-Bitte
-Danke
....
Viyana'ya ilk geldigim zamanlar bu kelimeleri oldukca fazla duydugumu farkettim: "Lütfen" ve "tesekkür ederim".
Sonra bu kelimeleri bizim milletimizin daha az kullandigini düsündüm...
Gerek aile icinde gerekse toplumda birbirimize tesekkür etmeyi ihmal ettigimiz oluyor degil mi?
Bunu farkettigimden bu yana evde en ufak seylerde dahi tesekkür etmeyi aliskanlik haline getirmeye calisiyorum.
Kizim bana tuzlugu uzatsa, esim bir tabagi masadan kaldirip mutfaga götürse, birisi arayip hal hatir sorsa... gibi seyler agzimdan cikacak iki kelimeyi hakediyorlar tabiki!
Peygamberimizin bir sözü geliyor aklima bu konuda: "İnsanlara teşekkür etmeyen Allah'a da şükredemez."
Ne güzel demis gül kokulu Efendimiz ve bizi tesekkür etmeye tesvik etmis...
Allah'a sükretmek...
Bunu hic kimse hakkiyla yapamaz sanirim... Cünkü sükretmemiz gereken neler var neleeer. Farkinda olduklarimizi bile saysak o kadar uzun bir liste olurki...
Bir de farketmediklerimiz var. Gözümüzün önünde olup farkedemediklerimiz...
Ramazan ayinin son günlerindeyiz.
Bu ayi faydalanmaya calisarak gecirenler eminim cok daha iyi farkinda oluyorlardir sükrün hayatimizdaki yerini... Önümüzde bol cesitli sofralar, buzdolaplarimiz dopdolu, sadece aksama kadar ac kalacagimizin bilincindeyiz oruc tutarken.
Ya buzdolabi, sofrasi, karni bombos olanlar... Onlarin bir vakitleri de yokki o vakti bekleseler yemekleri olsa...Belkide hergün oruc tutmak isterlerdi bu durumda...
Ac olan kardeslerimizi de düsünelim hep, dua edelim, elimizden geldigince maddi olarak destekleyelim insallah. Üstelik sadece onlara degil kendimize de birseyler yapmis oluruz.
Her iyilik elbet birgün geri dönecek bizi bulacaktir yine.
Bu konuya deginmeyi kac gündür istiyordum, bugüne kismet oldu.
Hepinize cok tesekkür ederim, yazimi okudugunuz ve hep buralarda oldugunuz icin :)
Not: Bayrama Salavat Kumbaramizdaki son durumu ile birlikte dua yazisi eklemek istiyorum insallah. Kimler hala sayi vermek istiyor?