Annemle bir hadisemiz aklima geldi bugün ve gülümsedim :)
Bizim hastaneden firar etme gibi bir olayimiz olmustu :P Olayi bastan alalim: Simdi benim bas agrilarim oluyordu ara sira...Bunlarin bazilari gercek bazilari ise isten kaytarmak icindi sanirim :S :P Annem dedi ki "hadi seni iyi bir yere götürelim muayene ettirelim, zirt birt basin agriyor". Bende ikna oldum demekki gittim. Beni taa Tip Fakültesi'ne götürdü ki bizim eve bayagi bir uzakti orasi, ilceden ile gidip oranin da taa neresinde...
Doktora anlattik, bakti etti. Birde arada bayilma durumlarim olurdu ama genelde durduk yere degil, ya discide, ya hastane ziyaretinde, ya asi olurken, ya kan görünce :D Doktor hepsini bir dinledi ve anneme öyle tepki verdiki " Kiz cocugu bu, neden sikayeti olunca hemen getirmiyorsunuzda..vs. " bir sürü söylendi. Bize beklememizi, kan tahlili yapacaklarini söyledi. O an ben tirstim, kan man falan yani...Annemde herhalde doktoru sevmedi, "hadi gidelim" dedi bana. Bende dururmuyum hic :D Gidis o gidis, sonra nedense sikayetlerim olmadi pek :D
Birgün halami ziyarete gitmistik hastaneye, ameliyattan cikmisti ve ben halami görür görmez serildim halamin yanindaki hasta yatagina :D Hastane ziyareti yapamiyorum bile düsünün :S Ama Viyana'ya geleli hastane fobimi atlattim, cok temiz ve odalar tiklim tiklim degil gayet ferah.
Benim abimde benim gibiydi, hatta bir dolguyu yaptirmak icin bile kac kez gitmisti, igne vurdurup degilde ilacla yaptiriyordu. Ama kendisi suan doktor :S Tabii bu yolu alirken derslerde bayilmis duyumlarima göre :P Yinede bunu asmis olmasi güzel, yoksa meslegini nasil yapardi.
Biraz ic bayici yazi oldu :D
