Yeter bu kadar tembellik deyip actim yine blogu, neler dökülürse icimden yazacagim insallah.
Bana "hayatta kimi en cok seviyorsun" deseniz, direk cevabim hazirdir; kizim :) Ona olan sevgim bambaska cünkü...Esime, aileme, arkadaslarima olan sevgimden daha renklisi onunki...
Gecen gün kiyafet alirken tipik anneler gibi bir beden büyük almak istedim (özellikle pantalon ve elbiselerde yapiyorum bunu..). 128 numaradan büyügü, yani 134 almam gerek ve o da artik genc kizlar icin satilan bölümün en kücük numarasi oluyor :) "Vayy be kizimiz artik genc kiz bölümünden giyinecek" diye bir gurur duydum sanki, (Mayis sonu 7 yasina girdi), hosuma gitti büyümüs oldugunu farketmek...Ayak numarasinin benimkine ulasmasina ise 8 numara kaldi...
Bu blogu ona hamileyken acmistim, "hamilelik günlügü olsun büyüyünce kendine dair neler yazilmis okusun" diye, sonrasi cok yönlü bir blog oluverdi böyle :) Yani blogcu olmama sebep olan kizimdir :)
Gecen gün birseye üzüldügümde babasini odaya cekip "Annemizi üzmeyelim..." gibi seyler demis. Benim surat ne zaman mahkeme gibi olsa kizim bana bir komiklik yapar ya smiley cizer bir kagida ya da bir not yazar...vs. Aglasam mendil getirir... Ve ben bilirim ki o benim üzülmemi hic istemiyor, iste o kücük yürekten böyle seyler görmek nasil mutlu ediyor anlatamam (elhamdülillah), anne olanlar bilirler...
Okulun pedagogu "kendine özgü dünyasi olan, farkli bir cocuk" dedi.
Hamilelik esnasinda yasadigim kanamanin etkisi olabilirmis bazi karakterlerine sebep olan...Cünkü o ana kadar orasi güvenilir bir yer gelirmis bebege, ohh rahat, yemek geliyor, sevgi geliyor...vs. Bir anda kanama esnasinda bebek korkuyor ve güveni sarsiliyormus, yani her an yine olabilir gibi...Insanlara hicbir zaman cok güvenen biri olmazmis kizim, bize dahi...Ama ben özellikle sözümde durmaya asiri önem veren biri olarak ona da bu güveni vermeye calisiyorum insallah. Bir de yap-boz verince cogu cocugun hemen baslayip bitirmeye
calistigini, kizimin ise önce biraz düsünüp bir süre sonra adim attigini
farketmis, yani kendine has bir stratejisi varmis...
Yakinda birinci sinifi bitirecek, ne cabuk gecti :) Umre sonrasi derslerine yeniden isinmasi zaman aldi ama cok sükür yine yoluna girdi hersey. Insallah üniversiteyi de bitirdigi günleri görürüm bir gün. Rabbim kötü arkadaslardan korusun, okulun devaminda arkadasinda cok etkisi var bence...
Comic kitaplari okumaya basladi (burada "Taschenbuch" denilen türden kitaplar). Ona okuma aliskanligi kazandirmayi istedigim icin sevdigi tür kitaplar almak istiyorum yine. Ben okurken o da bazen kitabini alip yanima uzaniyorya hani cok hosuma gidiyor :)
Konusurken gayretlice halini izlemek, mimiklerine bakmak, kelimeleri cikarisini incelemek...vs. öyle hosuma gidiyorki :) Stresli anlarda ya da yaramazliklarinda onu kirdigimda oluyor (hic istemesemde..) ama barismamiz cok uzun sürmüyor, ikimizde kirgin durmayi sevmiyoruz neyseki ^^
Bir ara üstün-esre tekrari yaptik Cüz'den, okula baslayali bayagi ara verdigimizi farkettim ve tatil girince insallah düzenli olarak ders vermek istiyorum ona...
*******
Ahh yazacak o kadar sey birikiyorki aslinda, zamaninda yazmayinca ucup gidiyor...
Rabbim evlatlarimizi hayirlisiyla yetistirmeyi, sevgi dolu olmalarini, her türden insana önyargisiz yaklasabilmeyi de ögretmeyi nasip etsin...
