Bugün kizim resim albümüne bakmak istedigini söyledi. Kücük bir albüm gözönünde duran ve en cok bakindiklarimizin oldugu...Bir resim acti ve ben daldim yine o zamanlara...
Kirmizi hirkam, icinde rengarenk kazagim altinda kareli kumastan etegim ve gülen bir ben :)
Suan bunu yazarken tekrar resmi actim önüme ve bakiyorum bir yandan.
O rengarenk kazagimi belliki artan iplerden örmüs babaannem. Ben renklerle belki o zamanlardan barisigimdir :)
Kirmizi hirkami hele hep sakladim, evlenene dek sakladim, suan Türkiye'de annemde sanirim.
Cok severdim o hirkayi, benim icin özel dikilmis bir balo elbisesi belki beni ancak böyle sevindirirdi.
Babaannem zaten sonralari daha öremedi, bronsit oldugundan iplerin tozu bile dokunuyordu.
Simdi hazir bir kirmizi hirkam var ama hic babaannemin ördügü gibi severek giymiyorum onu.
Zoraki renk degisikligi olsun diye giyiniyorum arada...
Ben neden gecmisimi özleyen bir insanim...
Cok süper günler gecirmedim ama özlüyorum yinede.
Tarlalarda gecti cocuklugum, topraklarla-bitkilerle evcilik oynadim.
Bayat ekmegin mis gibi kokusuyla mest oluyordum...
Hic öyle afilli bir stüdyo fotografim yok kücüklügümden.
Hatta toplam 2-3 fotografim var onlarda yurtdisindan gelen birileri tarafindan cekilmis sanirim.
Teknoloji en son köye giriyordu iste...
Karsimda karisik giyinmis, saclar gelisigüzel, utangac bir kara kiz var :D
Iste o ben :)
Seviyorum her yönüyle yasamimi :)
15 comments
ne içten bir yazı okudum yine:)) duygulandım ben de açtım fotoları önüme...ben de özledim geçmişi:)) seviyorum seni ve içtenliğini...sağol canm beni uzaklara götürdüğün için...
benzer bir konuyu eşimle konuştuk geçenlerde ben de eski günlerimi özlüyor düşününce tekrar o ana dönemediğim için hüzün duyuyorum, bazen bunu öyle abartıyorum ki, geri dönsem bile eskisi gibi olamayacağı halde çünkü sadece tek bir değişken yok çok şey var. Neyse eşim bunları düşünüce üzülmek yerine böyle anılar yaşamış olduğum için sevinmeyi seçmemi önerdi, böyle de yapacağım. düşündüğüm zaman hüzünlenmeyi bırakmalıyım.
Belki uzaklarda olduğun için bu duygular içindesin.Duygulandım duygularınla.Bizde seviyoruz seni:))İçimizi evimizi ısıtıyorsun.Çok sağol.Sevgiler:))
inanan bir insandan daha farklısı da beklenemezdi zaten :) mutlu insan geçmişinden ders alıp onu hiç yaşamamamış gibi görmeyen ve geleceğe umutla bakabilen insandır ben sende bunu fazlasıyla görüyorum :))
Gecmısımız aslında bızım herseyımız...Yasamdakı ızlerımız oluyor..Bende gecmısıme cok baglıyım henuz ılk satırlarınızı ılk yazınızı okumama ragmen yakın hıssettım yazdım size.
çok güzel olması gerekmiyor demek ki özlemek için. bir fotoğraf insanı nerelere götürüyor. ben de özledim geçmiş günlerimi çocukluğumu. yazı çok güzeldi keyifle okudum. bu arada merhabalar. bol bol yazışmak dileğiyle... takipteyim..
Kelebekim duygulandim yazinla...cok benziyor kucuklugumuz birbirimize..bende 5 yasima kadar koyde yasadim, benimde kucuklugume dair alamancilarin cektigi bir iki resmiden baska hic fotografim yok..bende babannemi cok severdim, o da abana hep biseyler orrrdi, hatta yaslandigindan bir cogu guzel olmazdi ama genede ona caktirmaz, onun gorecegi zamanlarda hep kullanirdim...ufff gittim bende cocukluguma.. yazsam da yazsam simdi...ama yok isgal etmiyim daha fazla blogunu...
canim benim o kirmizi hirkanin icindeki o kucuk kiz gibi sicaciksin hala.....
geçmişe duyulan özlem hepimizde var sanırım ama insan anılarla yaşar ve daha çok mutlu olur...
Ne guzel Kelebekim her yonuyle yasadigin hayati seviyorsan mutlusun demektir :)) Kirmizi hirkana hemen kavus ve eski gunlerle ozlem gider :))
ananemdeyken...bir kac ay önce...eski esyalarina baktim...bir bornoz cikti...turuncu...kimin bu kiz anane dedim...dayinindi ama annende kullandi dedi...
ufacik tefecik bir bornozcuktu!
:)) En güzel bişey bence çocukluk ve onu hatırlamak hatta hiç kopamamak bazen bunun canını yakması ama yine de dudağının yanında bir tebessümle hatırlamak..Aklıma düşürdün şimdi tüm resimleri ortaya dökeceğim br yazı da hak olur onlara :))
nasıl zöendim bilemezsin. bu hayat elbette özlenir, çok haklısın. toz toprakta evcilik oynayabilme şansını edinmiş olarak bence övünmelisin. düşünsene bunun keyfini kaç çocuk yakalayabiliyor. ben de yakaladım şükür. çok hoş çok keyifli bak şimdi ben de özledim yaw.
galiba önemli olan da her yönü ile yaşamı sevebilmek :)
Geçmişimiz bizi biz yapan, ben de özlüyorum aynı şekilde anneannem ve babaannemle kalabalık bir ailede geçen çocukluğumu.
insanın hayatında iz bırakan şeyler böyle arada hatırlatıyor kendini,benimde rahmetli ananemden bi eşyam vardır,baktıkça o günlere giderim,,
Yorum Gönder
Ƹ̴Ӂ̴Ʒ Yazacagin seyler benim icin degerli!
Sevgiyle kal, yine beklerim ♥
KelebekGibi