Uykuya gitmeden önce sag tarafimda bir sanci baslamisti, önemsemedim ve herzamanki gibi yatmaya hazirlanip uyumaya calistim...Aslinda bu sanci pek hosuma gitmemisti bayagi "ben burdayim" diyordu. Yine de uyumusum cok uykum oldugundan.
Gece tuvalet icin kalktim ve esim yeni gelmisti isten sabah namazini bekliyordu. Sag tarafimda hala daha sanci vardi...Tuvaletten cikar cikmaz kendimi aniden cok kötü hissettim ve oldugum gibi yere oturdum hatta bir süre sonra uzandim oraya basim dönmeye baslayinca...Esim geldi ve beni öyle görünce meraklanmasina kalmadan ben gittim bir yerlere...Bir süre sonra olmaliydi esimin seslerini duymaya basladim uzaklardan "Allah'im yardim et ne olur..." gibi panikli sözlerini...Onu duyuyorum ama kendime gelemiyordum, olanca gücümle konusmaya calistim "vur bana vuuur" diye. Istiyordumki biraz kendime gelmem icin vursun yüzüme falan, o da kiyamiyormus sonradan öyle diyor :P Kolonya falan sürdü derken yavasca gözlerimi actim ama vücudumun sanki cani yok.. O arada doktoru aramisti, onlar gelmeden pijamamin üzerine namaz kildigim etegi giydirdi, kisa kollu oldugumdan gömlek gecirdi üstüne... O an benim umrumda degildi nasil gözüktügüm, ne oluyor bir sekilde o ani yasiyordum... Üstüme sapkali bir hirkasini gecirdi ve basimi örttü o sekil.
Bunlari yaparken nasil tedirgindi ama bir o kadar da olaya hakimdi. Mosmor olmusum bayildigimda ve ölüyorum zannetmis...Agzimi tas gibi kapayinca dilimi yaralamisim...
Bayilmadan uyaninca zaten mide bulantisi esliginde devam etti hersey...
Ambulansta ve hastanede midem yine cok kez bulandi durdu. Doktorlar tansiyon ölcüp kan testi yaptilar hemen, testin sonucu gelene dek orada bir kösede yattim. Nasil üsüdüm anlatamam, üstüme birsey örtmüslerdi ama sanki üstüme kar yagiyor gibi üsüdüm büzüstüm...O arada esim kizimizi kayinvalideme birakmis ve hemen yanima gelmisti hastaneye. Sonuclara göre mikrop kapmisim, iltihap olmusum ve demir eksikligim varmis ki bu zaten arada olan birseydi bende... Ben hastaneye giderken apandisim patladi kesin diye düsünüp ameliyata girecegimi hayal ediyordum hatta. Cok sükür onunla ilgili bir durum yokmus zaten o bayilmadan sonra sanci falan kalmamisti...
Bir süre sonra eve gidebilecegimizi söylediler. Esim yaninda bir cantayla gelmisti ve terliginden muzuna kadar neler hazirlamis o kisa sürede benim icin. Bu kadar tedbirli ve sogukkanli olusuna sasirdim ve mutlu oldum :) Beni kaybedecegi korkusu hele, beni sevdigini biliyordum ama bu olayda bu sevginin ne kadar cok oldugunu bir kez daha görmüs oldum...Rabbime sükürler olsun o oldugu icin.
Giyindim ama yine esimin sapkali hirkayla daginik ve soluk halde geldim eve yolda mide bulantisi hala devam ediyordu ve tüm gün devam etti evde de...Halsizlikten oturamadim, bir yudum su icsem geri geldi, basim agridi hap ictim geri geldi...
Derken abimi aradik, ee insanin doktor abisi olunca böyle zamanlarda aranmaz da ne zaman aranir :P Abim az tuzlu ayran icmemi önerdi, geri gelse dahi yine de icmemi bir miktar dahi vücudumda kalsa faydasinin olacagini aksi takdirde gitgide daha kötü olabilecegimi söyledi ki o durumda serum takilmali sivi ve birsey alinamiyorsa agizdan....O ayrani ictigim andan itibaren mide bulantim gecti ve bayginlik gitgide azaldi. Ama her 10 dakikada bir yudum alarak bitirdim bir bardagi. Kizimin uyumadan önce ettigi dua ya da ayran herneyse iste fayda etti :)
Bugün ayaga kalkabildim ve hafif birseyler yiyebildim minik minikte olsa :)
Ve dünü düsündügümde sanki kötü kara bir kabus görmüsüm gibi geldi. "Bir gün öncesi ve sonrasi ne kadar farkli olabiliyor ey Rabbim" dedim...Yarina ne olacagiz bilmiyoruz, iste hayat ve gercekler hep böyle...
Aslinda rahat aldigimiz her nefes bile öyle degerli ki ya da yiyebildigimiz yemek, rahat oturup yürüyebilmek...Saysak bitmiyor etrafimizdaki sükretmemiz gerekenler...
Hasta olunca sagligin degeri cok daha iyi anlasiliyor, sanirim hasta olmak bu yüzden gerekiyor bazen... Yoksa biz insanoglu herseyi unuttugumuz gibi bu nimetleri de unuturuz.
Cok sükürler olsun ki gecici ve cok uzun sürmeyen bir durumdu. Düsündümde yaa uzun süreli hastalik cekenler ne yapiyorlardir, Allah'im onlara kolaylik ve sifa versin...
Bu da benden bir hastalik ve sonrasi yazisi olsun :) Her zaman sükürle ve saglicakla kaliniz.
