama :P Ben begendim ama baska zaman ayrintili vakitte alirim diye düsündüm, esim bulamazsin belki o zaman bu bedenini deyip almami tesvik etti :)
Sonrasi geliyor ama bunun.Kizimi aldim kresten elimde bu bornozla, hemen posete bakti ne almisim diye merakli (annesi gibi :P ). Hello Kitty'li görünce onun zannetti, kiz orda cikariyor bornozu disari illa :D Inanmiyor benim olduguna :D Gösterdim bende boyunu, bak kizim cok büyük dedim zor inandi :D Bana yakistirmiyor sanirim :D :D Ama bunu farkediyorum bazen evde de ben cocuk gibi konusayim diyorum sakaciktan, " anne sen artik büyüdün, annesin ben cocugum" diyor :D (Bu arada bornoz dis görünüsü gibi güzel degilmis meger,insan kurulanamiyor, emici degil öyle gözüksede..)

Tatilde kizim icin aktiviteler yapmak istedik, biri sinemaya gitmekti yukarida belirttigim gibi, digeri kütüphane gezisi ve daha bugün gerceklestirdigimiz Kitap Fuari gezisi. Aslinda daha aklimda yerler var ama tatil bitiyor :P Bir-iki gün alisveris yerlerinde gecti, birkac günde esimle yalniz ciktik..vs derken tatil bitti sayilir. Deniz alti dünyasi, Cocuk müzesi aklimda olanlardan bazilari, ilk firsatta ins.

Kizimdan resim eklemek istiyorum, dün aksam oynarken tavsan olmus güya yüzünü sekil sekil yapip durdu :)